جهانی زیر نگاه هایم منتظر است زیر چشم هایم ... که وسعت دنیایی گمشده را به خود گرفته است نامه ای برایت خواهم نوشت چشم هایت را به یاری چشم هایم برسان جهانی در نگاهم گم شده است جهانی سردرگم ، جهانی سرد رعناابراهیمی فرد (رعناابرا)
♡شدم مثل جودی آبوتی که... بابالنگ درازش جواب نامه هاشو نمی ده💘💌
عصر یک تابستان داغ بود. سایه ای کوچک، دزدانه از آخرین ذرات خورشیدبر روی فرش لاکی رنگ اتاق رژه میرفت. پنکه سقفی اتاق مدتهابود از کار افتاده و فرسوده شده بود، بنابر این روزهای تابستانیم را باهمان بادبزن دستی کوچکم،که از جنس برگ نخل سبزبود،با دشواری سپری میکردم... اهل کتاب...
من نوشتم که تو را دوست ندارم، ای کاش نامه ام گم بشود، نامه رسان بر گردد...
نگران گلی هستم که در غیاب تو می روید این شعر را زنانه دوست بدار وقتی به جنگ می روی و من در خانه تور می بافم تو دیگر از من عبور نخواهی کرد و از این خیابان طولانی که چشم انتظاری های من است در غروب های پاییز نشسته...
من از زندگی سر می روم وقتی لبخندت را پرنده ها برایم می آورند و جهنمِ کوچکم ریز ریز گل می دهد! زندگی از من سر رفته اما حالا که دلتنگ توام... . سهمِ مرا از زندگی لبخندی کن ببند به پایِ پرنده ای که این نامه را برایت گریست......
جانان عزیزم الان که دارم این نامه را برایت می نویسم آمده ام دریا، قسمت هایی از تنم در تماس با ماسه هاست و پشتم را هم تکیه داده ام به ماشین کوچکی که نامش را فندق گذاشته ام. دو روز آینده ارائه ای سخت پیش استادم دارم که سخت...
این مضحک نیست که خوشبختی آدم در این باشد، که آدم اسم خودش را روی تنه درختها بکند؟ آیا این آدم خیلی خودخواه نیست و آن آدمهای دیگر، آدمهای شریف تر و نجیب تری نیستند، که می گذارند بپوسند بی آنکه در یک تار مو، حتی یک تارمو، باقی...
نمیدانم چرا تحمل جمعیت را ندارم... تحمل زندگی فامیلی را ندارم... من آنقدر به تنهایی خود عادت کرده ام که در هر حالت دیگری خودم را بلافاصله تحت فشار و مظلوم حس میکنم.. تا دور هستم دلم میخواهد نزدیک باشم و نزدیک که میشوم میبینم که اصلا استعدادش را...
حکایت اون سربازى نباشید که اونقدر نامه داد تا اینکه عشقش ، عاشق پستچی شد هرچیزی اندازه ای داره ، حتی خوبی
سلام حال همهٔ ما خوب است ملالی نیست جز گم شدنِ‌گاه به گاهِ خیالی دور، که مردم به آن شادمانیِ بی‌سبب می‌گویند با این همه عمری اگر باقی بود طوری از کنارِ زندگی می‌گذرم که نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و نه این دلِ ناماندگارِ بی‌درمان! تا یادم نرفته است...
مهربان من سلام؛ . ای کاش همین حالا که داری حرفهایم را زمزمه وار می خوانی، آسمان با هرچه ابر که در دلش هست، برایت سنگ تمام بگذارد و باران بباردت... دوست داشتم به جای این نامه، رو در رویت نشسته بودم تا هرآنچه این همه سال، در پستوی شرم...
چشم‌هایت، عاشقانه‌ترین نامه‌ای ست، که خدا به زمین نوشت؛ نوشت؛که روزگارِ من بی تو... به سیاهیِ همین مژه‌هاست...
خود را به دار آویخت تمام وسایل متوفی کیف پولش یک فندک چند نخ سیگار یک حلقه نامزدی یک نامه به متن زیر اگر قرار باشد روزی از من سرد شده باشی و روز نشنوم ازت که دوستم داری برای چه برای که نفس بکشم بودن یا نبودنم مگر فرقیمی...
صد نامه نوشتیم و جوابی ننوشتی این هم که جوابی ننویسند جوابیست
