متن باد

باد می آید..
آری باد پاییز است.
تنها یک خواهش از تو دارم؛ باد می آید، موهایت را باز نکن؛ این باد بلای جان برگ هاست..
آری موهایت را باز نکن، باد عطر موهایت را می برد؛ آنگاه است که برگ ها گوش به باد می دهند و به دنبال...

برگ ها یکی پس از دیگری فرو می ریختند...
باد آن ها را با خود برد...
این رفتن پاییز را نشان میداد...
و چه سخت بود برگ هایی که درون خود جان میدادند...!
نویسنده : زهرا رحیمی

شبیه رفتن من اشک های تو هم جاریست
نپرس آن روز بی چارگی ام به خاطر کیست

تو آفتاب حیات آوری برای همه
اگر من آدمکی برفی ام گناه تو چیست؟

شکستی و ریختم به پایت جهانم را حالا
برو برای همیشه ، خرابه جای تو نیست

شبیه باد اگر...

تیرماه است و به شدت باد بی انگیزه است
کاش بانو دامن گلدار خود را تن کنی

احسان پرسا

سر به سنگ نه ، سر کلنگ باید بزنم
آهو که شدم ، پلنگ را باید بزنم

این برکه ی کوچک که مرا خواهد خورد
ماهی که شدم به دلِ نهنگ باید بزنم

آتش به لب و به چشم باران دارم
سر سبزی دهکده به دامان دارم

من مقصد مرغان...

تنهایی ام
صدای کهنه ی دری چوبی
که سالهاست
باد به بازی اش گرفته
من تو را
چون پروانه ای
که در دشتی آرام گم شده باشد
دوست دارم...

عشق من شبیه دریا بی پایان
همچون باد می آیی و من موج می زنم
خسته ام از رفتنت
به شوق دیدارت در آشوبم

خودم را از همه دریغ میکنم
پیراهن گُل گلیه تابستانیم را میپوشم
پنجره را باز میکنم ، به بوته های خار لبخندی پیشکش میکنم ، که خجالت میکشند و گل میدهند
چراغ هارا خاموش میکنم ، پرده هارا کنار میکشم
خورشید را به خانه دعوت میکنم ...
آفتاب دستو دلباز...

به سرش زده باد، نگاهش کنید.
چگونه میان درختها می دود و سرش را به پنجره ها می کوبد
به سرش زده باد، دستش را به دهان گنجشکها گذاشته نمی گذارد سخن بگویند
آب حوضچه را به هم می ریزد، فرصت نمی دهد گلویش را ماه تر کند
به سرش...

روسری سر کن و نگذار میان من و باد
سر آشفتگی موی تو دعوا بشود

ندانستی دَهَن لقّ است و مویت را رها کردی
به هر سمتی که ممکن شد رسانده باد ، بویت را

ناگه بادی آمد ...
پنجره ی دیده ی مرا گشود
با وزشی که بود
زلفانم را همراه خود ربود
آغاز زندگی ام یک لحظه ای بود!
چشمانم را که باز کردم
در آرزو شنا کردم

رعنا ابراهیمی فرد (رعناابرا)

باد می کوبد به در ، مهمان برایم می رسد
قطره قطره می چکد حرفی درون باورم

دلم آن قاصدک سفید رنگ را میخواهد
که ارزویت کنم........!!! آن را دست باد بسپارم
خدارا چه دیدی؟!شاید این قاصدک خوش خبر سر از کوچه شما در اورد

پر گشایم در باد ...
هر کجا باشد ، باشد
پرواز خواهم کرد
تند برخواهم خاست
و خواهم رفت ...
به کوی سبز سپیدار رویایی
به ابدیت مطلق یک وجدان
به شهر های محکمه دار سنگ فرش
که صحبت چلچه را...
از میان شیشه های سرد مکدر
که روزی فریاد...

چه روز های خوبی بود
هردو احوال پرس ما بودند
آفتاب و باد

شور و شوق اول دبستان
و دوستانی لطیف تر از برگ درخت
هنوز حسادت رنگشان را عوض نکرده بود

شهر مال ما بود
و هر آنچه که در آن بود
شاد بودیم و شاد
می خندیدیم برای...

پاییز بود یا بهار؟!
درست یادم نیست
باد عطر تنت را آورده بود
همیشه
باد آورده را، باد نمی برد

باز رسید پاییز
جدا شدی تو از من
مثل برگ یه شاخه مثل گل بهاره
نوازش باد ، آمد سراغ تو
دست نسیم برای بردنت
با باد همسفر شدند
بی آنکه بگویم حرفی
دست به دست تو سپرد
به خیال آشنایی تو از من جدا شدی
تو مرا به دست...

کاش بودی و میدیدی تقاص نبودنت را قلبم چگونه از خونابه های چشمانم گرفت دیگر نه به امروز های بی تو و نه به دیروز های با تو می اندیشم فقط از فرداها میترسم فرداهایی که برای به آغوش کشیدنت سر از پا نشناسم تو سرزنشم کنی و من خونابه...

حیاطی کوچک وُ
طنابی بسته
باد به پرواز درآورد رخت ها را
□
خوشبختی!
وقتی انسانی نیست!!!

فصل قشنگ زندگی است
لحظه ای که آرام آرام
ماه
نمایان می شود
و ستاره ها چشمک پرانی می کنند
تا نم نم باران
با بوی خوش گلهای بهاری
بر بالهای رنگین پروانه ها
نغمهء وصال بسراید

و بهار
می آید تا که قلبها را
به آغوش عشق
بسپارد
و...

این روزها که آرامم
خود را به دست باد می سپارم
و گوش فرا میدهم
می خواهم بدانم چه میگوید این سرکشِ رها
شاید این حجم از بی قراریه باد
نجوای عاشقانه ی زنی باشد
که در میان لمسِ عشق
خاک،
عشق را از او ربود
و اکنون زن
بی...

▪︎خەیاڵ:

خەیاڵەکانت
ئەوندە باڵا کردونە کە
ڕۆژێ چەن جار دێنە سەر دانم،
باران هەتا شەو دەبارێ و بەدوایی
-با- دایکی پیرم هەموو بەیانی
کۆلانە خوولینەکەمان گزک ئەدا
بەڵکەم کە بیت و سەرێکم لێ بدەی و
ئەم زامە کۆنە لەژێر چاومدا لابدەی و بیفڕێنی.
دڵم، شیشەیکی ناسکه بەڵام
دڵگیریەکانم و دڵگیریەکانت...

این باد سرکش نزدیک بهار را چقدر زیاد دوست دارم!
انگار آمده هرچی غصه و اندوه سر راهش هست بشوید و بر دارد ببرد، انقدر که عمیق و قشنگ هوهو می کند و صاف می نشیند وسط جان آدم. دلم می خواهد بزنم بیرون تا بادبهار، محکم بغلم کند و...