متن باران

,عید است و برون ریزید آن جامه ی وصلینه ,
از سر بدر آویزید ,افکار نسنجیده ,
ماه نو و سال نو باشد که نوین گردد
از سینه جدا سازید حرص و طمع و کینه
با زنده دلی رانید ازخود بدی و پستی
لیکن نگهدارید آن همدم دیرینه

باران آمد؛
لب های پنجره خیس شد؛
***
چه بوسه های آبداری!



-زانا کوردستانی

چه چیزی در جهان از قطار ایستاده در باران غم انگیزتر است ؟

کاش بارانی ببارد قلب ها را تر کند
بگذرد از هفت بند ما، صدا را تر کند
قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها
رشته رشته مویرگ های هوا را تر کند
بشکند در هم طلسم کهنه ی این باغ را
شاخه های خشک و بی بار دعا را...

بالاخره یک روز چمدانم را جمع می کنم و می روم به جایی که باران نبارد
همه چیز نرمال است
صبح زود بیدار می شوم
به کار های روزمره می رسم
با آدم ها حرف می زنم و می خندم
در حالیکه باورم می شود همه چیز عالی است ،...

آیت الکرسی بخوان ای دختر زیبا سخن
تا تو گردی فارغ از هر درد و غم
گر تو گردی آشنا با نور قرآن خدا
همرهت گردد همیشه دست پررنگ خدا
چون تو بارانی و باران رحمت است
حفظ قرآن خود نشان از همت است

خیابان هاوُکوچه ها،بوی پاییز را می داد ومن بی صبرانه منتظرِ آمدنش بودم!...پاییز رسید،امّا او نرسید!؛باران آمد،امّا او نیامد!نمی دانم،ولی شایدهم او ازمسیرِ بهار رفته بود ومن هنوزدرفصلِ خزانِ رفتَنَش معلق مانده بودم!.

نویسنده:مهدیه محمدیان

من یک بار مرگ را تجربه کرده ام
یک نفر شبیه تو، دست یک نفر
که شبیه من نبود را گرفته بود!
باران هم می آمد...

زندگی را به من آموخت
آنکه با ،باران آمد
در باران رفت…….

باران

المیرا پناهی درین کبود

گردن نزن
روزهایی را که با تو صرف شد
و شب هایی که تو را بر تنم کرد
بی تو
همه چیز از دست می افتد
حتی این تن
که بوی تو را می دهد

برگرد
مثال رودی به دریا
پرستویی به آشیانه
روحی به تن
خونی به رگ
و...

بزن باران
ببار از چشم من
بزن باران بزن باران بزن
بزن باران که شاید گریه ام پنهان بماند
بزن باران که من هم ابریم بزن باران پر از بی صبریم
بزن باران که این دیوانه سرگردان بماند
بهانه ای بده به ابر کوچک نگاه من
در اوج گریه ها...

گاهگاهی من هوای کوی یاران میکنم
حس و حالم را درون سینه پنهان میکنم

اولین دیدارمان هر جا که باشد هر زمان
با زبان شعر خود آن لحظه طوفان میکنم

با غزل های بداهه فصل پاییز تو را
من بهاری کرده و لبریز باران میکنم

ظاهرا حرف دلم را گفته...

باران چه بی رحمانه میزند
نمی داند اینجا
خاطرات زندگی میکند

باران:

تقدیر آرتروز گردن گرفت
از بس همه اشتباهاتشان را
گردنش انداختند...

آذر است و آخرین نفس های پاییز
و من همراه برگ هایی بی جان
میان کوچه های سرخ
زیر شلاق باران انتظار
هوای خواستنت را التماس می کنم
بیا و پایان بده
این لحظه های بی روح و سرد را
تا در این واپسین روزهای خزان
همراه با مهر
به...

پاییز است
اما از زبان هیچ برگی
ترانه ی عاشقی به گوشم نمی رسد
و چقدر تلخ است نداشتنت
میان پیاده روهای خیس
آنگاه که بوی نم باران
خاطرات گذشته را
به یادم می آورد


مجید رفیع زاد

در جستجوی قدم هایت
تمام برگ های زرد را زیر و رو می کنم
سراغ تو را
از برگ های سرخ نیمه جان می گیرم
نشانی از تو نیست جز ابرهایی تیره
با طعم تلخ نبودنت
که آسمان دلم را احاطه می کنند
ببا که در این خزان بی مهر...

پاییز است
و ای کاش با مهر می آمدی
تا عطر حضورت
الفبای عشق را زنده می کرد
میان گیسوان طلایی ات
شعر می کاشتم
و بارانی از بوسه می شدم
بر دشت زیبای تنت می باریدم
ای کاش می آمدی
تا دوست داشتنم را
میان آغوش گرمت
فریاد می...

دلتنگی هایم سریز شده از برکه چشمانم

به تعداد برگهای پاییز سکوت کردم و به بلندی یلدا فال حافظ گرفتم
میدانی بعد از سَفَرت، فقط یک تکه از میم مرد و یک رَد خون به جا مانده
ته ماندگی آرزوی آغوش ،و دلگرمی تکرار بویت سرگردان در میان خیالاتم پرسه...

فصل خرمالو رسید
فصل بوسه های باران
و چترهای خیس
بیا با قدم هایمان
به استقبال برگ ها برویم
بیا ما هم
بوی باران بگیریم


مجید رفیع زاد

بیا برهم زنیم رسم زمانه
بخوانیم نغمه های عاشقانه

بیا تا با همه دلبستگی ها
حدیث عاشقی خوانیم شبانه

نامه را کی می فرستی سوی دوست
کن تمام این قصه ناگفته را

خشک آمد کشتگاه من

در جوار کشت همسایه.

گرچه می گویند: «می گریند روی ساحل نزدیک

سوگواران در میان سوگواران.»

قاصد روزان ابری، داروک! کی می رسد باران؟



بر بساطی که بساطی نیست،

در درون کومه ی تاریک من که ذرّه ای با آن نشاطی نیست

و جدار دنده های...

حیف نیست
عشق باشد و باران
و تو هنوز در کوچه های آمدن
حیران باشی؟
حالا که رفتنی در کار نیست از خیالِ من...

بیا و برگرد