متن دیدار

آمد کنار میزم
در انتظار قهوه
دست من از غزل پُر
سیگار دست او بود

بیتم غزل نشد ، حیف
کوتاه بود دیدار
لعنت بر اسپرسو
نوشید قهوه را زود

به دیداری قشنگ دعوتم کن!
از قوهای وحشی بگو
از یاسمن های آویخته از دیوار
از باختن به اسبهای چالاک شطرنجت
از نگین فیروزه سوغات نیشابور
از عطر خاک گنبدهای شهرمان بعد باران بگو
جای خالی سلوچ را از کتابخانه ام
کاکتوسهای خشک را از پشت پنجره
شمع های نیم...

طاقتم تمام شد و باز به دیدارت آمدم. و این نشانه ی دوست داشتن است نه ضعف. در سینه ی من قلبی ست که بی دریغ به مهر می تپد و فرقی نمی کند اطرافیانم اسمش را چه می گذارند.
حتی ساده لوحان هم عاشق می شوند و ابراز عشق...

کاش دوباره برگردیم به اولین بوسه به اولین دیدار
کاش کنار هم باشیم تا اخر دنیا تا اخرش اینبار

آه شیرین تر از جانم...بیهوده از من می گریزی..بیهوده رُخ می پوشانی.. من تو را میبینم ..حتی با پلکهای فرو بسته..تو را در باد..در آفتاب..در صبح..در ابر..در عطر..تو را همه جا می بینم..لبخندت روی لب تمام کودکان شهر معصومانه می رقصد..توی تمام زمزمه های عابران شهر، نام تو جاریست...و هر...

شومی فال من از قهوه و فنجان پیداست
پشت این عقربه ها پیکر بی جان پیداست

جسمم آواره و روحم پی تو می گردد
فرم ویرانی من چون بم کرمان پیداست

سایه را پشت خودم میکشم اما افسوس
ضعف پاهای من از عمق خیابان پیداست

صورتت فرم کمان دارد و...

و من
اوج عشق را
در آغوش مردی دیدم
که دخترکی مغموم و شکننده را
به خود میفشارد و می گفت
رقیه جان
بی تاب نباش
دیدار دوباره من و تو
بسی نزدیک است

درد یعنی که دلت خشک و کویری باشد
آب...هی آب...،مدام ، پشت مسافر بدهی

یا که یک شهر،به دیدار تو عاشق شود و...
تو خودت دل،به پرستوی مهاجر بدهی....!

قبلہ ام
دیوارِ ؏شق
و آیہ هایم
نام توست

خاطرم
اندیشہ ے تو
حاجتم دیدارِ توست



تبریزے

️️️

به دیدارم بیا هر شب، در این تنهایی تنها و تاریک خدا مانند
دلم تنگ است
بیا ای روشن، ای روشن تر از لبخند
شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی ها
دلم تنگ است...

چون مرا وعده ی دیدار تو تنها خواب است
گر نمازم به قضا رفت مقیّد دانم

همه باران دوست دارند
اما من
باد را....
باد که می وزد تنها چیزی که در خاطرم تداعی می شود
یاد چشمان توست که تمام مرا
به رقص وا میدارد
باد که می وزد
روحم تا بلندای بادگیرهای شهر می کشاند
و نگاهم میدود
در پی دیدارت
دزدکی
در میان...

آه دلبندم، چقدر افسانه ها خوبند...وقتی راهم برای رسیدن به تو طولانیست، فقط به قالیچه سلیمان فکر می کنم و باد صبا...دلبندم..آرزوی نگاهت که از دنیا بیزارم می کند به پر ققنوس می اندیشم...پری و شعله ای کوتاه...تا در آنی در آینه چشمانت به تماشای من بنشینی...آه دلبندم کاش می...

همسایه ی دیوار به دیوار نخواهم
تو سایه ی همراه به دیدار دلم باش

کدام خورشید به چشمان تو بود که مولانا شدم؟
و سعدی در کدامین چینِ لبت؟
و تنت
عطر نسترن های کدام دشت سپید؟
و نوای تو
نوای کدام ساحل دور؟
و پری روی وجودت
نقرهْ مهتابِ کدام دشت شب است؟
که زمان
به حیرت دیدار تو قد می کشد و...

آنچنان دلشکسته و پرشکسته
شوریده دل و دیوانه بودم
که در این دنیا فقط
دلم هوای ترا کرده بود و بس
ابتدای کوچه برف می بارید
انتهای کوچه از من جوانه رویید
از زمستان تا بهار
فقط یک دیدار فاصله بود !

بپرس دوستم داری؟
بگذار بگویم من؟
شما را؟
به جا نمی آورم!
ولی...شما چقدر زیبایید!
به فنجان قهوه ای دعوتتان کنم؟
لبخند بزن
بگو با کمال میل
بیا دوباره برای اولین بار ببینمت!
در همان دیدار دلت را ببرم
بگذار اولین دوستت دارم را دوباره بگویم!
باز هم عاشقت شوم!...

روزی تو را خواهم بوسید
به یاد اولین دیدار
زیر چتر آسمان
به نشانی باران
تو را در آغوش خواهم کشید
و به نشانی چشمانت
و چکه های شوق
به پای کوبی ما شدن
به آغازی نو
دوستم خواهی داشت
تو را روزی خواهم بوسید

همرنگ سپیده و سپیدار شوید
مشتاق سلام و مست دیدار شوید

روشن شده چشم آسمان صبح بخیر
در میزند آفتاب بیدار شوید

نوروز منی تو
با جان نو خریده به دیدارت می دوم
شکوفه های توام من
به شور میوه شدن
در هوای تو پر می کشم

اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من
دل من داند و من دانم و دل داند و من

چشمان تو
معنای تمام جمله های ناتمامی است،
که عاشقان جهان دستپاچه
در لحظه دیدار فراموشی گرفتند
و از گفتار باز ماندند...

و شاید ما را در پسِ
این دوری دیداریست...

عاشقم کردی و اینگونه گرفتار شدم

دوری و فاصله را دیدم و بیمار شدم

چند روزی ست به دیدار تو مشتاقم من

تو چه کردی که چنین عاشق دیدار شدم

️️️