شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
درخت باش و بمان روی ریشه های خودت!قبول کن که ثمر اتّفاق می افتد!رضاحدادیان...
« ساقه ام را کرم خوردهباز هم ولیسبز خواهم شدمن ریشه دارم »وطنم دوش در گوش ام گفت....
دردیه وقتایی دردهایی هست که آدم رو از ریشه میسوزونه یه آدم که ریشه اش سوخت یا هیزم میشه و تنور دلش رو میسوزونه یا الوار میشه و روی آب دل میپوسونه دلش ریشه میخواد توی خاک بلند شه ، پر شاخ و برگ ، مثل تاک یا که سروی بشه قد بلند یا که بید مجنون لونددلش سوخته ، شده عین زغال پر کشیده مثل خاکستر ، روی باددلش میخواد پر کشه بره تو آسمونولی انگار ابری شده باز آسمون بباره بارون غم از دل آسمونبشوره غم این دل پر آهموندل سوخته ...
باغ ها را گرچه دیوارو در است از هواشان راه با یکدیگر است شاخه از دیوار سر بر می کشد میل او بر باغ دیگر می کشد باد می آرد پیام آن به این وه از این پیک و پیام نازنین شاخه ها را از جدایی گر غم استریشه ها را دست در دست هم است تو نه کمتر از درختی سر برآر پای از زندانِ خود بیرون گذار دست تو با دست من دستان شود کار ما زین دست کارستان شود...
آبروی آب را نبریمریشه را دق ندهیمریشه در عشق به آب می تراود به زمینریشه از مهر به آب می رود تا به بلندای همان پستی دورو به دلبر گوید آبی آبی، نیست لیاقتت زمین خاکیمن تو را می برمت تا قله ی برگمی روی لحظه ای اما تا مرگمی شوی خشک به اندازه ی پاهای مناما تو دگر نیستی در بند درختتو دگر آزادیمی روی تا به هوامی روی تا به افقمیرسی تا خورشیدبه همانی که از میل وصالش سوختیناگهان از بزرگیش به خود می نالیو به خود می گویی:...
من به چشم های بی قرار تو قول می دهمریشه های ما به آبشاخه های ما به آفتاب می رسدما دوباره سبز می شویم....
چه بی صداریشه دوانده است به خاکبهای بودنش،بی بهانه ماندن است...
گر نخل وفا بر ندهد چشم تری هستتا ریشه در آب است امید ثمری هست...
آن قدر در من ریشه دوانده ایو در پایت آب دیده ریخته ام که باغ های جهان از دامن تو سبز می شوندآن قدر دنبالت راه رفته امکه جاده ها هم عادت کرده اند به سوی تو بیایندآن قدر از تو فرار کرده امکه پولیس هادر محلِ تمام جنایت های خیابانینقش قدم های مرا یافته اندمن و تو با همیک جنگل وحشی ستیمبا پلنگ هاییافتاده به جان همخوش بین...
بهار باورسبز یکرنگی ریشهوپاییز پشیمانیهزار رنگ بودن برگهاست!...
و من آن نهال سبز باران ندیده ام که ریشه در سپیدار استواری دارم به نام پدر......
طوفان باعث می‌شود درخت ریشه‌هایش را عمیق‌تر و قوی‌تر کند. در طوفان‌هاى زندگى به برگ‌هایى که از دست می‌دهى فکر نکن، به ریشه‌اى فکر کن که قوی‌تر می‌شود ......
جان دلم...قراراست ماننددرخت ریشه کنم...شکوفه دهم...برایت زندگی باشم...بهارم میشوی...؟...
خاطرات عموما در ذهن ماندگارند ؛برخی از آن‌ها را باید صیقل داد و گوشه‌ای جای داد و بعضی دیگر را می‌بایست هر چند وقت یک بار هرس کرد !این که می‌گویم هرس کنیم به این دلیل است که خاطرات در تمام ذهن و روح ریشه می‌دوانند و نمی‌شود از بیخ و بُن آن‌ها را کند و دور انداخت !ولی این که گاهی خار و خسی را که روح رامیخراشد هرس کنیم ، باعث می‌شود در جاریِ زندگی؛ راحت‌تر دوام آورد ......
خانواده ما مانند شاخه های یک درخت استممکن است در جهت های مختلف رشد کنیم اما هنوز ریشه های ما یکی است...
ریشه سالم ماندن از لغزش‌ها ، اندیشیدن پیش از عمل کردن است و سنجیدن پیش از سخن گفتن...
چون موریانه، بیشۀ ما را ز ریشه خوردکاری که کرد تفرقه با ما، تبر نکرد...
در من عجیب ریشه دوانده ست مهر اوزورم به این درخت ِتناور نمی رسد...
دستت را فشردم و گفتم: دوستی!دستم را فشردی و گفتی: دوستی!حرارت سبز صمیمیت از جانمان تراوید،و دستانمان گلدان اعتمادی شد و گل بوته ی باورمان در آن ریشه بست......
ای رویای سپپده دمانبی تو هیچمبا من بمانیبه مرگ خوش می پیچم!بسان رویش ریشه در بهاران...
تو میخندی،و دوست داشتنت؛ ریشه میدواند در من ️️️...
تو همون فکری هستی که تو هر لحظه ای از سکوت من، ریشه کرده...️️️...
می کَنم ریشه ی عشقت ز وجودم این بار عشق خندید و بگفت لاف محالی زده ای....
تا به امروز هر چه از رفاقت نوشته ام برای او نوشته ام. این یکی را یادم نیست چند سال پیش نوشتم و مناسبتش چه بود:«پرسید فرق بین دوست و رفیق؟ گفتم دوست فقط یک آشناست، یک همکار، یک همکلاسی، حتی یک همسایه. گاهی یک همسفر، شاید حتی یک همراه، یک همراه از سرکوچه تا دم خانه مثلا. دوستی یک آشنایی ست که با یک سلام شروع می شود گاهی خداحافظی نگفته تمام می شود. یک اشتباه از دوست بیگانه می سازد اما رفاقت ریشه دارد، به روز و ماه و سال نیست، گاهی در یک آن، یک لحظه ...
واسه کسی خاک گلدون باش،که اگه به آسمون رسید،بدونه ریشه اش کجاست......
تو شبیه هیچکی نیستی عاشقی و بی حواسیریشه کردی تو وجودم تو یه بیماری خاصی...
تو دستات تیشه هم باشه قشنگهرقیب ریشه هم باشه قشنگه تو عینک می زنی، عیبی ندارهعسل تو شیشه هم باشه قشنگه......
گیرم درخت رنگ خزان گیردتا ریشه هست ساقه نمی میرد...
