متن فاصله

آن روزها رفت
خاطره اش ، بر ذهن ما نشست
سرد و سفید و برف
همه جا را گرفته بود
آن شب سکوت سرد
فرسنگ ها راه بود
فاصله ها بود و فاصله ها
کسی خبر نداشت از سختی راه
ما بودیم و ما بودیم و بس
تنهایی و بیدار...

همچو عکس رخ مهتاب که افتاده در آب،

در دلم هستی و بین من و تو فاصله هاست،

بین تو و عاشقی ات فاصله ها می بینم
تا رسیدنت به عشق مرحله ها می بینم

واگر کار دل و عشق به دعوا بکشد
رد پای تو در این مسئله ها می بینم

تو نباشی شهر دلم تاریک و سرد است
و اگر باشی در آن زلزله ها می...

و عشق
صدای فاصله هاست.
صدای فاصله هایی که
غرق ابهامند
نه ،
صدای فاصله هایی که مثل نقره تمیزند
و با شنیدن یک هیچ می شوند کدر.
همیشه عاشق تنهاست.
پانزده مهر ماه زادروز سهراب سپهری
گرامی باد

من، کوچه، دردی بی عبور...
این بغض دارد طعمِ گور!
دلتنگ چشمان توام
در غربتی تاریک و کور
بیزارم از هر فاصله
شد بی تو بودن حرف زور
با اشک هایم، باز هم
می بوسمت از راه دور...


شاعر: سیامک عشقعلی

فاصله من و تو
فاصله بهار وخزان است ، وقتی شکوفه باران است، نیستی ،وقتی برگ ریزان است نیستی.
پس توکیستی ؟! مُردم از این هستی ،بگو: عاشق کیستی؟! که در برگ ریزان چشمانم،نیستی....
حجت اله حبیبی

دلتنگ توام دراین شب بارانی !
از عشق تو در دلم شده طوفانی !

یک روز اگر نبینمت می میرم
این فاصله ها می کشدم می دانی؟!

آنجلا راد

از من
تا حال خوب
یک "تو" فاصله اسٺ ...

ما ساعت ها باهم حرف میزدیم
بی آنکه صدای همدیگر را بشنویم
و هر بار  \ فاصله \   از این قدرتِ ما تعجب میکرد...

سحر غزانی

انگشتانم بین کلید های سیاه و سفید پیانو میلغزد...
نُت به نُت از شعری مینوازم که موسیقی اش همانند آغوش توست...
درست وسطِ نواختن یک نُت را اشتباه زدم...
اشک از گونه هایم جاری شد و بارِ دیگر تو را به یاد آوردم!
این افکار آخر مرا به کشتن میدهند......

من آنقدر دلم برایت تنگ است که..
هیچ، بگذریم!
راستی فاصله را می شناسی؟ : )!

کاژین جهانگیری نوشت!

کاش ممنوعه نبودی
آن وقت
آنقدر سیر در آغوش میکشیدمت...
که یادم برود دوری ،
که یادم برود نیستی ،
تو نمیدانی اما فاصله میتواند
از هر مخدری کُشنده تر باشد...

من و تو مثل
برگ درختان پاییز
می مانیم
یکی مان هنوز بر روی درختیم
یکی مان هنوز بر روی خیابان
فاصله ما از زمین تا آسمان
است
و هرگز حاصل نخواهد شد این وصال کهنه
چون تو وقتی از درخت جدا می شوی
که من را باد و باران...

مرا از همین فاصله دوست بدار
کنون که ناگزیر فاصله ایم

شیما سبحانی
بخشی از شعر

جان جهانم
قبلا با کلمه ها باتو سخن می گفتم
بعد اعداد آمدند به کمکم تا من بگویم و تو بشنوی
نوبت به شکل ها رسید
من شکل ها را می کشیدم ،چیزی نمی گفتم اما تو هم ،می خواندی و هم می شنیدی
و حالا دیگر نوبت سکوت است...

دور از تو در این شهر مرا حوصله ای نیست
در یاد تو غرقم به دل امّا گله ای نیست

جاریست به شریان تنم بارقه ی عشق
تا لحظه ی تسخیر دلم فاصله ای نیست

«بهزاد غدیری»

گوشه ای دنج در این حادثه ی تلخِ غروب
می روم دل به خیالت بِسِپارم من باز
در میانِ نفسِ زرد و نارنجی پاییزِ پر از تنهایی
چشمِ چون شب سیَهَت، می کند ویرانم
جان فرو می ریزد، دل تورا می طلبد...
قطره اشکی که به سانِ باروت، رها گشته...

از مهتابی خانه من
تا آفتابی خانه تو
یک دست فاصله ست
دستت را
دراز کن
تا
مهتابی
آفتابی شود

آن روزها رفت
خاطره اش ، بر ذهن ما نشست
سرد و سفید و برف
همه جا را گرفته بود
آن شب سکوت سرد
فرسنگ ها راه بود
فاصله ها بود و فاصله ها
کسی خبر نداشت از سختی راه
ما بودیم و ما بودیم و بس
تنهایی و بیدار...

نقش باران در این فاصله را
رنگ دلتنگی من جان میبخشد
و تو ای دوست که در
دورترین فاصله ای ،
با خبر باش
که بد عهدی گهگاهت را
دست بخشنده ی باران میبخشد

در هیاهوی شبم گم شده ام .. تو مرا پیدا کن آری خودت . . با دلم حرف بزن از ته دل؛ غرق رویای توام من هرشب. تکه تکه میشود قلب من از دوری تو . راست گفتند عشق را فاصله هاخواهد کُشت...

من گره می زنم این فاصله ها را هرشب
تا که کوتاه کنم قصه ی تلخ جدایی ها را

دلتنگی، موجود عجیبیست.
حسود، شکننده و حساس است.
دلتنگی، شخصیت مخصوصِ خودش را دارد و اگر نتوانیم آن را به درستی مهار کنیم و نتوانیم ذاتش را ببینیم و بپذیریم، میتواند در رابطه مان نوسان ایجاد کند.
دلتنگی، میتواند ترکیبی از غم و خشم باشد.
یا گاهی ترکیبی از غم...

در آغوش بکش مرا
چنان محکم..
که فاصله ای میانِ من و تو دیده نشود (:

نویسنده: nazanin Jafarkhah