متن باران

یک نامه ی عاشقانه حتماً بنویس
با عاطفه و مِهر فراوان بنویس

بنویس ؛ خدایا دلمان سبز شود
با خطّ خوشت زیر باران بنویس...

...
بهزاد غدیری / شاعر کاشانی

چه دورم از نفس هایت چه از تب کردنم دوری
چه بیرحمانه تن دادی به این دوری ِ مجبوری

تو را در خواب می بینم میان عطر گندم زار
که می بوسی نگاهم را نه در قابی نه هاشوری

تو را در خواب می بینم شمالی می شود حالم
شمال...

سخت است نفس کشیدنِ برگ ها
در این پاییز،بدون باران...
سخت است نفس کشیدنِ من
در این شهر،بدونِ تو...
مگر می شودپاییز بدونِ باران!
نه...
این منم که جای پاییز
می بارم!
این تویی که
مثل باران
نمی آیی...
مگرمی شود
من،بدونِ تو!
سخت است،
باورکن...
زمین
بدونِ خش خشِ...

به خداوند بگو .... حال جهان خوب نبود
حال ما ، حال زمین ، حال زمان خوب نبود

آدمک ترس از این داشت که انسان بشود
گفته بودند ، برایش هیجان خوب نبود

برگ تقویم به دست چه کسی رنگ گرفت ؟
تا ابد زرد ، خزان پشت خزان ،...

تو رفتی و نبضِ عشق از پا افتاد
بی جاذبه شد زمین و بالا افتاد
با رفتنِ تو عزیز ِ جانم ، دیگر
باران گذرش به خانه ی ما افتاد !

جادوی شرقی چشمان تو
صبح شاعرانه و مضراب بلورین باران بر خشت خیس خیال من است

و مژده رسیدن فواره انتظار را به خورشید بشارت می دهد...
ارس آرامی

نم نمای بارون وقتی می باره من تمام وجودم پر از عشق میشه .. چترمو کنار گذاشتمو خودمو به کوچه پس کوچها سپردم این باران پر هیاهو هم انگار شوق خیس کردن لیلی مثل منو داشت منم خودمو به اون سپردم تا خیس شم ... و ذره ذره وجودم زیر...

آنقدر باران نیامد، آسمان از دست رفت
آنقدر تنها نشستم که زمان از دست رفت
اوج دلتنگی مرا تا قعر اقیانوس برد
بی تفاوت رد شدی، دل مرد و جان از دست رفت...

مریم حیدرزاده

دو دستِ من گرفته دامنت را
تعارف کن دو گنجشکِ تنت را
خلاصه عاشقِ آن صحنه هستم
که باران تر کند پیراهنت را

دلتنگ توام
چنانکه گویی اسیری را زنده به گور کنند
قبل از آنکه میهنش را در آغوش گرفته باشد
دلم برای تو بدجور گرفته است
شبیه سناریوی تلخ داستانی که در تاریخ جامانده است..
این خیابان لعنتی چرا عطر تو را به آستین زده؟
چرا هر بار که قدم میزنم...

دلتنگی کمین کرده در نیمه های شب
می خواهد باران شود و بر من ببارد.

آیسان زنگکانی

باران تو بخوان ترانه ی شادی را
آواز بلند سبزِ آبادی را

امروز که طُرقه در قفس می خواند
صد بیتِ غزل ، طنینِ آزادی را

بغضیم که تویِ سینه ها پنهانیم
خاکسترِ زیرِ آتشِ دورانیم

در باور بی کرانه ای از اندوه
ابریم که در تدارک بارانیم

ای وای بر آنان که احسان را نمی فهمند
ماندن به روی عهد و پیمان را نمی فهمند

سخت است حتّی باورش امّا خطاکاران
بعد از خطا معنای جبران را نمی فهمند

ای وای بر آنان که در دنیای احساسات
احساس پاکِ عشق سوزان را نمی فهمند

وقتی قلم در...

نشستن در کنارت زیر باران تر شدن دارد
چقدر این عشق در ما وسعت باور شدن دارد

غزل از چشم هایت ناگهان سرچشمه می گیرد
ولی در دست هایت حس و حالِ سر شدن دارد

به حدی دلبری را خوب می دانی که حتا گل
به زیر کفش هایت حسرت...

دوباره ابر سیاه و هوای بارانی
هجوم بغض گلوگیر و اشک طوفانی

دوباره فکر و خیالت احاطه کرده مرا
به انتظار نشستم زمان طولانی

عجیب پای دلم را هوای خاطره ها
کشیده سمت مسیری به سوی ویرانی

وبال کوچه ی سر در گمی شدم انگار
دوباره یاد نگاهی به سینه...

«اشک آسمان»

می خورد بر شیشه ی دود گرفته ی دنیا
قطره قطره اشک آسمان ...
تا بشورد کهنه زخم زمین را
و بشکند بغض غمباد گرفته در عمق گلو
باران ...
چه تعبیری ، چه تقدیری...
لمس دستان زمین بین نگاه آسمان
می بارد از دلتنگی
می بارد از...

«مادرم...»
.
مادرم ...
زمین ، کم می آورد
زیر استقامت قدم های تو ...
دریا ، چه کوچک است
در برابر اقیانوس عشق تو ...
باران مهرت ، چه لطافتی دارد
وقتی لبخند زیبای تو بر من می بارد ...
وسعت آبی آسمان ، چه کم نور است
وقتی...

باران که می آید
دلتنگی ها شعر می شوند
پنجره ها باز می شوند
چشمها بیدار می شوند

و یک نفر که مانده است
و یک نفر که رفته است
و نگاهی خالی
که بی بهانه تر از باران
مدام می بارد........

و شعر من تفسیری بود از چشم های او

آنگاه که باران ، لبریزِ احساسمان کرده بود

«بهزاد غدیری»

سر به سنگ نه ، سر کلنگ باید بزنم
آهو که شدم ، پلنگ را باید بزنم

این برکه ی کوچک که مرا خواهد خورد
ماهی که شدم به دلِ نهنگ باید بزنم

آتش به لب و به چشم باران دارم
سر سبزی دهکده به دامان دارم

من مقصد مرغان...

و تو همان نامه ی عاشقانه ای که هیچ وقت به دستم نمی رسی
وهمان بوسه ی آشنایی که اتفاق نمی افتی
تو همان باران پاییزی هستی که دستم را نمی گیری
وهمان شکوفه ی بهاری که بر کنج لبم نمی نشینی
ولی من به اندازه ی همه نامه های...

درخیالم تو و من باشیم و بارانی که نیست
به بغل می کشمت در آن خیابانی که نیست

فکر بوسیدن و آغوش تو تا زد به سرم
به جهنم که ببیند آن نگهبانی که نیست

لب تو باشد و من باشم و یک گوشه دنج
گنه بوسه زدن گردن شیطانی...

می خواهم زیر چتر خوشحالی پناه بگیرم.
از دست این باران های غمناک.
می خواهم زیر چترم بلند بخندم.
می خواهم به همه شهر بگویم.
بلند بخندند و شادی کنند.
باران و ابر های غم از شهر بروند.
می خواهم شروع یک زنجیر محکم باشم که امید را به ارمغان...