متن دلتنگی عاشقانه

مثل یک ماهی گلی در تنگنای این قفس
سال من بی چشم دریایی تو آغاز شد

گریه ها و خنده های بی دلیل
اولین نشانه ی عاشق شدن
در یک زن است...

سهمم از آن چشمان تو،

چیزی به جز حسرت نبود.

گویی تمام دریاهای جهان به چشمان تو میریزند
و من آخرین غرقه ی این اقیانوس آبی ام…

تمام معادلات جهان را بهم ریخته ای
وقتی نیستی هم
هستی…

برای باران مینویسم
برای بیابان
برای تو که بودنت مثال نفس
برایم ضروری است
پس بخوان
همچو بیابان که محتاج باران است
منم محتاج تو هستم تو که همچو بارانی
برای تنِ خشکیده من
بیا؛ ببار بر من تر کن خاک وجودم را
شاید که سبز شد این بیابان تن...

دوست دارم شبیه‌ تو باشم
تو خوبی
همچو ارغوان زیبا
همچو اقیانوس عمیق
ُهمچو رودِ روان
دوست دارم ارغوانی باشم که بر روی اقیانوس رها
شده و بسوی ابدیت روان است
من و تو

بغلم کن ؛
یجوری بغلم کن که انگار
مُرده بودمُ دوباره
زنده شدم

صبح است و دلم لک زده لبخندت را.

آن گونه ی سرخ و آن لب قندت را.

من پزشک نیستم، اما درد خود میدانم.

دوری از آغوش گرم توست، که سخت بیمارم.

مرا آنچه گناهی بود این بود...

کمی دوست داشتن تو در خیالم...

و چه عالیست.
خیالی که لبخند میشود بر لب من.
مثل خیال داشتنت.

چشمان سیاه تو دیوانه کننده است،

حال منو دریاب مگر بدتر از این هست.

مثل آن ماهی افتاده به دام صیاد.

من به دام نگه یار گرفتار شدم.

کاش پیدا شود، آنکس که دلم را برده.

خبر داری که چشمان سیاهت

شده عشقی پنهان در وجودم.

ما را همین بس که تو در خاطره مایی.

بهار جای برگ های پاییزی را گرفت
میوه ی رسیده جای میوه ی کال را
اما جای تو
جای تو همیشه خالی ماند...

عید نوروز من آنست که بینم رویت

هر خیال تو مرا عید نو و نوروزی‌ست

تو نباشی؛ مثل این است
که وارد بهشت شوی؛
خدا رفته باشد...!

دیگه امسال نه سبزه میخوام نه تنگ ماهی
اگه عیدای قبلی اینا بودن چون تو بودی
سفره هفت سین من امسال دوباره
صورت ماه تورو بازم نداره

بهار از راه رسیده من زمستانم هنوز
فصل هایم دست اوست ای دل عاشق بسوز

تو تلخ هم شوی
باز من
جرعه ،جرعه
می نوشمت....