متن حسرت دیدار

من شنیدم این سخن را از همان لب های تو:
آمدم یارم شَوی
امید و همراهم شوی
من که جانم را فدایت میکنم تا وصله ای از من شوی
تو فقط لب تر کن جانان که هم جانم شوی
حال کجایی تا که بینی بعدتو بی جان بی جان مانده‌ام؟

می‌شمارم لحظه‌هایم را برای دیدنت؛

تا در آغوشت بسازم، اغتنامِ لحظه‌ها!

من چه سازم در فراقت، با تمامِ لحظه‌ها؟

پرکشید از شوق رویت، دل، زِ بامِ لحظه‌ها!

من بریدم از همه،
غیر خیال بودنت.

درد میکند،
جای نبودنت در آغوش خیالم.

چه قدر زیباست
گل سرخ
از دور دست
از پس پرده‌ی اشک
از پس پنجره‌‌ای باران خورده
از پس شیشه ای بلند
وقتی تو به دیدنم می آیی
و به رویم لبخند می‌زنی
یا  به گاه ِ دیدار
شاخه‌ای گل‌ِسرخ‌
بر مزارم‌ می گذاری  !


             

خدایا نگاش کن چجوری میادش.
منو کشته اون صورت ناز و ماهش.
نمیدونه انگار دلم بد میخوادش.
تا هر جا که باشه با چشمام میپامش.
نمیدونه چشماش عجب حالی داره.
صداش جنس ارامش خاصی داره.
نگاش وای نگو دل واسش پاره پاره.
تو چشمای نازش چه دنیایی داره.
خدایا نگاش...

آن چه می بینم تماما عشق نیست
شرحه هایی از نیاز و خواهش است
اما؛
در سَرَم سودایِ بی تو بودن و
در دلم دیوانه ای سوداکُش است

گوییا دیدارِ روی ماهِ یار
چون سهیلی بی‌نشان، نایاب شد

ذرّه ذرّه، شورشِ موجِ دلم
بس که رویش را ندیده، آب شد

چه دردهایی که در نبودنت، به جان خریدم.

کجایی آرزوی هر شب من،
در کنج خیال چه کسی باز نشستی.

وقتی که ازچشای تودورباشم نازنین ترجیح میدم بمیرم یاکورباشم نازنین مگه میشه عزیزم ازدیدن توگذشت نذاربیشتربمونم اسیرغصه واشک

🌙

من
ماضی بعیدم و
گُم،بین جمله هات
اما تودر مضارعِ من
فاعلی هنوز

بیدار مانده ام
که تو را مثنوی کنم
آسوده تر بخواب!
عزیزِ دلی❤️ هنوز ...

دردِ من؛ دردِ صبوری
لحظه ها؛ یک سالِ نوری
گفته بودی با تواَم اما؛
رفتی و
فرسنگ هااا
دوری.
برایِ پدرم🖤

آن چنان تو بی خبر رفتی که من؛
از هر چه شب بیزارم
و هر ثانیه تَب دارم
و در حسرتِ دیدارِ تو؛ بیدارم
و چون ابرَکی آبستن از دریایِ بغض؛
می بارم و می بارم و می بارم و
آه از شب؛
آن شبِ تاریک و سرد و منجمد...

یه پنجشنبه یِ دیگه و دیدنت
بازم من، بازم تو، باززز بوسیدنت💔
برایِ پدرم🖤

بی تو هر شب،
لبم بوسه ز لبهای تو را کم دارد.

خلوتی میخواهم و آغوش امن و گرم تو.

آشوبم و جز روی تو آرام دلم نیست.

حضرت یار بهار است شکوـ؋ــہ ها בر حال پایکوبی اند
بیا شعرے مرا مهمان کن פּ جرعـہ اے قهوـہ اے بنوشیم
ـ؋ـالے بگیریم باران بر شیشـہ ے کاـ؋ــہ با قطرـہ قطرـہ وجوـבش غزل عشق می خواند.. بهار است شانه هایت کو
گرمے ـבستان פּ مهر פּ صـ؋ـایت کو
برگ هاے...

دیده در ره دارد احساسِ زلالِ زندگی
از برای دیدنِ رخسارِ ماهِ پاکتان

آرزوی سینه‌های منتظر را بشنوید
بازگردید آخر ای آقای خوب و، مهربان

انتظار دیدنت،
قشنگترین انتظاریست که به تکرارش می ارزد.

دلم درحسرت دیدارتو مینالد
به دنبال تکه ای میگردد که در لبهای تو جا مانده
همان لقمه بوسه حلالی که خش خش پای پشت دیوار حرامش کرد

گلویم را گویی با ریسمان گره زده اند
بغضهایم با هم سر دعوا دارند
و ازسقف چشمانم چکه های اشک غلطانند
درحسرت یک لحظه دیدارتو
و ذهنم دل مشغولی خودش را دارد
با بافتن رویاهایش
و لحظه ای شاد میشود و لحظه ای غمگین
جان دلم رهاکن این قصه را...