متن تلخ

در خفا فریاد میکشم
فریادی از جنس سکوت
سکوتی تلخ تر از زهر خنده هایش​

قصه رابطه ها قصه هرزدلان قصه دخترک زیبارو قصه ان پسر فکر پلید قصه خنده تلخ قصه زود گذر قصه زندگیه شومه پسر قصه ان دختر ناز که شدش بازیچه دست پسر قصه یک یار دروغ در قصه تلخ فکر یک ذهن شلوغ...
نجمه خسروی

آرام شده ام
مثل درختی در پاییز
وقتی تمام برگ هایش را
باد برده باشد !
تلخ و آرام شده ام..

\0624\
مثل صفر قبل از اعداد
همون قدر بی تاثیره¡
امید دادناتون رو میگم...




\فاطمه عبدالوند\

(( نیمه تاریک اتاق))

در نیمه ی تاریک اتاق
تصویر تار زنی
که به سوگ شعرهایش نشسته بود
دیده می شد

بوسه های نکرده اش را
حریصانه
از شمشاد های جامانده در گل های پیراهنش
با لبخندی غبارآلود می چید

بر خاکستر سوخته ی خاطراتش
بر هجرت گرمای تنش
عریان...

انگشتانم بین کلید های سیاه و سفید پیانو میلغزد...
نُت به نُت از شعری مینوازم که موسیقی اش همانند آغوش توست...
درست وسطِ نواختن یک نُت را اشتباه زدم...
اشک از گونه هایم جاری شد و بارِ دیگر تو را به یاد آوردم!
این افکار آخر مرا به کشتن میدهند......

بنا ندارم که عاشق نباشم
آنچه زندگی ام را از سکوت نیستی در می آورد
آنچه مرا به جهان سنجاق می کند
عشق است
و همین عشق باعث می شود جهانی این همه تلخ را باز هم چون :شیرین :بخواهم



سازهای آبی سولماز رضایی

دل من ساکن یک شهر نفرین شده است
و لبم به شرابی تشنه ی تشنه ترین شده است

من و دل در ته این شهر متروکه گُمیم ..
و تن ام شهر مردگان مرده ترین شده است

برسان فاتحه بر من که مباح است و ثواب
که تمامی ی تکیه...

تلخ¡
مثله حال و روز دبیری ک با عشق برای دانش آموزانش درس اقتصاد تدریس می کند در حالی ک خودش دغدغه ی اجاره خانه ی هر ماهش را دارد...


فاطمه عبدالوند

قلب دنیا زخمی ست
قلب کره ی خاکی می لرزد
و قلب زمین ...
در تپش اضطراب می غلطد
و دنیایی که پر از سکوت سه بعدی ست
حقیقت با کدامین عقربه های ساعت
خود را آویخته است که پیدا نیست
هر دو نالان اند
زمین از لگد مال شدن...

من گره می زنم این فاصله ها را هرشب
تا که کوتاه کنم قصه ی تلخ جدایی ها را

چه تلخ است علاقه ای که عادت شود...
عادتی که باور شود...
باوری که خاطر شود...
و خاطره ای که درد شود...

به گمانم یک نفر دستش خورد

چای ریخت روی تقویم.

و تمام روزها

تلخ شد.

کام دل گر چه شد از شور غم عشق تو تلخ
جان شیرین منی، بلکه ز جان شیرین تر

پاییزی ست تلخ...
میان سمفونی باران وُ،
--غروبی دردمند!
که رقص برگریزانش حتا؛
حسِ دلگیرم را
به وجد نمی آورد!
وَ در این شب ها
مهتابی سراغم را نمی گیرد
***
آه، پاییز!
اندوهم بی پایان ست!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

چقدر تلخه...
به همه آرامش بدی ؛
ولی خودت یه شونه گرم
برای غصه هات نداشته باشی..!

میگن وقتی غمی، اندوهی، مشکلی داری نباید ازش فرار کنی، نباید پناه ببری به قرص خوردن یا سر خودتو با فیلم و سریال و بازی وتفریح گرم کنی یا اونقدر کار بریزی سر خودت که فرصت فکر کردن نداشته باشی.
میگن باید واستی اون اندوه رو زندگی کنی، اون گره...

کافه چی...
قهوه مرا تلخ بریز
اصلاً تلخ ترین قهوه چیست؟!
از همان بریز
نه شکر میخواهم، نه شکلات
نه حتی یه تکه کیک شکلاتی تلخ
تریاک ! ولی نه ...
هیچ تلخی، تلخ تر از اقبال من نیست...
اذیت نکن خودت را
هر طور که راحتی بریز
با هر...

ژانر تراژدی داستان این ماسک ها,
همان حائلی است که برای ندیدن خنده هایمان
وجود دارد;
واقعیت تلخیست که کسی با لبخند ما,
دیگر نخواهد خندید.

به لحظه ی تولد قسم که مرگ تلخ است!
که مرگِ تلخ، تلخ تر است.
که امروز مردن، وقتی که می شد فردا را دید تلخ است.
که مردانده! شدن تلخ تر است از مردن.
.
به لحظه تولد قسم زندگی شیرین است، جان شیرین است.
زنده ماندن خوش است....

سر انجامِ داستانمان را خوب میدانم .
بالاخره روزی میرسد که من هم عروس میشم ،
ازدواج میکنم و میشم زنِ رسمی و شرعیِ یک غریبه !
به رسمِ عادت برایِ همسرم دلبری های زنانه میکنم .
غذایِ مورد علاقه اش را میپزم ...
عطری که دوست دارد به خودم...

می خندم، امّا مثل سیر و سرکه می جوشم
می خندی و مثل همیشه سرد و خاموشم

تا بند ساکَت می نشیند بر سر دوشت
یک آسمان غم می نشیند بر سر دوشم

با هر قدم من در دل خود اشک می ریزم
پیراهن تنهایی ام را باز می پوشم...

تلخ ترین لحظه آن جا بود که لبهٔ پرتگاه ایستادیم اما کسی نگرانمان نشد ...
شاید انقدر ساکت ماندیم که فراموشمان کردند ..!

آخر پائیز بود
شب چله و
باز،
یک قصه ی تازه

داستان ننه سرما...

اما نه
قصه ی آنشب تو
قصه ی تلخ سفر بود..

صبح آنروز
همه چیز زیبا بود
تو میرقصیدی
خورشید هم،
با تمام دردهاش . .
انگار
او هم میدانست

من اما..

،

تو خوابیدی و...