متن شکوفه

خنده های اردیبهشتی وُ
سیب های بهشتی

عطر نارنج لب
و گندم زار گیسو…

اندک اندک
بهار گرد تقویم میرقصد وُ
زمان حول چشم ها
میچرخد…

اسفند بی قرار رفتن وُ
شکوفه، مشتاق آمدن…

بهاری به سبزینگی عشق
در راه است….

وفای ماندنت را کنار تک تک خیال بافی هایم دیدم
خیالاتی که با قایق های رنگارنگ کاغذی روانه نیلِ نیلگون کردم
هر بار تو را می دیدم چهره ات همانند شاخه های در هم کشیده سیب،همان قدر شیرین و زیبا با گونه هایی سرخ از شرم میخ کوب زمین بود...

اگر یک بار در یابم
بهار فصل آغوشت
تمام شهر پرگردد
شکوفه
سر زند هرجا.....

حجت اله حبیبی

وقتی از راه می رسی ،باران شکوفه و رحمت ،گلستان وجودم را معطر می کند .
تاج سعادت را بر سرم می افرازی تا خانه ی دل، مقدمت را آذین باشد وپرتو عشق، از روزنه ی امید بر آن بتابد
تو و عشق وامید
من و غم دلتنگی.....
حجت اله...

از لمس سرانگشتان دستان توست
که بهار در من شکوفه می زند

شکوفه های هلو رُسته روی پیرهنت
دوباره صورتی ِصورتی ست باغ تنت

دوباره خواب مرا می برد که تا برسم
به روز صورتی ات رنگ مهربان شدنت
...
چه روزی آه چه روزی که هر نسیم وزید
گلی سپرد به من پیش رنگ پیرهنت...

چه روزی آه چه روزی که...

بهارم با لبخند تو کوک می شود
بیا تا دلم شکوفه بزند...

میچسبد در این بهار
کنارِ این شکوفه ها
کنارِ باران های بی قرار و ناگهانی اش
یک فنجان چای "بهار نارنج"
که کنارش آدمی از جنس عطرِ اردیبهشت نشسته باشد...

تو بگو
دوستت دارم
بهار می پیچد لای موهایم
عشق شکوفه می زند ...

عزیزم! چند روز دیگر بهار می رسد. چند روز دیگر این قرن تمام میشود. تو عاشق عطر شکوفه ها بودی، عاشق روزهای طولانی، گرمای خورشید، سبزه زار. نزدیک نوروز، چشم هایت همیشه برق میزد..بیشتر از همیشه.
.
عزیزم! کاش هنوز چشم هایت بود. کاش هنوز بودی و بهار، کنار خنده...

خوابهایم بوی تو را می دهند
بوی سال کبیسه ای که تو آن را نو می کنی
بهار می آید و می نشیند
در گوشه ی سفره ی هفت سین
و خوشبختی ام را تماشا می کند.
دست می کشد بر سبزه
سیب را بو می کند
سنجد را می...

ای زندگی
تو در نسیمِ معطّرِ بهاری و
در نفسهایم
تویی به رگهایم
تو در درخت و گُل و صخره های آرامی
و جویبار، عطرت را
به مزرعه جاری نموده از سرِ شوق
تو موسیقیِ صبحگاهِ گنجشکی
و کفش دوزکانِ کوچک را
به شادی آوردی
وقتی میانِ جنگلِ تاریک می...

مثل این زمستان سر درگم
گاه شکوفه می زنی
گاه برف
تو اما
نگران نباش
همه جورت زیباست

"دوستت دارم"هایی هست
که آدم، در هر فصلی بشنود
جوانه می زند، قد می کشد…
گل می دهد!
ابراز علاقه هایی
که بوی شکفتن می دهند
سرسبزی با خودشان می آورند
و تازه ات می کنند…
می دانی ؟
"دوستت دارم" گفتنت
از آنها بود
شکوفه های روی تنم را...

لبخند که می زنی،
فرقی نمی کند
چارفصل، بهار می شودوُ،
شکوفه می دهد آنگاه
گلدانِ تبسمِ دهانت!
❤️
آکنده ست فضای خانه،
از عِطرِ سیب و،
گلابِ قمصرِ کاشان!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

میدانست
شلاق زمستان چه میکند !
با تن لخت میدانست اما اعتنا نمیکرد ؛
به ناز و ادای نارنجی برگ ها درختی که دل
در گردی شکوفه ی بهار نهاده بود ...

زمستان باشد یا پاییز
فرقی نمی کند.
اگر،،،
دوست داشتن،
به جان درخت بیفتد؛
چهار فصلِ سال شکوفه می دهد!




(زانا کوردستانی)

شکوفه
روزی فکرش هم نمی کرد که از جان درخت بروید ...
و حتی خود درخت پس از گذران زمستانی سخت...
فکر نمی کرد میوه ای از او به بار بنشیند
و قصه برگ
و پاییزی که تقدیرش است ...
شاید فکرش هم نمی کرد از بالای سر به زیر...

شکوفه
روزی فکرش هم نمی کرد که از جان درخت بروید ...
و حتی خود درخت پس از گذران زمستانی سخت...
 فکر نمی کرد میوه ای از او به بار بنشیند
و قصه برگ 
و پاییزی که تقدیرش است ...
شاید فکرش هم نمی کرد از بالای سر به زیر...

بهار دختریست زیبا
با
چشمانِ رنگی
که دلبری هایش
دل از همه میبرد!!
لبالب از طراوت
می ایستد
در مسیر نسیم عاشقی
تا یک شهر
کوچه به کوچه،خیابان به خیابان
از عطر موهایش
شکوفه دهند...

اسفند را دوست دارم
نه زمستان است و نه بهار
گاهی سرد است
و گاهی درختانش شکوفه میزنند
مثل توست
مثل من ست
مثل ما آدمهاست...

در ازدحام این شهر
میان هیاهوی آدمک هایی که
مفهوم زندگی را از یاد برده اند.
زنی را دیدم
پر از شوق رهایی،
خسته از دویدن ها و نرسیدن ها؛
رقص کنان به دنبال پاره ای از نور
کوچه پس کوچه های شهر را
پرسه می زد.
او باور داشت...

کمی آرام بگیر جانم،
کمی شش دانگ حواست را جمع خودت کن.
چقدر شیرین است
اگر برای خودت یک فنجان چای بریزی و بنوشی تا لحظاتت آغشته به آسودگی شود.
اگر دیوان حافظ را که در طاقچه ی اتاق خاک می خورد برداری و واژه به واژه ی آن را...

حکایت عشق
حکایت خشکیده شاخه ی نارنجی ست
که در مهر پاییز شکوفه داده باشد،
همین اندازه خیال انگیز و زیبا
و همین اندازه غم انگیز و تنها...