متن خاطره

به تو فکر می کنم،
و کسی چه می داند
پاییزها
دقیقاً به کدام خاطره ات تکیه می دهم
که باد حریفم نمی شود

لیلا کردبچه

حواست هست عزیز؟
این روزها چقدر عاشقانه های من به دار
بی مهری های تو آویخته شده !؟
منی که به راحتی امید بسته ام به دلم!
دل بسته ام به دلت!

دلی که دیگر حتی به دنیای تنهایی من نیز نمیچسبد!
آه ای بی انصاف ِ پر خاطره ام!...

یلدا آمدی ؟!!!
اینجا همه یخ زده اند
دیگر اجاق خاطره هایت را خاموش کن
تا کی دست به دامان خورشید بمانیم
کسی قصد آمدن ندارد
بیا عزیز من ...
بیا دختر مو بلند پاییز
لااقل تو ، دستِ مرد زمستانی ات را محکم بگیر ... .

تاحالا شده تو خیابون وقتی سرگردون دنبال آدرسی هستید که تاحالا نرفتید، یهو بوی یه عطر آشنا بخوره تو بینی تون، به خودتون شک کنید که این بو؟ اینجا؟ امکان نداره!
و وقتی سرتون رو بلند می کنید، هیچی نباشه... هیچی!
تاحالا شده وسط کلی مشغله یهو پرت شید وسط...

از راننده خواهش می کنم صدای آهنگ را کم کند. قمیشی می خواند «من همون جزیره بودم....» خودم را مشغول می کنم به کتابی که از نمایشگاه خریده ام. صدا را کم نمی کند. یا انقدری که من بفهمم، کم نمی کند. نباید یاد تو بیفتم. امروز که آمدم نمایشگاه،...

بانو! پاییز که شد، دست های خسته ات را در جیبت پنهان کن و به دور از باید ها و آمدن ها، نبودن ها و رفتن ها، فارغ از تمام لحظه های بی شائبه ی روزگار غریبت؛ برای خودت؛ خاطره ای بساز!
بانو! پاییز که شد، اولین باران پاییزی که...

فصلی بینِ تابستان و پاییز وجود دارد
به اسمِ "فصلِ آرزوهایِ نرسیده"
هرچقدر در تابستان دست هایت را برای رسیدنشان بلند میکنی و درنهایتِ تلاشهایِ بی شمارَت؛ بهشان نمیرسی.
در پاییز تاوانِ خاطره هایش را با درد پس میدهی.

مغز من جولانگاه خاطرات توست؛
درمن هر شب تویی کشته می شود...

امروز یکی شبیه تو را دیدم ،
رفتم به روزهای رفته ،
پیر شدم لحظه ای
از خاطره


آریا ابراهیمی

پاییز...
فصل برگ های مرده
فصل پیچیدن خاطره در باد
فصل عاشقانه ای خاموش
فصل دلتنگی کوچه
فصل بی تابی سنگ فرش
فصل تنهایی یک چتر
پاییز...
فصل سیلی از باران
فصل عریانی یک عشق
فصل مرگ شاخه ای سرسبز
پاییز...
فصل نقطه چین تا تو... .

زمانی بود برای بودنش جانم را میدادم،
پس با خودش فکر کرد که جانم بی ارزش است؛
اما دگر نه چشمهایم برای چشمانش
و نه دستانم برای لمس دستهایش انتظار میکشند،
نه قلبم برای دیدنش بی تابی
و نه گوش هایم برای ندایش بی قراری میکند،
حتی اشتیاقی به پشیمانیش...

برای ملاقات شخصی به یکی از بیمارستان‏‎های روانی رفتیم. بیرون بیمارستان غلغله بود. چند نفر سر جای پارک ماشین دست به یقه بودند. چند راننده مسافرکش سر مسافر با هم دعوا داشتند و بستگان همدیگر را مورد لطف قرار می‏‎دادند.

