دستای تو یعنی پناه یعنی یه تیکه از بهشت میشه با یه لبخند تو حافظ شد و غزل نوشت چشم تو امضای خداس ، تنت یه سرزمین نو حالا می فهمم که چرا سفر می رفت مارکوپولو حالا می فهمم واسه چی یک دفعه عاشقت شدم دیدم چقدر میشناسمت درس...
خودکار، کاغذ، شعر، باران، اشک، موسیقی این واژه های لعنتی دار و ندارم شد از هر چه می ترسیدم آمد بر سرم وقتی صد سال تنهایی نصیب روزگارم شد بعد از تو من با خواب هایم زندگی کردم رفتی که جایت پر شود با قرص خواب آور اندازه ی تنهایی...
خواهر زیباترین حس دنیاست و آغوشش با همان لباس ظریف زنانه اقیانوسی از آرامش و پناه است که درد دلهایت را در خودش غرق میکند...و پای رفاقتش هیچوقت نمی لنگد
بعضی ها به کشیش ها پناه می برند، دیگران به شعر، من به دوستانم.
جانانم... داشتنت خوشبختی بودنت امید و دستانت پناه من اند.... بمان با من تا ڪام زندگی را با فنجان فنجان عشق، شیرین کنیم... ️️️
بابای خوب و مهربانم جانم فدایِ نگاهِ پر محبت و نگرانت جانم فدایِ قربان صدقه هایی ڪه نگفتی امّا شنیدم و می شنوم آغوش هایی ڪہ از حجبِ مردانه ات نگشودی امّا همیشه و همه جا به آن پناه بردم و می برم شانہ هایی ڪہ از ڪوه محڪم تر...
هیچ درختی به خاطر پناه دادن به پرنده ها بی بار و برگ نشده است... تکیه گاه باشیم ، مهربانی سخت نیست..!
بنشین! مرو! که در دلِ شب، در پناه ماه.. خوش تر ز حرفِ عشق و سکوت و نگاه نیست...!
به آرام ترین جای آغوشت پناه می‌برم که به اوج می‌رساند تمامِ هیجانِ مرا دلبر جان ️️️
سرشار از بوی تنش بودم... طعم دهن و جای دست هاش ... در وجودم مثل نبض می زد... می‌کوبید... چیزی جادویی... آن جادوی ابدی ... که تمام زشتی ها... بدی ها ... و کژی های دنیا را از یادم میبرد... خالص می شدم... شیشه می شدم .. و تن خود...
گاهی دلت از سن و سالت میگیره میخواهی کودک باشی کودکی که به هر بهانه ای به آغوش غمخواری پناه میبرد بزرگ که باشی... باید بغض های زیادی را بی صدا دفن کنی...! .
یک روز خسته از راه مى رسى و جز آغوش من برایت پناهى نیست ...
یک نفر هست که همیشه هوایِ بیقراری ام را دارد ، یک نفر هست که هیچوقت برایِ من ، سرش شلوغ نیست ، که دردهایم را ندیده ، می بیند ، که حرف هایم را نگفته ، می فهمد ، و برایِ اشک هایم ، تمامِ دنیا را به هم...
شکسته های دلت را به بازار خدا ببر... خدا پناه شکسته دلان است...
خدایا دوشنبه آمده امروزمان را هم بخیر کن و ما را در پناه خودت بگیر که پناهی جز تو نیست
پناه بر آغوشت که تمام زخم های دلم را همچو طبیبی مداوا می کند! ️️️
مطالعه مرا در خلوت خود تسلی می بخشد. مرا از سنگینی بطالت اندوه‌بار آزاد میکند و در هر زمانی می‌تواند مرا از مصاحبت‌های کسالت‌بار خلاص کند ... هر زمان که درد خیلی کُشنده و شدید باشد، مطالعه چاقوی درد را کُند میکند. برای منحرف کردن ذهنم از افکار مأیوس کننده،...
چه خوب ! رفته ای اما ، هنوز هم خوبم خیالِ خام نکن ؛ اینکه سخت ، آشوبم ! جهان ، هنوز جهان است و من سراپا شور تو را به یاد ندارم ، نگارِ محبوبم !!! ببین چه شاد و خرامان و سرخوشم بی تو وَ در صبوری و...
خواهم از تو در تو آورم پناه...
خداوندا؟؟؟ اگر یک شب، تنها، دلگیر و غمگین به سمت تو پناه آورد… مرا پیشِ رویَش بُگذار.. باور کن با روح خدایی که در من دَمیده ای، تمام غصه اش را از بین خواهم برد… به خدایی ات قسم، رو سیاهت نخواهم کرد…
دلتنگ ها بهتر میدانند که خواب یک نیاز نیست تنها یک بهانه است ! تا آدمی به شب «پناه» ببرد.
+ از دلتنگی میشه به کجا پناه برد؟! به بغل !️
بگذار پرسه بزنم در کوچه های اغوشت مرا سیراب کن از ناز نگاهت من به اعتماد حضورت به جهان پشت کرده ام که تنها تو پشت و پناه من شوی....
️و آغوشت تنها پناهگاه امن جهان است ️ ️بگذار تحریم ها بیشتر شوند و امنیت از بین برود️ ️مرز ، بازوان توست و امنیت نگاهت️ ️بگذار آغوش تو تنها پناه ناامنی هایم باشد️
