بچه عجیب ترین موجود دنیاست! مى آید، مادرت می کند، عاشقت می کند، یک دلواپسی ابدى را در وجودت میکارد، تا آخرین لحظه عمر، عاشق نگهت می دارد و تمام! به گمانم مادر بودن یک نوع دیوانگى است. وقتی مادر می شوى، رنجى ابدى بسراغت مى آید، رنجى نشات گرفته...
در شهری که مشکی رنگ عشق است من عاشق دختری با چادر رنگی شدم! ارس آرامی
دلم بس کن اِسمِشُ چقدتکرارمی کنی سَرَم رفت توهِی روی حِسّت اصرارمی کنی جون هرکی دوس داری دل عاشق ولم کن بسّه تنهانگاهی به چشای ترم کن ...
و عشق صدای فاصله هاست. صدای فاصله هایی که غرق ابهامند نه ، صدای فاصله هایی که مثل نقره تمیزند و با شنیدن یک هیچ می شوند کدر. همیشه عاشق تنهاست. پانزده مهر ماه زادروز سهراب سپهری گرامی باد
ومن آن قدر با نگاهت مست میشوه هر دم و در هوایت می نویسم هر لحظه چشمانت تاریکی شب و نگاهت زلزله انداز موی میانی چو الف لعل لبت چونکه انار و نگاهت چون بادو شبت ریخته بر رخسار و من انقدر کر و کور شدم که نبینم چوکسی چو...
اسراف میکنم در دوست داشتنت، خدا؛ اسراف کنندگان ِ عاشق را دوست دارد.
خشک بودم در کویری از نیاز می شدم تکرار در بغضم و باز... دردهایم اشک می شد در نماز روزها با مرگ... شب ها شعرساز حکم صادر کرد چشمانت به ناز باتو شد دنیای من، مشمول عشق! ناز لحنت برد هوشم را و برد راستش دل در دلم یک لحظه...
این شانس را داشته ام که عاشق تو باشم این شانس را که از ماهِ تند و دستِ واقعی و نانِ گرمِ خنده تو بی نصیب نباشم این شانس را داشته ام که اولین بوسه عاشقانه را من بر لب هایت بگذارم مثل پا گذاشتن اولین آدم بر ماه این...
گاه از زبان، گاهی ز غم گاهی جفای خلق عاشق همیشه زخم ها بر پیکرش دارد
گرچه من در جنگ، با دنیا و تقدیرم هنوز در خیالاتم برایت باز می میرم! هنوز... قسمتم هرگز نشد آغوش گرمت، خوب من! راستش بدجور از این عشق، دلگیرم هنوز! گاه می بینم تو را از دور؛ اما بی صدا! دوستت دارم! دلیلش را نمی دانم؛ چرا... آمدم دریا شوم...
مامان بزرگم این سالای آخر عمرش وقت زیادی رو با من میگذروند... بیشتر از جوونیاش حرف میزد... نصیحتای قشنگی هم میکرد... یه بار که کنار هم به پشتی تکیه داده بودیم و داشتیم یه چای قند پهلو میخوردیم، بی مقدمه گفت: نه که بهش نگی دوسش داری ها... میمیره دلت...
پاییز سرشار از رنگ های گرم ، خوب می آموزد عشق ومحبت را بیایید آتشین باشیم ،گرمی فروزقلب دیگران ،از پاییز باید آموخت، نغمه ی محبت وشعر دل دادگی را وقتی در باد برگ هایش را پای کوبان به رقص وامی دارد تا شادی بخش قدم های رهگذران عاشق باشد.......
دلدار می آید دلت، می لرزد از شرمی عجیب از اشتیاقش باز هم، بی پرده زیبا می شوی! عاشق که باشی روز و شب، بی تاب هستی مثل تب هرقدر هم پنهان کنی، یک بار رسوا می شوی! شاعر: سیامک عشقعلی
با توام برخیز برخیز و بیا برای آغاز شدنت در آغوشم برای ناز نگاهت برابر چشمانم برای صدای قدم زدنت در خانه دلم برای پرواز بوی خوش تنت در آسمان احساسم برای رقص گیسوانت در هوای عشقم برای دوباره عاشق تر شدنم برای آغاز وصالمان و پایان فراقمان برخیز و...
دلم مثل قفس، با بغض و بارون تو تنهایی این ساحل می خونه یه دریا اشک تو چشمامه/ این بار من آغوش تورو دارم بهونه... برای خواب این شعرای غمگین بوی پیراهن تو باشه بسه! منم تنهاترین عاشق که خسته ست سرم رو دامن تو باشه بسه کجای قصه خوابت...
انقلابی که شدی رهبر آن، فاجعه کرد نام این حادثه را گفت کسی، جنبش عشق! دین چشمان تو را که شنید، عاشق شد من مسلمان شدم از درک همین ارزش عشق! مرز احساس مرا، خوب شکستی در هم امپراتور تویی! هر قدمت ارتش عشق! شاعر: سیامک عشقعلی
به جای "حق نداری به جز من با کس دیگه صحبت کنی." بهش بگید: "لحن گیرای صدایت زود عاشق می کند؛ جان من تا می شود، با هیچ کس صحبت نکن." هم بازدهیش ۱۰۰ درصده، هم موضوع بدون دعوا و بحث حل می شه می ره پی کارش.
فال من را گرفتی گفتی عاشق میشوم در عجب بودم !!!!! چرا خود را نمیبینی در آن
من دِلِ نفرین ندارم، پس دُعایت می کنم: بعد من دلدادهٔ یاری شوی، مثل خودت!
به معشوق ها بگویید ؛ گرچه دل بردند دمی هم به فکر عاشق ها باشند ؛ دمی هم ، هم صحبت، دلتنگی ها و خوشی هایشان ، دمی هم به فکرِ ، فکر های خسته و چشمان دوخته شده به دیوار ...!
در دوران عاشقی سطح هورمون دوپامین که به هورمون خوشبختی نیز شهرت دارد در مغز افزایش می یابد...کوکائین و نیکوتین نیز این هورمون را فعال میکنند...در واقع زوج عاشق به یکدیگر معتاد میشوند !
میرسد روزی که من باموهای فرفری بهم ریخته و چشم های پف کرده و با پیرهن چهارخانه ی تو که آستین هایش یک وجب از دست هایم بلند تر و قدش تا روى زانو ام میرسد از خواب بیدار شوم... نگاهی به تو که در آینه با چشمان خندان براندازم...
عاشقی کاش کمی رحم و مدارا می کرد لحظه ای که دل دیوانه تمنا می کرد آن زمان که در و دیوار چو تصویر نگار مُردنم را کف این خانه تماشا می کرد کاش دلدادگی اش مثل خودم عاشق بود و مرا شادترین عاشق دنیا می کرد دوری سنگدلش کاش...
و خداحافظی واژه مسخره ای بینمان.. صرفا جهت احترام مگر میشود عاشق بود و به یاد معشوق شب روز را سر نکرد؟؟ تا توهستی وجودت تسکین است و بعد یاد تو تسکینی است برای درد دوریت....
