به وقت ِشب آرام باش من ستاره ها را میشمارم خوابت که برد تا صبح سیر نگاهت میکنم...
رنگِ نگاهت را که عوض کنى ، قشنگى هاى زندگى را بهتر مى بینى !می توانى از خرده شادى هاى کوچک لبخندهاى ماندگار بسازى و خاطراتش را قاب بگیرى و به دیوار زندگى ات بیاویزی . مثلا در هواى مَلَسِ پاییز ، کودکانه با برگ های خشک و رنگارنگ شکلک...
بویِ نگاهت.... نشسته ام؛ کنار جاده یِ پاییز هر برگی که راهیِ زمین می شود؛ دلم را پرواز می دهد؛ به آسمانِ خیالت کاش بیایی تا دوباره انگور ها از مستی لبریز و انارها ترک بردارند.. بویِ نگاهت زیباترین شعرِ پاییز است... زهرا فتح الهی پرشه( ریسن)
نگاهت را دوست دارم نگاهی که ازروی محبت ست نگاه تو با نگاه من درآمیخت وعشقی جاودانه ساخت عشقی که مرا می برد به کوه ودشت به جنگل سر سبز شمال چشم شکلاتی من دوستت دارم
دل تنگ که می شوم فوت می کنم غبار نشسته به روی قاب عکست را... دست می کشم به روی پیچ موهای مشکی ات و خودم را یک دل سیر به تماشای نگاهت مهمان می کنم تا رفع شود این حال ناخوشی ما به دور از هم...
تصویرِ من در میانِ قابِ چشمان تو مرگی است که آهسته در می زند! چشم هایت را نبند؛ هر صدایی از سکوت متولد می شود، حتی آخرین جرعه از جامِ نگاهت که هنوز از گلویم پایین نرفته است!
یک سو تویی و حادثه ی چشم سیاهت یک سو منم و حسرت یک لحظه نگاهت از حسرت دیدار همینقدر بدان که همرنگ شده بخت من و موی سیاهت
بعدتر ها در تاریخ می خوانی داستان من و نگاهت را. من شدم ستار خان تنها و چشم تو از فاتحان نامدار عمر ما...
حضرت ِجانم! چه دلبرانه مخدر میشوی جهانم را وقتی با هر نگاهت وجودم را میلرزانی ومورفینِ دوستت دارم هایت را تزریق میکنی در حافظه ی عاشقانه هایمان.
بی نظیر جان! این خیال خوب توست که بهانه ای میشود از برای لبخندهایم؛ در تمام عاشقانه هایی که تجویز میکنی در هر نسخه با یک نگاهت از برایم؛ عمیق و واقعی!
هربار که نِگاهت می کنم، جمله ای آشنا، به ذهنم خطور می کند: در این سرزمین، چیزی هست که ارزش زندگی کردن دارد...
بازتاب نگاهت لبخندیست که هر صبح روی گونه هایم چال می شود ️️️
انارسرخ دلم به پیشواز نگاهت، دانه، دانه، ترک برداشت هزاران شد
بخوان نامم را با نوای لطیف گلهای وحشی با صدای بنفشه و زنبق زندگی من گره خورده به صدای لبریز از محبتِ تو به لطافت شبنمِ مهربانِ نگاهت
تو و چشمهایت من و دل. با مست نگاهت، خلع سلاحم بانو.
صبح و غزل و بوسه و آغوش و نگاهت روزی که چنین وصف شود، روزِ وصال است... ️️️
هزار سال هم بگذرد نگاهت غافلگیرم می کند ... تو در هر لحظه هزار اتفاقی ... مگر می شود تو را دید و به معجزه ایمان نداشت ؟!
عشق دور نیست .. همین که آرامش از نگاهت ببارد و هرم دستانت تب تند تنم را لمس کند واژه واژه دوستت دارم از لب هایمان می چکد و لا به لای دلدادگی هایمان عشق می روید ... ️️️
تو در سالهای دور ایستاده ای با تفنگ ات در قاب عکسی قدیمی در فاصله ای نه چندان دور از من با ابروهای کشیده چشمانی فراخ که تا انتهای زمان پیش می رود . صدایت همهمه ای است در کودکی ام نجوایی عاشقانه در گوشم که هی به تکرارت بر...
صبحها بانگاهت، جامه ے پیراهنِ اشعارم را مرمت ڪن بانو... بگذارباارگِ گیسوانت آهنگِ زندگے ام نواخته شود عشق ️️️
اقیانوسم، نامم هرچه که باشد فرقی ندارد، هرچه در من بیاندازی باز همانم اما نگاهت را که از من بر میداری دنیا به پایان می رسد! مثال لحظه ای می مانم که شهاب سنگ به آن برخورد کرده باشد... من آرامم تا آن لحظه که تو را در خود ببینم!...
من عاشق ترین آفتاب گردان مزرعه عشق بودم که با آفتاب نگاهت به هر سو که می خواستی آرام آرام می چرخیدم با هر چرخشم با صبوری افکارت را می دزدیدم ودر قلب ناباورت ذره ذره خانه ای برای فردایم می ساختم و در زیر پلک های مهربانت تصویر زیبایی...
بم می شوم زیر آوار نگاهت به تسخیر گرفته گسل ات تمامی مرا حکایت امروز و فردا نیست ....
من آن قایقِ بی پارویِ اقیانوسِ آشوبِ دلت هستم بیا و سر نشینم باش.... بیا تا ساحلِ امنِ نگاهت عاشقانه همنشینم باش
