متن شب

هیاهو بود و دود
انگار از دور می آمدی!
خورشید از شوق برق نگاهم،نور قاپید
ابرها تیره و اما
آماده جشن باران بهاری!
بوق های ممتد،موسیقی فالش...
گم ات کردم
چون ستاره ای در دل تاریکی شب
لعنت به این خیابان شلوغ
بی تو اما باز
قدم خواهم زد
با...

شب،
همان پرده ی سیاهی است
که روی صحنه ی تئاتر نصب می شود؛
تا رقصِ خاطرات
به واضح ترین شکل
روی آن به نمایش درآید...

- کتایون آتاکیشی زاده

شب نگردد روشن از وصف چراغ

نام فروردین نیارد گل به باغ

بچرخ ای چرخ گردون و سوا کن ناکسان را
بزن غُره بر این افلاک و بیدار کن جهان را

دوباره شب شد و چشمم بر آسمان افتاد
شبی نبوده که بی غم سحر شود ای داد

شب، آستان نیاز من و غریبی هاست
همیشه مانده در این شب به سینه ام فریاد

مرا که بی کسم اما در این غریبی ها
همیشه لغزشِ اشکی نوازشم می داد

پرندهٔ قفسم...

شب
وادی خاموشان است
همان هایی که جانشان را تا صبح
با اشک های سرازیرشان ،
از جسم خود جدا می کنند...

- کتایون آتاکیشی زاده

ترسم باران بگیرد و کنارم نباشی

بی تو باز امشب چند بار شب است!

ارس آرامی

حال مرا نپرس
امشب شب ترین شب های من است
در میانه عبور از پل تکثیر شده چشمانت
به محال پر می کشم
واقعیت خودش را به خیال تو می بازد
و در تو محو و محوتر می شود

و حالا اینجا در خیالم همه چیز جور دیگری ست
حتی...

هر جا که هستی حاضری از دور در ما ناظری
شب خانه روشن می شود چون یاد نامت می کنم

بی تو،،،
شب به انزوایم می کِشد
♡
خیالت را بفرست!.



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

شب است و شاهد و شمع و شراب و شیرینی

غنیمت است چنین شب که دوستان بینی

و شب ...
آفریده شد تا ...
نبودن ها را یاد آوری کند ...

خواب زندگی می دیدم
شب بیدارم کرد.

آریا ابراهیمی

این شب اگر گذشت سلام مرا به صبح برسان
که این تن خسته را امید دیدن دوباره ی صبحی نیست

غم جهان چنان بسیار
اما
دیده به شوق دیدنت بیدار
شب گذر نکرد اینسان
از بلندای روزگارانم

خواب
زندگی می دیدم
شب بیدارم کرد

ناگهان پنجره پر شد از شب

بعد از تو
زمین ب چرخشش ادامه داد
آسمان ب شب و روزش
فصل ها ب تغییرشان
اما حال من همانگونه ساکن
در سیاهی شب و
در سرمای زمستان باقی ماند!-

چو شب به راه تو ماندم که ماه من باشی

نمیشود گریز زد
از اندوه شب تار
تا نبودت حکمرانی میکند
بردلِ خسته ی تنهایم .

اینجا،،،
لبریزِ شب ست!

خورشیدی بیاور...


سعید فلاحی(زانا کوردستانی)
انجمن شعر و ادب رها (میخانه)

شب که می شود؛
[هر چقدر بخواهی]
گل های پنج پَر
در دامن آسمان سوسو می زنند!.

رها فلاحی https://t.me/rahafallahi

شب
علت بیداری ست...

اقبال اگر به ستاره است
شب با این همه ستاره
چه بداقبال است