متن چای

عصرها برایت چای دم می کنم،،،
تو اما ،،، نیستی!
هر بار چای ی از دهن می افتد؛
مانند دوستت دارم هایت!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

از تو دلگیرم ولی از زندگانی بیشتر
آشکارا دوستت دارم، نهانی بیشتر

عاقلم، دیوانه ام، مستم، چه فرقی می کند
دوستت دارم تو را از هر زمانی بیشتر

گرچه از نازک خیالان تلخکامی ها رواست
بر تو می آید ولی شیرین زبانی، بیشتر

صخره هر اندازه از امواج سیلی می...

چقدر پاییز شده
چقدر این حال و هوا شال و استین های پایین کشیده شده از سرما میطلبد یا نشستن کنار پنجره وهورت
کشیدن یک لیوان چای داغ که از سرمای محیط از آن بخار بلندمیشود و یا خوابیدن میان لالایی خاطره انگیزه
برگ ها و باد ها و یا...

حس خوشحالی ...
در لحظه های کوتاه زندگی موج میزند
خوشحالم از اینکه کنارم نشسته ای
خوشحالم از اینکه چای را در کنار هم می نوشیم
خوشحالم که هم صحبت هستیم
خوشحالم از اینکه
چشم هامان در یک افق خورشید را می بیند
خوشحالم از اینکه ...
در یک پیاده...

چای را بی پولکی خوردن صفا دارد، اگر
حبه قندی مثل تو، شیرین زبانی می کند

من میتوانم در چشمانت خیره شوم
و بدون به زبان اوردن کلمه ای بگویم که دوستت دارم
من میتوانم از فرسنگ ها فاصله تو را در آغوش کشم
دستانت را بگیرم و تورا به یک عصرانه در پاییزی ترین روز های ابان دعوت کنم
و تو میتوانی از دورترین نقطه...

کاش ادما حق اینو داشتن که خودشون انتخاب کنن
که چطوری بمیرن
اون موقع من انتخاب میکردم که توی یه صبح سرد زمستونی هنگام
برگشتن از نونوایی پام لیز بخوره و بخورم زمین
چندیدن بار تلاش کنم تا از روی زمین بلند بشم ولی هر بار نتونم روی
پاهام وایسم...

چایی قشنگ قابلیت یه پارتنر خوب شدن رو داره
هم زود آماده میشه
هم خرج آنچنانی نمیخواد
هم همنشین خوبیه و خستگیتو رفع میکنه
مهمتر از همه اینکه حرف نمیزنه...

•♡• نصفه شبا هوس چایی
میکرد با کلی شیکر! با ساعتِ
هوس کردنش کنار اومده بودم
ولی میگفتم حالا با خرما بخور...
اگه قندت بره بالا چی؟!
خونسرد نگاهم کرد و چایی
شیرین شو سر کشید: شیکر تو
کابینته! میون یه عالمه قوطی!
فقط خودت میتونی پیداش کنی!
ولی خرما...

پاییز فصلِ قشنگِ آشنایی هاست
یک روز وعده ی دیدار می دهی با من!؟
در کافه ی دنجی پس از پرسه در باران
یک استکان چای داغ می زنی با من!؟

کامروا ابراهیمی

یک روز بارانی
یک لیوان چای
و دستان گرم تو
آخ که چه روزی میشود آن روز.........!
Silent eyes

هروقت حس کردی حالت میزون نیست
خودت ب دادش برس؛ یه چایی خودت رو مهمون کن، به خودت حرفای قشنگ بزن.
حواست باشه این وسط مسطا یه دل هست که تو صاحبشی، نذار فکرکنه فراموشش کردی
بخند، خنده هات قشنگن لذت ببر از زندگی...

هرچند می رود، بروم چای دم کنم
شاید کمی نشست...خدا را چه دیده ای

دلم یک استکان چای و دو حبه قند می خواهد
دلم یک جرعه از شیرین ترین لبخند می خواهد

دنبال کسی نگرد
که دارد غرق می شود
مرا
که اینقدر آرام
روی صندلی نشسته ام
و دارم چای می نوشم
نجات بده

داره میاد. صدای پاشو می شنوم. تو هم گوش کن. داره میاد. پاییز رو میگم. بازم نارنگیا میان. باز میریم بوت میخریم و روسری پشمی. باز میشینیم برای اون مردی که کنارش حالمون خوشه شال می بافیم. باز پتو مبلیا رو میاریم تو دست. باز انار دون می کنیم. بعد...

آخر هفته که می شود
جای خالی ات خالی تر می شود
خاطره های نبودنت
تنهایی های عقب افتاده ام را
تا صبح پُر می کند

نه چای دلتنگی از دهن می اُفتد
و نه این صندلی
دست از نبودنت بر می دارد
هر جایی تو را کم دارد
همه...

همیشه که نمی شود یک توئی باشد
من چایی بریزم
همیشه که نمی شود یک توئی باشد
سفره ای از عشق بچینم
همیشه که نمی شود یک توئی باشد
من شمع روشن کنم
گاهی بی تو ...
روزم خوب است
گاهی بی تو ...
تمام چایی های عالم به تنم...

در این هوا
فقط یڪ وعده آغوش تو میچسبد
لب سوز و لب دوز؛
چاے را بعدا هم میشود خورد.

دفتر را ورق زدم قلم را در دست گرفتم . قلم میخواست تو را فراموش کند . قلم میخواست تو را فراموش کند ورق میخواست فصل دیگری آغاز کنم از فصل دلتنگی به فصل عاشقی
از فصل عاشقی به فصل دیوانگی
قلم میخواست از تو نگوید بس است دیگر بس...

غریبم، خسته ام، دردم،
پر از دلتنگیم بی تو...

به صرف استکانی چای
مهمان کن مرا گاهی!

با فنجانی چای هم می توان مَست شد
اگر اویی که باید باشد، باشد

یک وقت هایی هست که باید بگذاری موسیقی ای که دوست اش داری و باهاش خاطره ساخته ای، با صدای بلند در خانه پخش شود.
چای دم کنی و بگذاری نت ها در چای سرریز شوند. آن وقت دو تا چای بریزی و بگذاری روی میز و با غیابِ دیگری...

هیچوقت چای برایم یک نوشیدنی ساده نبوده. چای بهانه ای است برای هم صحبت شدن با دوستی، رفیقی، عشقی. چای میتواند واحد اندازه گیری رفاقت و صمیمیت باشد. هرچقدر چای سرد شود، نشان میدهد چقدر حرف دارید برای گفتن در کنار هم. دلم چای میخواهد، قند پهلو، با یک رفیق...