متن حسرت

مى سوخت و زبانه مى کشید شعله هایش ؟؟دیگر فریادهایش به جایى نمى رسید!؟تمام شکوه و عظمتش را لابلاى صداى اره برقى گذاشته بودند و آن قامت رعنایش را با تیغه تیز اره خم کرده و او گویى مجبور به سکوت بود!!تنه ولو شده روى زمین را با تبر تکه...

شبم تاریک و بی‌فریاد مانده

دلم در غربتت بیداد مانده

برای خنده هایت آرزوها

به چشم خیس من بر باد مانده

ایمان مـــرا..،
چشم سیاہ تو بـہ باב בاב.

مدت هاست رفته ای
نبودنت و جای خالی ات
مرا تنگ به آغوش می کشد
کاش حتی به خواب هم شده
یکبار می آمدی و میگفتی
من این هم آغوشی را نخواهم
که را باید ببینم .

نیستی و همان به که تو را ندارمت...



امین غلامی (شاعر کوچک)

بی تو...
تنهاتر از آن فصل برگریزانم.

می‌مانم بی‌خبر از حالت
بی‌تو غمت دارد می‌کشدم
می‌دانم زنده نمی‌مانم
بی‌تو اما دور از قلب خودم
تو
زمان ندادی به خنده هایم به گریه هایم
تو
اگر چه دلگیر اگرچه دلسرد بمان برایم
تو
اگر چه دلگیر، اگرچه دلسرد، دوباره برگرد
تو
تو می‌توانی بگیری ای عشق مرا از...

زیاد که گُل باشی اسیر عَلَفِ هَرز میشی...

انگار که بخت با دلم یار نبود
چشمت‌پشتِ پنجره بیدار نبود

گفتم صدبار با رقیبم مَنِشین
گوشِ تو به حرفِ من بدهکار نبود.

جاده‌ها ادامه دارند،
مثل دل من،
که به دنبال تو می‌گردد،
اما تو نیستی...💔💔

سیه شد ز هجرت رخ روزهام

کسی بر تو کاش آورد سوزهام

عجب در نگاهت خمی داشتی

تو رفتی و من مست دیروزهام

با اینکه دلگیرم ازت
الهی الهی دنیا برات بسازه
الهی الهی دلت به غم نبازه...

اگر تپش‌های باران
صدای نفس های تو
نیست
پس چرا دلم می لرزد..‌‌

#رویا_سامانی

در را می گشایم

به کوچه نگاه می کنم

و

دوباره می بندم..

تلخ کرده زندگی را،
این نبودن های تو.

تلخ کرده زندگی را،
این نبودن های تو.

امان از دلتنگی های نیمه شب،
به گمانم قصد جانم کرده اند.

دل که بگیرد ، گرفته است...
حال از سرِ اینکه تو گرفتارم نیستی ،
یا اینکه آنقدر گرفتاری داری که وقت نمیکنی گرفتارم شوی...!

روزها ساعت ها لحظه ها گشته اند دل سنگ
چرا نمی فهمند شده ام دلتنگ دلتنگ
برگرد بگذار فخر بفروشم به تمامشان
بشکنم هرچه هست دلتنگ و دل سنگ

عجب بی صدا جان مان را گرفت.
حسرت های بر دل نشسته.

به تار موهایت قسم...
که هر بار روی پیشانی‌ات می‌لغزند،
تمام جهان در من فرو می‌ریزد.

جهان
پس از تو
ادامه یافت
اما با لحن دیگری
لحنِ خستهٔ کلاغی بر سیم‌های برق
یا
نفسِ آخرِ فانوسی در باد.

و من،
میان این روزهای بی‌پناه،
در تبعیدِ بی‌تو،
آواره‌ام.

سهم من از تو و دنیات.
فقط حسرت دیدارت بود.

قهریم
اما سایه هایمان بر دیوار
یکدیگر را در آغوش کشیده اند…