متن لیلی و مجنون

گر چه من لیلی یک ایل فریبا بودم
سمت تو میکشدم عشق جنون آلودم


وادیِ پاکِ جنون لایق هر لیلا نیست
این منم آنکه به عشق تو فقط محدودم

گرچه تو اسوه ی عشقی من ازین شیدایی
رنگ ورویی به تو وعاشقی ات افزودم

همه احساس،منی مایه ی سرمستی من...

گرچه من لیلی یک ایل فریبا بودم
سمت تو میکشدم عشق جنون آلودم


وادیِ پاکِ جنون لایق هر لیلا نیست
این منم آنکه به عشق تو فقط محدودم

گرچه تو اسوه ی عشقی من ازین شیدایی
رنگ ورویی به تو وعاشقی ات افزودم

همه احساس،منی مایه ی سرمستی من
تو...

تب کردن من دست خودم نیست.
لبهای تو آتش به دلم انداخته.

همچو دیوانِ غزل، میلِ بغل دارد دلم
لیلیِ مجنون شده‌ست این دخترِ حسّاسِ دل

دل شد کنون، یک ‌جامِ غم؛ یک کاسه‌ی خون
دل شد کنون، لیلای بی‌پروای مجنون

این التهابِ مانده در قلبِ پر از خون
لیلای دل را کرده بس شیدا و مجنون

می‌شوم لیلای مجنونِ دلِ آواره‌ها
کاش روزی تو، رفو سازی دلم، زین پاره‌ها

دل از دستِ زمانه، گشته پرخون
و احساسم شده، لیلای مجنون
دلم تنگ است؛ همچون غنچه‌ی گل
که پُرپیچ است و تو بر تو وُ میگون

شکستی، قلبِ چون آیینه‌ام را
دل و، حسّ دلِ بی‌کینه‌ام را
شدم لیلای مجنونت؛ ولی تو
نکردی، التفاتی، سینه‌ام را

شدم، در عشقِ تو، لیلای مجنون
شد احساسِ درونم، غرقه‌ی خون
نمی‌خواهی بفهمی، هرگز این را
که می‌بارد دلم، در هجرت اکنون

شوقم از آغوششیرین‌ها و لیلی‌ها گریخت

شور دنیا قدر شیدایی من میدان نداشت

عاشق فصل بهار و گل و سرو و چمنم
من که دل باخته ی دلبر شیرین سخنم

شاعرم شاعر باران و نسیم سحرم
عطر گلزار و پراکنده به هر رهگذرم

حس پاییزی من عشق شده همراهش
و هزاران غم و اندوه شده در آهش

عاشقی شور و شری خاص به...

من همیشه درون بشقابی
برای خودم برنج می کشم
که ته آن
لیلی و مجنون
هنوز گرم بوسه و آغوش اند
آن ها ظرف شستن مرا دوست دارند
فکر می کنند کف و آب
برف و باران است
فصل دیگری آمده و
به پای هم پیر تر شده اند
نیستی...

باامروز نمیدانم چند روز است عاشقت شدم؟
اما میدانم حس عشقم به تو آنقدر زیاد است که دوست دارم زمان در همین لحظه متوقف شود لحظه ی باتو بودن ️
عشق بین من وتو نمی خواهم شبیه لیلی ومجنون ویا شیرین و فرهاد باشد
من میخوام من و تو خود...