متن حسرت دیدار

عکس هایت هست اما پیشم اینجا نیستی
بودنت حس می شود افسوس پیدا نیستی
سخت ویران کرد ما را جور تنهایی، امان
ای همه آبادی من آه... تنها نیستی

کاش بیایی
تا دلم بی صدا
ترک بر ندارد
از دلتنگی نبودنت
از دلشوره های تنهایی
در میان رفت و آمد روزها
روزهایی که در پی هم می آیند
بی آنکه تو در کنارم باشی

سفری به آسمان

*اکنون که وقت سفر طولانیست*
*وقت پرواز در این روز بهاریست*
*مرا با خود عهدیست عزیزان*
*همان همسفر خود برایم کافیست*

*من همسفر راه تو هستم[اما]*
*دلتنگ دو فرزند خود هستم*
*این راه اگر مقصد خوبیست*
*من تا بهشت هَمراه تو هستم*

عمری‌ست دلِ خسته، به راهت نگران است
چشمی به ره افتاده، ولی باز نهان است

رفتی و دل افتاده به تردید و امید
کاش آیی و بنشینی، نه چون کس که روان است

شب‌ها دلِ دیوانه زِ شوقت شده آتش
آه ای تو که پیدایی و عشقت نگران است

یاد...

تصویر سراب تو
چقدر زیباست
وقتی میان
این همه نبودن های دلگیر
پیوسته مقابل چشم هایم
می نشینی
تا شعرهای سرشار از بوسه ام را
کنار لب هایت
ردیف کنم

"سکوت و دلتنگی"
در سکوت شب،
نامت را هزار بار می‌خوانم،
تا شاید ستارگان
نامه‌ای از دلتنگیِ من به آسمان ببرند...

"عطر حضور"
هر نسیم که عبور می‌کند،
رایحه‌ی دستانت را با خود می‌آورد،
و من، میان لحظه‌ها گم می‌شوم،
در خاطره‌ای که هنوز نرفته‌ای...

دل ما کرده هوای آن دلی،
کز دل ما بی خبر است.

"یار سفر کرده"

رفتی…
و سکوتی از جنس ابدیت را در جان لحظه‌هایم به جا گذاشتی،
مانند نغمه‌ای که در دل شب گم شد،
مانند ستاره‌ای که خاموش به بیکران پیوست.

نگاهم هنوز در امتداد راهی‌ست که رفتی،
آغوشی که هیچ بادی نمی‌تواند پر کند،
و قلبی که صدای تپش‌هایش...

"همه کس من"
دلم از نبودنت خزان شده،
بی‌تو لحظه‌هایم رنگ غروب گرفته،
گویی که آسمان، بی‌ماه مانده
و شب‌های من در حسرت نورت، گم شده‌اند.

همه کس من،
هوای نگاهت را کم دارم،
صدایت، آن موسیقی آرام جانم،
در گوش دلتنگی‌هایم خاموش شده.

کاش می‌شد،
در باد نامت را...

سرد شد
چای عاشقانه مان
اما هنوز .......
در شوق نوشیدن جرعه ای
چشم بر لبهای تو
دوخته ام

✍ چرا شدم من آشنای تو؟!
@bzahakimi
چو دل شد آشنای تو،
شدم رهای نبضِ لحظه‌های تو؛
همیشه‌ی گلِ دلم،
نفس‌زنِ هوای تو؛
و مهرِ جان،
هماره در وفای تو؛
ولی...
فسوس امان؛
که ناگهان،
به دستِ بازیِ زمان،
جدا شدم؛ جدا شدی؛ جدا شدیم؛
نبودنت؛ ندیدنت،
فنا نمود،
تمامِ...

از تو می نویسم ! از تویی که شدی همه وجودم،
ثانیه به ثانیه در فکر توام عشقم،
همیشه هستی در غزل های من، سبزی بهارم تویی ، گرمای تابستان من هستی ، و باز هم پاییز زیبای منی، اما زمستان بی تو سرما را در استخوان وجودم حس می...

هر ســـو نگرم لاله و ریـــحـــان همه اوست
جانـــم همه او دلبـــر و جانــان همه اوست

بـــی او چــه کــنـــم دلا !گـل و گلــشــن را
هیچ است گل و گلشن و بُستان همه اوست

هنوز با منی و از نهیب رفتن تو
به روز وقت شمارم ، به شب ستاره شمارم

گرچه می دانم نمی آیی ولی چشم انتظار
در خیالت گاه گاهی پادشاهی می کنم

جوری دلتنگ توام که خدا میداند.
خدا که هیچ کل جهان میدانند.

می نویسم هر روز
با طلوع و غروبِ خورشید
عاشقانه هایی را
که لبریزِ عشق توست
لبریزِ دوست داشتنت
ولبریزِ دلتنگی هایی
که از دوریت پر کرده اند تمامِ مرا

حالا تو مراد منی و شعر مریدت
حالا نفسی می‌شود آیا نکشیدت

هر بار گره‌خورده نگاهت به نگاهم
یک چشم به حرف آمد و یک چشم شنیدت

دل‌بستگی ساقه خشکیده و ریشه‌ست
دل بستنِ انگشت من و موی سپیدت

بی‌عطر تنت سخت پریشانم و ای کاش
می‌شد کمی از حجره...

یادم نیست شبی یاد ز چشمت نکنم.
یاد چشم تو و چشمان خودم تر نکنم.

طالعم را طالع بین بدید.
چیزی جز حسرت دیدار تو در آن ندید.

آنقدر شوق تو دارم که خدا می داند!

طالعم را دید طالع بین.
چیزی جز حسرت دیدار تو در آن ندید.

شوق دیدار تو...
تا این زمان خسته و پژمرده ولی زنده نگه ام داشته.