100 متن کوتاه شراب ۱۴۰۳ جدید 2025

میگن رفیق هم مثل شراب ، کهنه اش یه چیز دیگه ست

رنگ مشکی زودتر از شراب مست می کند
اگر
چشمان تو باشد...

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی

غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

مهتاب معلق ماند
در پنجره
وقتی که منطق آسمان
زمستان شد
و اشک ماه یخ بست
در گرمی شراب

کنارم‌گذاشتی
که‌تلخم‌کنی؟
شرابی‌شدم‌نابی،حسرت‌بکش

تنها شراب چشم خمار تو قادر است
میخانه را دوباره پر از مشتری کند

و آدم اول آتش را اختراع کرد
و بعد جهنم را... چنانکه اول شراب را
و بعد بهشت را

و چنانکه اول فراق را
و بعد برزخ را...

آدمایی که
مدت زیادی تنها موندن
به شدت جذابن،
چیزی مثل شراب چند ساله...

چِل سال رنج و غُصه کشیدیم و عاقبت
تَدبیر ما به دست شَراب دو ساله بود

گنجایش دیگری ندارد دل من
همچون قدح شراب لبریز توام

با آنکه نان برکت است
تو اما برایم ، شراب باش ..
بگذار با تو مست شوم
تا از تو سیر .

دهنم تلخ شد از بی شکری ، بی عسلی !
تو شرابی و تویی قندِ مکرر ، جانا !

در آغوشت چه آرامم!
چقدر عشق ست در کامم!
شرابِ بوسه ی احساس،
شده، پیوسته ی جامم!
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

از تشنگی میمیرم و در ساغر شعرم
هرگز شرابِ تلخ مردافکن نمی ماند

رضا حدادیان

قرارمان فصل انگور
شراب که شدم بیا
تو جام بیاور / من جان
هراسی نیست
فقط تو خوش باش
همین مرا کافیست

خواهم امشب همچو مِی نوشت کُنم

بی خود از گرمیِ آغوشت کنم

وز شراب عشق مدهوشت کنم

با هزاران بوسه خاموشت کنم

فراهم کن شب دیدار خود را
شراب ودفتر و سیگار خود را

بخوان آواز از پروانه ای خیس
برایم کوک کن گیتار خود را

شهلا الوند (خاتون)

با این شراب ها

مست نمی شوم دیگر

باید دوباره سراغ چشم های

تو بیای‍م!

پیمانه را به دست اجل
بسپرو برو
ای زندگی شراب تو مستم نمی کند

شراب/روی پا ایستاد/برای چشم های‌تو/نه خدا خوابید/نه من

هوا، هوای بهار است
و باده، باده‌ی ناب؛
به خنده، خنده بنوشیم
جرعه جرعه شراب!

دلم، مست شدن
با "تو" را می خواهد
مرا پیاله ای شراب بنوشان
سبزم نما ، زنده ام کن
با من به رقص برخیز و مرا
ذره ذره در آغوشت بمیران

چشمان تو شراب است

و من مست آن چشمانت

نان و شراب
در لب های تو است
مرا با بوسه ای
تقدیس کن ...

چشم هایت؛ چشمه های شراب
لب هایت؛ باغِ خرما
وآغوشت آفتابِ داغِ تابستان است.

بوسه یی دادی و تا بوسه ی دیگر مستم
کَس شرابی نچشیده است بدین گیرایی

مرا به بزم عاشقانه ات ببر
در این شبی که ماه
با نگاه هر ستاره
جرعه جرعه مست می شود...
پیاله ام شکسته است
تو از شراب چشم خود
دو جرعه قرض می دهی؟

این غوره ها
شراب خواهند شد
و انقدر
جای خالیت را پر خواهند کرد
که
حلوایم
نوبرانه ی بهارت باشد
...
تورا جان باران
اینبار صبر نکن ...

در شراب و شعر و شب، غرقِ شکفتن می شوی!
عشق می افتد به سجده، تا تو یک «زن» می شود!

شاعر: سیامک عشقعلی

حُسنِ ختامِ شب
آنک شرابِ خون،
آنک طعامِ داغ ،
بر خوان لطف تو
با یک دوجین دهان،
حُسنِ طلوع صبح
خار و صلیب و میخ.

برای مسیح

نام تو مرا همیشه مست می‌کند
بهتر از شراب
بهتر از تمام شعرهای ناب

بگذار تا بنوشمت
ای چشمه شراب ...

️️️

به بوسه هایت قسم

زمستان سردی در راه است

کمی جلوتر بیا

شراب لبانت را می خواهم

می گویند وقتی مست باشی

زمستان چله ی تابستان است…..!

قرارمان فصل انگور

شراب که شدم بیا

تو جام بیاور من جان

جام را خالی از جان کن

هراسی نیست... فقط تو خوش باش

همین مرا کافیست...

خوش باشد و گوارا..

ساقی ز چشم یاران پر کن شراب ما را
جامی به این قشنگی خوش باشد و گوارا

پای سیب
درون ویترین
شرابِ کهنه

دوای درد ما اشک است...آری اشک....آری اشک
شراب آورده ام، بنشین برادر! استکانت کو؟

چشم هایت؛ چشمه های شراب
لب هایت؛ باغِ خرما
وآغوشت آفتابِ داغِ تابستان است.