متن باران

چترت را بگیر
چشمهای من
بزرگ شدیہ
بارانند!

یک قدم برداشتم دور از تو سرگردان شدم
آنقدر باریدم و باریدم و باران شدم

با نسیمی که گذشت از لای موهای سرت
دور خود چرخیدم و چرخیدم و طوفان شدم

بی سر و سامانی امروز این دل را نبین
من همان کوهم که دور از تو چنین لرزان شدم...

دلم گرفته
چرا بی خبر زند باران
به چهره ای
که تو سیلی زدی
دم رفتن....
حجت اله حبیبی

میگن بارون، لحظه ها رو خاطره می کنه.
میگن بارون، روی شیشه ی دل وقتی می شینه غم و از بین می بره .
میگن وقتی زیر بارون دعا کنی، دعاهات قبول میشه.
نمی دونم این ها راستن یا دروغ.
شاید هم هر دو باشن، شاید هم نه.
اما این...

کاش، باران بود وتو بودی و خیابانی بی انتها ،
تا شرح دلتنگی برگ ها را آرام آرام ،برایت روایت ، کنم
که بی تو بهارم طعم خزان دارد و خزانم طعم یخ زدگی قلبم را،
وقتی در به در عشق را گدایی
می کند......
حجت اله حبیبی

امشب
باران بند نمی آید
بالشم، خیس باران است
بارانی که تو نثارم کردی
تا هیچ گاه فراموش نکنم رفتنت را....
حجت اله حبیبی

بی تو باران زد وبی چتر زدم دل به خیابان
عطر احساس قناری بکشد سمت درختان
کاش بودی که دلم بغض گلوگیر عطش را به هوا زد
باد بادیدن این صحنه فرو ریخت زبرگ و نم باران...

حجت اله حبیبی

باران
باران که می بارد
ترانه ها آرام آرام
جان می گیرد
و بوی خاک باران خورده
یاد تورا با خود می آورد

باران 
بدجور
پشت پنجره
قدم می زند،
چترت را بردار
برویم 
با او قدمی بزنیم.



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

یادت هست
عصر پاییز را که دل به جاده زدیم و شرشر بارانی را که به شیشه می زد وتو فریاد می زدی ببار بارون که بارشت، دلنشین وتصویر آفرین است
یاد داری برگ های زرد ونارنجی را که با رقص ،دست از دامن شاخه، رها می کردند تا زیر...

رفتی وآسمان دلم ابری شد
می ترسم باران بگیرد
من و بارون و چتری که دستان گرمت را می طلبد...
حجت اله حبیبی

پاییز من نگاه کن و ببین؛
که چگونه مرجانی و پرتلالو
به گلبرگهای احساسم آغشته میشوی

وچگونه ترانه های تب دارو عرق کرده از تابستان مُتمَرِّد ، در هوای لطافت ِ تو پرهمهمه می شوند!

لبخندهای اناریت حس عاشقی را به چشم اندازی گوارا مبدل میسازد!
پاییز طعم باران میدهد...

حالا که ابرِ سیاه باران شد
می گذارم بمانند رخت ها بر بند،
آن شالِ سُرخ
و دامنی با گلهای زنبق
تن خوابی از گیپور
و ملحفه ای به رنگ آسمان،
می دانم تمام شب همراهِ عطر تو
قطره قطره می چکند
در انحنای تنم
و سرانجام جایی دورتر
یکی...

دستهایم پیچک می شود دور تنت
موهایم مثل بافه های ابریشم
آبشار میشود روی مخملیه صورتت
_تو
و اما _تو
باران می شوی و
میباری.

مهر با مهربانی آمده چشمان دل را باز کن
فصل جوانی آمده شور و نشاط آغاز کن
مهرانه را چتری نما افکن بدور انجمن
از شادی و شور و شعف پرواز کن پرواز کن
عباس رئیسی

تو بودی و من
باران می بارید...
عشق دل هامان را تر می کرد...
ما راه خانه را گم کرده بودیم...

هر بار که باران بارید؛ عشق را از سر گرفتم..
به خیال چتر بازی با تو،  آرام می گرفتم..
اما امان امان از تو که زیر چتر دیگری):
مبینا سایه وند

پاییز فصلِ قشنگِ آشنایی هاست
یک روز وعده ی دیدار می دهی با من!؟
در کافه ی دنجی پس از پرسه در باران
یک استکان چای داغ می زنی با من!؟

کامروا ابراهیمی

“تو” با قلب ویرانه من چه کردی؟
ببین عشق دیوانه من چه کردی

در ابریشم عادت آسوده بودم…
تو با “بال” پروانه ی من چه کردی؟

ننوشیده از جام چشم تو مستم…
خمار است میخانه ی من…چه کردی؟

مگر لایق تکیه دادن نبودم؟
تو با حسرت شانه ی من چه...

من زیر باران خاطرات تو
بدون چتر می ایستم...
یک سرماخوردگی روحی ، می ارزد به مرور آن خاطرات شیرینِ گذشته • ͡•

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

دلم ابریست و باران را نثار چشمم میکند
چشمان بی گناهم را مه آلود و تر میکند
حادثه ی جنونِ دل از تو حکایت میکند
غمِ دل است که بی هوا،به چشم سرایت میکند

کژال گویلی_ آسو

خسته ام
کاش تابستان زود تر
بار وبندیل ش را ببندد
دلم یک پاییز و
های های گریه زیر باران می خواهد.

موهای تو نمناک و پریشان باشد
جاده و منظره و نم نم باران باشد

لبت شیره انگور و گل تریاک است
اختیار هر دومان دست خیابان باشد

گردنت شیشه و این شیشه پر از کنیاک است
بی گمان مستی در آغوش تو آسان باشد

در تو زشتی نه زیبایی وحشتناک...

لبت خوش نقش تر از برگ های گل پس از باران
تنت یاد آور زیبایِی کابل پس از باران
زمین از خویش شاعر پشت شاعر می دهد بیرون
همین که می خمد بر صورتت کاکل پس از باران
کشیده آسمان زیباترین نقاشِی خود را
...تو در آغوش من،پاییز ، دریا...