متن تنها

سلام مرا
به خم ابرو هایت برسان
و بگو
ما اینجا
با خاطراتِ آن چشم ها تنها مانده ایم...

جمعه هایِ ساکت
جمعه هایِ بی هیاهو
جمعه های اسیرِ باورهایِ تقویمِ ما
جمعه ها را ما ساخته ایم
برایِ در رفتن خستگی هایِ هفته
جمعه تنها تر از من و تو است
بیا چای دَم کنیم و
نوازش کنیم صورتش را
بنشینیم وشعری بخوانیم
برایِ رفعِ دلشوره هایش
جمعه...

تو تنها من تنها
چو نای بی نواییم

دریغ از این شب ها
چرا ز هم جداییم

خدا نمی پسندد این خدا خدا
که ما دو جانِ همنشین خدا خدا
ز هم جدا جدا بمانیم

تو تنها و ملول از تنهایی
من از کف داده شکیبایی
بیا که فرصتی نیست...

من ایمان دارم ، میدانم
که روزی دوباره زاده خواهم شد
از بطن خورشیدی گرم
دستانت را به من بده
خودت را به من عادت بده
من همچو نوری سپید
نگاهت را به آتش میکشم
دستان ما پلی میشود بر روی شهر
سپیدار ها زنده خواهند شد
و تو دیگر...

زودتر از من بمیر
تنها کمی زودتر
تا تو آنی نباشی
که مجبور است
راه خانه را تنها برگردد

قهوه خانه ها پناهگاهِ
امنی بودند تا دور میزهای
چندنفره تنها باشیم،
کدام غبار
کدام غبار
تو را در خود گم کرد که من
اینگونه زندگی را وداع کرده ام! ؟

از پارک ها دلگیرم،
نیمکت یک نفره ندارند!
نمی دانند این شهر
بیشتر از آنکه عشق های
به هم رسیده داشته باشد
تنهای رها شده دارد...

دو نفر می توانند در یک رختخواب بخوابند و وقتی چشمان خود را می بندند، همچنان تنها باشند.

روزهای هفته فرقی بر سر حالمان باز نمی کنند
جمعه باشد یا شنبه،غروب،غروب است...
عشق بازی های خورشید و افق
ماشه ی دلتنگی را می چکاند
و فشنگ فخر فروش بوسه هاشان،
خون آلود می کند
دل آدمی و آسمان را...
حال تو بگو سهراب
پشت دریاها،مغرب اش غروب ندارد...

بعد ها تاریخ میگوید که چشمانت چه کرد
بامن تنهاتر از ستارخان بی سپاه...

ولنتاین،
واسه سیگارم یه فندک جدید می خرم

هیچ عاشقی
بیچاره تر از
عاشقی نیست
که هم گول می خورد
هم عشق می دهد
هم تنهاست

لابه لای خطوطی که رگ ها
بر پیشانی ات نوشته اند
حروف دوست داشتن نبض می زند

و از لابه لای نهرهایی که دراین تن های تنها
روان است
ماهی های سفیداند
که بر خلاف اب
شنا می کنند

ما آدم ها
سال هاست که باهم شنا نمی کنیم
و...

آمدی
بی خبر
با خنده های دلبرانه ات
با چَشم های دلفریبت
با گرمی دستانت
بر روی درخت این دل
مانند گنجشکی
برای خود آشیانه ای ساختی
و با وجودت هر روز این درخت عشق را بارورتر می کردی
تا جایی که تمامی مرا تنها و تنها تو در آغوش...

یادم نمی آید
کی شدیم عروسکی چرخان در دست دیگران...
که خوب بازی هایشان را می کنند
یک دم در آغوشت میگیرند
بوسه ایی بر گونه ات می زنند
و تورا در دستانشان می چرخانند و کل دنیا را به زیر پایت می گذارند
اما لحظه ایی نمی گذرد که...

مثل خدا
تنها
مثل شیطان
مغرور

هیچ عاشقی بیچاره تر ازعاشقی نیست
که هم گول می خورد
هم عشق می دهد
هم تنهاست...

آدمک آخر دنیاست بخند...

آدمک مرگ همین جاست بخند...

دستخطی که تو را عاشق کرد شوخی کاغذ ماست بخند...

آدمک خر نشوی گریه کنی

کل دنیا سراب است بخند...

آن خدایی که بزرگش خواندی به خدا مثل تو تنهاست بخند...

فکر کن درد تو ارزشمند است

فکر کن گریه چه...

ماه
پشت پرده های ابر
می گرید
آه
چه تنهاست
ماه

گفتی تنها صداست که میماند
نیستی که ببینی صدا چقدر تنهاست

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست
می رسم با تو به خانه،از خیابانی که نیست

می نشینی روبه رویم خستگی در میکنی
چای می ریزم برایت توی فنجانی که نیست

باز میخندی و میپرسی که حالت بهتر است؟
باز میخندم که خیلی...!گرچه میدانی که نیست

شعر میخوانم برایت...

آقا شنیده ام که خودت بودی و خودت
تنها میان خون وسط قتلگاه ها

حالا تو نیستی که ببینی چه میکنند
هر اربعین برای تو این روسیاه ها

‍ زودتر از اون که فکر کنی فصل جدایی میرسه
ازت هوا رو میگیره اون که باهات هم نفسه

زودتر از اون که فکر کنی میره و تنهات میزاره
اون که خیال کرده بودی یه عالمه دوست داره

زودتر از اون که شب بیاد ستاره هاتو میکشه
اشک تو رو...

جانان عزیزم
الان که دارم این نامه را برایت می نویسم آمده ام دریا، قسمت هایی از تنم در تماس با ماسه هاست و پشتم را هم تکیه داده ام به ماشین کوچکی که نامش را فندق گذاشته ام. دو روز آینده ارائه ای سخت پیش استادم دارم که سخت...