متن زمستان

آزرده شد زمستان

وقتی درز پنجره ها را

گرفت پدر

چه خوب بود زمستان
هروقت می رسید
خانه مان گرم می شد

بعد از تو
زمین ب چرخشش ادامه داد
آسمان ب شب و روزش
فصل ها ب تغییرشان
اما حال من همانگونه ساکن
در سیاهی شب و
در سرمای زمستان باقی ماند!-

پاییز و زمستان همیشه هم دلگیر نیستند، مانند حاجی ها که برای احرام عریان شده و غسل میکنند و با جامه ی سپید به مهمانیه معبود با چه شوق و ذوقی میشتابند...

خیالی نیست
دل سنگ پرآشوبت پشیمان می شود روزی
مرید آستان پاک جدان می شود روزی

گره کردی به کار من اگر با فتنه های خود
معمای من سرگشته آسان می شود روزی

برایت قصه ای از واژگون آلاله را گفتم ؟
بلی بالانشین سردرگریبان می شود روزی

تو از...

زمستان بود ، زمستانی همراه با خاطراتی از تو که در قلب من یخ بسته بودند. با خود میگفتم این آخرین زمستانی است که تو خواهی دید ، ولی این برایم زیبا بود،که پایان من از سرمای زمستان نخواهد بود بلکه از سوز و سرمای خاطراتت خواهد بود.

من عاشق پاییز و زمستانم ! عاشق اینم که پشت پنجره ی بخارزده بنشینم و گرمای فنجان چای را در پنجه ی دستانم حس کنم ! باران ، نم نم و آرام خیابان ها را خیس کند و من این طرف پنجره به لطافت قشنگ آسمان زل بزنم ! قند...

به خواب رفته بودم
آنچنان عمیق
که گویی زمان تعطیل گشته،
ولی اکنون
میان زمستانم بهاری دارم،
که تیزی گرمای قلبش
حتی قلب یخ زده ی زمین را می شکافد
بهار زمستانم قطره ای از آب بود
که دانه عشق
در قلبم را شکافت؛
روئید
بیدار شد
این زنگار سکون...

قرقاولی تنهایم!
زیبا و جسور،
اما دلشکسته،،،
مزرعه ای سبز، خانه ام بود
که پاییز راه در آن نداشت
ناگهان دروگرها
تابستان م را زمستان کردند...



لیلا طیبی (رها)

مرا بخوان
شبیه فاخته ای تنها
که از قلب زمستان
لاله ها را
با پیراهن قرمز رویایی شان
عاشقانه می خواند..

این روزها
حکایت من و عشق
حکایت زمستان و زردآلو ست
وسط سرما و برف و بوران
دلم هوس آغوش کسی را دارد
که نمی آید
که نمی ماند
که نمی رسد
که نیست!

در خیالم خاطرات آن زمستان مانده است
جای پای رفتنت در آن خیابان مانده است

بسکه دستان جدایی دست سردم را فشرد
دستم از لمس دگر دستی، هراسان مانده است

هیچ گنجشکی نمی فهمد زمان پرزدن
از چه ترسی شاخه ام این گونه لرزان مانده است

بار دیگر اشک هایم...

زمستان برف نمی خواهد
فصل نمی خواهد
با هر حرفی که سردت شد
بدان زمستان رسیده است

رعناابراهیمی فرد(رعناابرا)

کوچه ها را با دانه های برف
آذین می بندند
زمستانی سرد سرد
حجم سرما !
ضربان قلب را می شمارد
و من به دری تکیه داده ام
که زنگوله های یخ
آنرا پوششی دوباره داده اند
آیا برای روییدن دوباره
بهار می آید ؟؟؟

آرام دهان غنچه ها را بوسید
احوال تمام سیبها را پرسید
یک کاسه آب دست فروردین بود
پشت سراسفند وزمستان پاشید...

مثل یک استکان چای دارچین وسط سرمای زمستان، بیا و همانقدر "داغ"، به همان اندازه خوش عطر، کنار دلم باش..
بیا و همان حال خوشی باش که نشستنش روی دلم، مثل اولین برف سال، یک دل سیر می چسبد، همانقدر دلخواه...

مثل این زمستان سر درگم
گاه شکوفه می زنی
گاه برف
تو اما
نگران نباش
همه جورت زیباست

جا مانده فصل من در زمستان، بیا

ورقی بزن و این فصل را بهار کن

ارس آرامی

من دختر بهمنم مرامم عشق است
یک مادرو یک زنم مرامم عشق است

چون زاده ی سرمای زمستان هستم
گل داده به دامنم مرامم عشق است

آذر رئیسی

زمستون از اون فصل هاست که اگه برف به خودش نبینه، به دل آدم نمیشینه!
.
اگه سوز سرماش، مجبورت نکنه اون شالگردن رنگی رو از گنجه در بیاری، وجودشو حس نمیکنی!
.
اگه شب نشینی های یهویی زیرِ کرسی نباشه، شب های طولانیش راحت نمیگذرن!
.
اگه شیشه ی...

چه بیهوده انتظار یست آمدن بهار
وقتی یادت در زمستان هم گل می کند

بیا مثل زمستان باشیم.
که کولاک را به نیامدن قسم می دهد اما در انتظار
معشوقه اش؛
گریه های دلتنگی، شبانه هایش را
خفه می کند.
بیا مثل او باشیم...
نه جدایی قاصدک ها را باور کنیم،
نه قصه رهایی برگ از پاییز را.
بیا مثل او عاشق باشیم...
آنقدر...

در سرمای زمستان که گل ها خفته در خاک اند
تو سفید و زرد زیبا سر از خاک بیرون می آوری
به خانه ام می آیی و زمستان مرا زیبا تر از هر بهار می کنی

چه خورشید غزلخوان قشنگی

چه چشم انداز رقصان قشنگی

شکفته پشت شیشه غنچه ی برف

عجب صبح زمستان قشنگی