متن پروانه

انصاف نباشد که من خسته رنجور

پروانه او باشم و او شمع جماعت

انتظار

انتظار را باید از پروانه آموخت،

چه می دانیم،چه می فهمیم

هراسِ بی اَمانِ شعله را

شاعر:حسن سهرابی

خال روی صورتت
بوسه ایست
که در زندگی قبلی مان
گوشه ی لبت چسبیده
وقتی من
پروانه ای بودم بی قرار
و تو
فانوسی معلق
در ایوان شب

جایی بین دوست داشتن ها متولد شده ام
در سینه ام به جای قلب ، پروانه دارم
نه شکسته می شود
نه ترک میخورد از محبت ندیدن ها
همان پروانه ای ست که دور شمع نگاهت میگردد
فقط ممکن است بسوزد... از حرکت بایستد... آن هم بعد از مدت ها...

ای کاش که پروانه ی زیبا باشیم

یا قاصدکی میان گلها باشیم

سرشار ز عشق تا سحر در بُستان

خنیاگر دل چو مرغ مینا باشیم

بادصبا

پروانه شدی جانا در حد جنون امشب

با عشوه ی هر واژه از غصه برون امشب

در دشت شقایق ها رقصان تو چرا هستی

چون شمع بسوزی و عشق تو فزون امشب


باد صبا

تنهایی ام
صدای کهنه ی دری چوبی
که سالهاست
باد به بازی اش گرفته
من تو را
چون پروانه ای
که در دشتی آرام گم شده باشد
دوست دارم...

تنیده شدم چون پیله به دورت
من از پروانه شُدَنت نمی ترسم
پرواز سهم توست
من ابریشم می شوم
پیراهنی برازنده ی مردی با رسم پروانه

گاهی از پیله تنهایی ات خارج شو...
شاید کسانی را اطرافت دیدی که منتظر پروانه شدنت هستند..

نویسنده: vafa

از این سرمای تنهایی دلم در سینه میلرزد
غروب تلخ تنهایی به کامم زهر میریزد
نه از دلدادگی شد کام من شیرین ،نه از جام جوانی گشته ام لبریز
چو شیدایش شدم پروانه وار در آتشم سوزاند
شدم بی پر ،مرا با طعنه میگریاند
چنین بی بال و پر ،پروانه...

و عاجز است بکاود هی، روان شناسی بالینی
متافیزیک عجیبی داشت،ضمیر عالم تکوینی

گروه خونی من مثبت ،گروه خونی تو منفی
دوقطب در کشش و رانش،عجب تناقض شیرینی

تو آرزوی خطرناکی ، چگونه زنده بمانم من
ای ارتفاع بلند عشق ،همیشه قابل تحسینی

هزار و یک شب طولانی، دچار وهم...

پیله کردم به تو هربار که پروانه شوم

آن قدر چرخ زنم چرخ که پروانه شوم



آرزویم همه این است که یک لحظه فقط

بر سرم سایه شوی بر سر تو شانه شوم

علی اکبر اسلامیان بیدل خراسانی

مزرعه خشکی شدم که مسلخ پروانه هاست \\

و یاد تو مترسکی مصلوب شده، بر سینه آن

ارس آرامی

چشم های دریده / اشک اشک
پیله ی دریده یعنی؛
پروانه ای پرواز کرده است.

"با من بیا و رد شو آهسته
از کوچه های سرد پاییزی
تا پُر شود در سینه ی این شهر
یک عطر باران دل انگیزی
ای کاش چون پروانه ای عاشق
گم میشدم در آسمان تو
یک لحظه میخندیدی و بعدش
یک عمر میمردم برای تو
گفتی چه هستی از...

پلکهایم را می بندم
نگاهم نفس بند می شود
و هیچکس هرگز نمی بیند
چگونه به پایان می برد
پروانه ای در پشت شیشه
جان می کند را ...


جلال پراذران
سفیر اهدای عضو
فعال محیط زیست

به دل شمع زد،

--پروانه!

آن هنگام که دید،

گل را

از شاخه چیدند...





لیلا طیبی(رها)

گل بگویی و گل بشنوی

خانه خانه

رد تو را می گیرد

پروانه

برقص پیش از آنکه پروانه ها
خاطره گل های پیراهنت را
برای شکوفه های پلاسیده تعریف کنند
و حریر نازکِ دامنت را
دست های زبرِ زندگی نخ کش کند

من شکوفایی گل های امیدم را در رؤیاها می بینم، و ندایی که به من می گوید:
"گر چه شب تاریک است دل قوی دار، سحر نزدیک است" دل من در دل شب خواب پروانه شدن می بیند...

شنیدم پروانه شده ای. شاید برای تسکین دل مادرت. گفتند تو را دیده اند که نشسته بودی روی مبل مورد علاقه ات، بالهایت را آهسته باز و بسته می کردی. اولین بار مادرشوهرت تو را دیده، به مادرت گفته، مادرت فکر کرده مادرشوهرت برای آرام کردن دل خودش این داستان...

پروانه ها ابتدای آفرینش اند
اینو قلبم می گه.
تو که می خندی، هزار هزار شاپرک خندون رها میشن تو چشام. بوی رازقی موهات رو میدن. بوی دشت هویج. کوه دماوند. جزیره ی قشم. جنگل های ساکت چمستان.....
تو که راه می ری، هزار هزار شاپرک از طره ی موهات...

محتاجم به تو
همچون
لبی به بوسه ای
ماهی به آبی
پرنده ای به بالی
عاشقی به معشوقی
گلی به بلبلی
شمعی به پروانه ای

پیله ام.
-- پیچیده در لاکِ تنهایی...
***
پروانه ام کن!


(رها)
📕عشق پایکوبی میکند!