عالیجناب قلبم... به دوست داشتنت دچار شده ام آنقدر زیاد که تمام وجودم خواستنت را.... داشتنت را به آغوش کشیدن و نفس کشیدنت را آرزویِ خندیدن و آرامشت را فریاد میزند قلم به دست میگیرم و مینویسم، مینویسم، مینویسم از تو، از تو وَ از تو اینها شعر نیست عاشقانه...
زیباترین حس دنیاست، آن زمانی که لابلای آغوشت آرام میگیرم، انگشتانت در پیچ و خمِ موهایم گم میشود، وَ تو آرام زیر گوشم ترانه ی عشق را زمزمه میکنی و خیره به چشمم می گویی دوستت دارم من هم نگاهم را قفل نگاهت میکنم و می گویم: من بیشتر... .
هنوز به آغوشی فکر می کنم که تنها به قدر خیال از آن سهم می برم کاش می دانستم کجایِ زمان ایستاده ام کجایِ دیر کجایِ دور
براى بعضى از ما امروز و براى بعضى هم شاید سال هاى سال بعد حسرت بى فایده اى وجود دارد یا خواهد داشت که ما را لبریز مى کند از حرف هاى نگفته ، بازى هاى نکرده لبخندهاى نزده ، در آغوش گرفتن هاى نشده و بوسه هایى که دیگر...
آدم گاهی آن قدر دلش می گیرد که به سایه ای گرم می شود. می بیند عجب چشم های دیوانه ای دارد. و آغوشش بهشت است. و صدایش آشناست. سایه ای که از قصه ای دور آمده. از سرگذشتی دیرین. از دنیایی آشنا و از روزهایی آتشین. آدم گاهی آن...
چیزی به نام شکست عشقی وجود ندارد هیچ وقت عشق، کسی را شکست نمی دهد همین که لحظه ای عشق را درک کرده باشی همین که برای چند ثانیه لذت در آغوش کشیدن کسی را که عاشقانه دوستش داری حس کرده باشی همین برای پیروز بودنت کافی است ماندن یا...
تو آرامشم باش و با آغوشت خیالی ازشب بوسه هایت را روی گونه هایم به یادگار بگذار آرامش شب های بیقراری ام باش بگذار سکوت نفس هایت خاموش کند نبض طوفانی قلبم را...
اگر میتوانستم، نیمی از عمرم را به تو هدیه میدادم تا در خیالم حتی، پرسه زن خانه ای نباشم که بی حضورت رنگ آرامشی به خود ندارد.تو آخرین امیدی به وقت ناامیدی که هیچگاه از دست نمیرود و فراموش نمیشود. فکر میکنم آدمی هرچقدر بزرگتر میشود، به همان اندازه یا...
جاده ای که ما را به مقصد میرِساند گاهی سخت بود و بارانی،آدم هایی که با ما همراه میشدند گاهی درد بودند یا شاید هم درمانده.گذشته با تمام آدم های همراهش بخشی از زندگی ما بشمار میروند که سپری شده اند،نمیتوان با زمانه جنگید و قدم های آدم های رفته...
محبوبِ من زمان درحال گذر است و کلمات یاری ام نمیدهند.. خوب میدانم که عشق را هیچگاه، زبانِ توصیفی نیست ساده و از دل برایت مینویسم من هیچگاه از این زندگی چیزهای زیادی نخواسته ام جز دو چشم که با قلبی آکنده از مهر به تماشای این زندگی نشسته باشد،...
مسئول نهایی آرامش جهان... آغوش عجیبِ حضرتی... به نام زن است!
ڪاش میشد تورا از خیال بیرون ڪشید... ڪمی بوسیدت ڪمی به چشمانت خیره شد ڪمی موهایت را نوازش ڪرد تورا به آغوش فشرد و یڪ لبخند تورا مهمان شد...
ای عاشقان ! آغوش بگشایید پاییز با باران و شعر و شانه می آید!
با رفتنت گویی تمام شهر تنها یک خیابان شده است! که مدت ها مارا به کنار هم در آغوش میکشید، این روزها فقط ردپای من است و من... کاش بارانی ببارد بلکه بشورد ردپارا که کسی مرا بی تو نفهمد. .
خدا به خیر کند عاقبت این همه زیبایی را ان شاءالله در آغوش من
بهار لابلای موهای " تو" خانه دارد و باران به یمن بودنت می بارد... نسترن ها از برق چشمان تو می رویند و آغوشت اردیبهشتی ترین بهار دنیاست...
علم بهتره یا آغوش؟ فصل اگه بهار باشه یار اگه کنار باشه بادِ آروم اگه پرده رو تکون بده بوی بارون اگه قاطی بشه با بویِ عطرِ تنش تو بگو کل دنیا یا آغوش؟ تو بگو بهشت یا آغوش؟ آغوش! آغوش!
با کدام واژه تو را در "آغوش" بگیرم وقتی دلتنگی از تمام واژه هایم چکه می کند ...
لال می شوم وقتی به نام تو می رسم، کور می شوم وقتی به چشمان تو می نگرم، لمس می شوم وقتی در آغوش تو می لغزم. عزیزِ من چگونه می توان هزار بار برایت مُرد تنها با یک جان در بدن؟
اگر چمدان ها از اندوه بی پایانِ سفر می گفتند اگر جاده ها از محو شدن غم انگیزِ رد پاها می گریستند اگر نامه ها از خوابِ خاموشِ خود بیدار می شدند اگر دستهای ما دست ازخداحافظی می کشیدند و چشمهای ما قهر را بخاطر نمی سپرند اگر خاطراتِ بلاتکلیفمان...
برای مردم جایی که من در آن زندگی می کنم، قانون یک متر فاصله ، قانون جدیدی نیست. اینها اساسا فرهنگ ماچ و بغل و بوسه را ندارند. حتی همان دست دادنشان هم آداب خاص خودش را دارد. اینها آدم لحظه اول پریدن و دست دادن و خودمانی شدن نیستند....
آویخته از منظره ات شاخه سیبی هرچند مرا نیست از این باغ نصیبی دل در دل من نیست _از این شیوه پرهیز_ وقتی که صدا می زنی ام کَیفَ حبیبی!؟ زیبایی تو درد بزرگی است که هر روز افزوده بر این درد حیای تو ضریبی هم صحبت آیینه نشو تا...
دلبرا ...! "مرداد" را کمی مهربانتر باش لاجرم، گرمایش مرا به یادِ آغوش گرمی می اندازد که سالهاست یخ زده!
این سرما که بگذرد، طوفان که آرام گیرد خورشید لبخند می زند و من یک بار دیگر گل هایی که تنشان بوی بهار می دهد در آغوش خواهم گرفت ...
