بیو

صُبحم تو وظهرم تو وشب تا به سحر تو!

اَندر مرضِ عشق بجز عشق، دوا نیست

او یک فرشته بود
که در دنیای عشق زندگی می کرد.

روزی که تو را نبینم آن روز مباد

اگر بتوانید در شرایطِ منفی،مثبت بمانید،بُردید.

سال من با تو سرآغاز بهاران من است

از ما چه مانده غیر از آرزو؟!

گدایی میکنی بودنمو بالخره ؛

تو نیستی
و بهار صرفا جوک خنده داریست
که مردم از آن می گویند!!!!
مهدیه باریکانی

آدم خوبای روزای بد،آدم خوبای همه ی عمرند...

به قدر جمعه ی یک پادگان سرباز دلتنگم

بنی آدم ابزار یکدیگرند!

روال نی حالش ولی میخنده قوی

پدر و مادر و آشنایان و دوستان بازهم مصرند که بگویند
آسمان آبی است
اما من جای خالی تو را نشان می دهم
و می گویم آبی که هیچ
من اصلا آسمانی ندارم
آسمان من او بود
،که رفت!

مهدیه باریکانی

مگذار که غصه در میانت گیرد

تو را به جان من بیا

پول
روی همه ی حروم زادگی ها را می پوشونه

همه ی دنیای من فقط تویی ❤️

عشق جانست عشق تو جان تر

اولین برف …
هجوم نیمی از کلاس
به سمت پنجره

لباسِ سفیدِ زمستان را بهار گلدوزی می کند.

قلم پاچه خوار، نوکش همیشه چرب است

با دیدن قبض آب، برق از سرش پرید.

مرغ پخته را خام می کند، روباه حیله گر