متن عشق

عشق جانم
قلبِ شکسته‌ام
هنوز تو را می جوید
در جستجوی نور
در میان این
سایه‌ها💔

محدثه جانم
عشق تو
آرامشِ
غمگین‌ترین
شب‌هایم
مثل نسیمی
که گل یاس را
نوازش می‌کند،
و من هر لحظه
به یاد تو
تشنه‌تر از همیشه
در دریای محبتت
غرق می‌شوم
وتو را
بی‌هیچ بهانه ای
دوستت دارم💔💔💔

محدثه جانم
غروبِ سردِ دلم
باعشق تو
روشن می‌شود

نقاش زندگی‌ام
رنگ‌به‌رنگِ عشق را
تو می پاشی
بر بوم دلم
تا هر لحظه‌ام
پر از نور و احساس
تو باشد.

بوسه
مفهومی ترین شعر کوتاه جهان است

من همه دغدغه ام دیدن لبخند تو بود

شاعر...
بازتاب آگاهی
در سکوت واژه هاست.
شاعر به‌ جای استدلال ، بذر احساس می‌کارد.
او جهان را با شهود می‌فهمد و هر شعر ، تکه‌ای‌ست از حقیقتی که ، عقل از درکش عاجز است🌹

شاعر ، نه پیامبر است ـ نه دیوانه...
او فقط بلد است از دل تاریکی...

آسمان صاف است
خورشید طلوع کرده
گنجشک ها آواز می‌خوانند
گلها عطرآگین کرده اند
لباس دنیا را
اینطور که معلوم است
صبح همه بخیر شده الا من
جان دل بیدار شو و لَختی بتاب
که تا طلوع چشمانت نباشد
در من هیچ صبحی بخیر نمی‌شود.

من از تمام صبح فقط بخیر هایش را دوست دارم
چشم بگشای
سلامم ده
که با تو نه تنها صبح
بلکه تمام زندگی ام بخیر می‌شود .

حتی لیلی و مجنون به عشقمان غبطه می‌خورند
وای از حسودان که به ناحق می‌دوزند و می برند

عشق را با موهای تو شانه میزنم
برعاشقانه های تو خانه میزنم
زیبایبت مرا مست میکند مدام
به چشم نگاه قشنگ تو قاب میزنم
تو بودی و من و خواب پریشان چشمانت
آنگه که دل را به این در و آن در میزنم
عشق یعنی بوسه ی معشوق عاشقانه
وقتی...

من از جام عشقت می زده ام
خمار چشمانت شده میکده ام
دلتنگ تر از آنم که فکر بکنی
گفته می آیی فال حافظی که زده ام

تمام روز و شبم شده خاطرات و سردرد
بی‌تو روح و تنم در تابوت غم سر کرد
تو نهایت عشق بودی پر از شوق و شور
به چه زبان و دعا و اشاره بگویم برگرد

چه فرقی می‌کند
تو که نباشی
همین لحظه هام هم
برای من جهنم است...

آنقدر مست شوم و مستی کنم به پای تو
مرغان آسمان گریه کنند به حالم از برای تو
کار عقل و قلبم گذشته از صبر جانا بدان
هزار جانم بدهند همه یکجا بریزم به پای تو

شعری برایت نوشته ام
از جنس پاییز
لا به لای دفتری که بوی گل
به آغوشش کشیده بود
سر قرار همیشگی
در کوچه باغ شعر
به تو که رسیدم
دفتر را گشودم
چیزی شبیه به خالی بود
پس و پیش بود
انگار شعرهایم زمین ریخته
و کلمات دست و پای...

نگاهم با نگاهت در هم آمیخت
جنون عشق را بر دل بیاویخت
شمیم عطر گیسویت که پیچید
تمام شعرهایم بر زمین ریخت

من در خیال خود پُرم از خیال تو
بیخیال عالم و هر که هست کنار تو
مست میشوم از حس حضورت بانو
دائم الخمر میشوم گر ببینم گُل روی تو

بوی تنت در خیابان پیچید،
مرا به عقب کشاند،
به روزهایی که هنوز تو بودی،
و جهان دوباره زنده شد.

در ایستگاه مترو،
صدای خنده‌ی تو بین جمعیت پیچید،
و من بدون اینکه بفهمم، دنبال تو دویدم،
تا هرگز گم نشوی.

تو و من،
دو نقطه در جهان که با هم یک ستاره می‌شویم،
و تاریکی هم نمی‌تواند ما را جدا کند.

بوی تنت،
مثل یادآوری روزهایی که هنوز نرفته‌اند.

لمس دستانت،
همچون وزش بادی ست که تمام اندوه‌ها را می‌برد.

به تار موهایت قسم...
که هر بار روی پیشانی‌ات می‌لغزند،
تمام جهان در من فرو می‌ریزد.