متن خواب

گاهی اوقات
به تحریر آورم افکارِ خویش را
و محکوم می کنم
رویداد های پس و پیش را.
چشم ها را می بندم
و هجوم می برم به عقیده ها
جای هیچ انکار نیست،
من پرم از حیله و فریب ها.
گویم که،
چه موجودیست این جهانِ پست؟
هیچ بود...

امشب
شیک ترین لباس هایم را می پوشم
می خوابم

من
تنها دیوانه ای هستم
که دوست دارد
قرارهای عاشقانه اش را
درخواب بگذارد...

دلم میخواست چون پروانه ای دورو برت بودم
و یا شاید نگینِ ساده ی انگشترت بودم

نگاهم میکنے دنیا شبیهِ چشم های توست
چه میشد صاحبِ آن چشمهای محشرت بودم؟

صدایم میزنے انگار میخندد خدا امّا
صدایم میزنے خواهر،چه میشد همسرت بودم؟

تورا دیدم که روی مادرت را بوسه مے...

طرح ناب خنده ات هوشیار میخواهد مگر؟

عاشقی را با تو غم بسیار میخواهد مگر؟

راه ها گم کرده بودم با تو من پیدا شدم

دیدنت هرثانیه بیدار میخواهد مگر؟

من تو را در خواب هایم شب به شب سر میکشم

تکیه دادن بر دلت دیوار میخواهد مگر؟

لحظه ای...

می گی: اینجا پاییز نیست. شبیه خوابه. پرواز نمی کنم، ولی سبک شدم

می گم: خوابم ... دارم خواب می بینم. تو رو می بینم. اون دور وایستادی. خودت دوری، ولی.... ولی صدات نزدیکه .... انگار کنارم نشستی ....

می گی: آره. منتظرم. منتظرم یکی بیاد از دورتر حالمو ببره...

بالاخره یک صبح بیدار می شویم
و می بینیم که برف باریده...
یک برف ساکت و آرام
همه جا را یک سکوت سفید فرا گرفته
و دیگر نه خبری از خون و خون ریزی خواهد بود،
نه صدای مسلسل،
نه صدای زوزه ی گرگ ها ...
بالاخره یک روز صبح...

می رفتیم اگر
از این خواب
به خوابی دیگر .
بهتر بود از این
بیداری عذاب آور

لااقل به خوابم که می آیی
با آغوشت بیا،
برای برگشتن شتاب نکن،
و چه اشکالی دارد اصلاً؟ خواب است دیگر!
گاهی جا بمان

فکر کن خواب بوده‎ ای
فکر کن خواب دیده ای
فکر کن خواب مانده ای

لیلا کردبچه
بخشی از یک شعر

به وقت ِشب
آرام باش
من ستاره ها را
میشمارم
خوابت که برد
تا صبح
سیر نگاهت میکنم...

بال و پَر نداشته ام اما
تا دِلت بخواهد،
پریده ام
نیمه شب،
از خواب....

قبل از اینکه بخوابم ، خواب می بینم...
خواب چشمهای تورا....
خواب میبینم رفته ای! نه انگار خواب نیست
رفته ای...
قبل از اینکه بخوابم، بیدار می شوند تمام کابوس های دیشبم...
خواب می بینم آمده ای!
دستهایم را می فشاری
می گویی آروم باش برمیگردم...
لبهایم می شکفد...
چشمانم...

خواب
اگر می شُد بِدَرَد نخوابم را
لبانِ گاهیِ اُفتاده بَر خاک بود
بوسه هام...

شعر : حادیسام درویشی

_الو؟
_جانم!
_کجایی؟ دیر کردی یا نمی آیی؟
_رسیدم،واحد چندم؟
_بیا! بالای بالایی

رسیدم خسته روی مبل... :"کولر را بزن لطفا!"
جلوی بادِ کولر موی تو زد سر به رسوایی

سپس عطر تنت پیچید، من را هم هوا برداشت
که در تنهاییت امشب کنم آغوش پیمایی

دلم از استرس مثل...

دیشب خوابت را دیدم
صبح
شمعدانى باغچه مان
گل از گلش شکفته بود...!

دیگر از خواب هم کاری ساخته نیست,
نه مرا میبرد,
نه تو را می آورد,
تشدید میگذارد روی دلتنگی ها
و من
عاجزانه تا صبح,
دخیل میبندم به ضریح آسمان!
شاید با سپیده,
تو هم برسی...!

بیا قرار بگذاریم هر چند شنبه
در خوابی
خیالی
جایی...

یک دلِ سیر
هم را ببینیم

دیشب خواب تو را دیدم...
الهى مثال عکس قرص ماه که در آب افتاده پرچین و شکسته نباشى...الهى بتابى و بدرخشى ...صاف و شفاف ...الهى هرگز ابرهاى سنگین غصه روى صورتت را نپوشاند...الهى تعبیر خواب من اینها باشد

هرشب
خواب را فریب می دهم
برای نیم ساعتی بیشتر
در فکر تو بیدار ماندن...
برای پاشیدن رنگ بنفش، نارنجی و آبی
بر تابلوی نقاشی آینده مان
قدم زدن با تو
در کوچه پس کوچه های تاریک و روشن ستارگان،
شنا در خلاف جهت بادها
آشتی های بی درنگ
پس...

هر شب خواب می بینم
ستاره ها دورتر
زمین ناموزون
سکوت مطلق
آهسته
دست می کشم بر خیالم
شکر خدا
تُو هنوز از فکرم
نرفته ای.

شب بِخیر که میگویی
تمامِ آرامشِ دنیا برایِ من میشود...!
هر چه حسِ خوب...
حالِ خوب...
در دنیا هست به سراغم می آید...!
با رویایِ اینکه شبی
در کنارِ تو ...
در آغوشِ تو ...
با نوازشِ دستان تو به خواب بروم
میخوابم....!

محبوبم... من یقین دارم که یک روز بیدار خواهم شد..شاید یک صبح خنک پاییزی...من بیدار خواهم شد و بی تفاوت به تمام خبرهای جهان، رادیو کوچکمان را آنقدر روی موج های موسیقی تاب خواهم داد تا به شعری از فروغ برسد...محبوبم یک روز بیدار می شوم و دیگر نگران تو...

از خواب من گذشته ای
به آرامیِ قویی
در دریاچه ی پاییزی

من ادامه ی بیداری توام
یا
تو ادامه ی خواب من؟

آسمان من پر از هواپیماهای ملخی تک موتوره ای است که هیچوقت قادر به اوج گرفتن نبوده اند، بیشتر شبیه سمپاش های روی مزارع ذرت توی فیلم های قدیمی سیاه و سفید شاید، با بدنه جعبه ای شکل و بال های نردبانی و خلبان های پالتو خز پوش و عینک...