وارد حیاط بیمارستان که شدیم، دیدیم جایی است آرام و...

نبودنت
درد دارد
و من در نبودت
دردمندترین عاشق زمانه ام
که پاییز را بی حضورت سوگوارم
و به اندازه تمام عمر
شیرینی طرح لبخندت را کم دارم
آقای بابا
پانزده سال از پرواز تو می گذرد
و من هنوز شکسته بال
آواره زمینی هستم
که از خاطره هایت سرشار...

اگر می خواهید یک نفر را بُکُشید
پیشنهاد می کنم اول به او محبت کنید...
خاطره بسازید... ساعت ها با او وقت بگذرانید... غافلگیرش کنید، به هر بهانه ای شادی اش را باعث شوید... برایش سنگ صبور باشید...
اینگونه زنده اش می کنید، و دقیقا زمانی که جز شما کسی...

حالا که غصه آمده ، ما شاد می رویم
بگذار پُر کنند که برباد می رویم

ما را برای کنج قفس دانه می دهند
از خیر دان گذشته و آزاد می رویم

پر می کِشیم از کف آنها که می کُشند
ما دام برده در پی صیاد می رویم

دائم...

"تو پاییز نه بیاید نه برید
رفت و آمدتونو بزارید واسه
فصلهای دیگه
اصلا حالی به حالیه این فصل انگار
تو این فصل اگه تو زندگیه کسی میاید
واسه همیشه میشید گوشه ای از زندگیش ،
حتی اگه نمونید
تو پاییز هم دیگرو تنها نزارید
روزی هزار بار میمیره اونی...

خوب که فکر کنی می بینی ما آدما حق داریم مرده پرست باشیم. که بذاریم یه آدم یا یه رابطه بمیره، بعد بگیم چقدر برامون عزیز بود. که بذاریم از دستمون بره بعد یادمون بیفته چقدر دوستش داشتیم.
آخه مرده ها آروم و بی صدا زیر خاک خوابیدن و هیچ...

من گذشته را خوب بِ یاد دارم،
آن خیابان قدیمی
در کنار عشق کهنه،
با باران پاییزیش...
برگهای زرد و نارنجی به کنار جدول
حتی خوب بِ یاد دارم
آن چشمان جنون انگیز را،
خنده های بی محابا
و بی دلیلی که دلیل شادیه ما بود؛
من بِ یادم دارم...

به نبودنِ تو فکر کردم
و فریاد کشیدم: «دنیا!
واقعاً می توانی از این هم غم انگیزتر بشوی؟
واقعاً
می توانی؟»

به نبودنِ تو فکر کردم
و کسی چه می داند؟
پاییزها
دقیقاً به کدام خاطره ات تکیه می دهم
که باد حریفم نمی شود...

خاصیت پاییز است ، در کوچه ها خاطره حراج می کنند،

پشت پنجره ها لبخند کمیاب می شود،

درخت ها دلبَری را تمرین می کنند

و برگ ها، دلبُری،

من هم شاید
تیتر روزنامه ی شنبه شوم، "حساسیت فصلی "جان یک نفر را گرفت!!!

با یاد تو هر لحظه ی پاییز قشنگ است
شب گرچه دراز است و غم انگیز، قشنگ است

باران و لبِ پنجره، گلدان و کمی بغض
یادآوری خاطره ها نیز قشنگ است

آن سو، تو و تنهایی و این سو، من و باران
از چشم من این چک چکِ یکریز...

خوش به حال دل فرهاد که در مدت عمر
مزه ی تلخ ترین خاطره اش شیرین است

جنگ نابرابریست ...
من با دست خالی ؛
شب با هجوم خاطره !

.
بعد از تو شبانه روز طولانی شد
این شهر پر از درد و پریشانی شد
از خاطره ات قلب مرا بغض گرفت
هر روز غروب ِخانه بارانی شد

الناز اسفندفرد