متن دریا

نشست تو ماشین
دستاش می لرزید
بخاری رو روشن کردم،
گفت: ماشینت بوی دریا میده
گفتم: ماهی خریده بودم!
گفت: ماهی مرده که بوی دریا نمیده!
گفتم: هر چیزی موقع مرگ بوی اونجایی رو میده که دلتنگش می شده...
گفت: من بمیرم، بوی تورو میدم

خسته ام مثل عقابی که پیر شده
یا پرنده ی زخمی از پرواز تیر شده

ابر باران عشق از تن ام گذر نکرد
باد پیمان شکسته نصیبم کویر شده

تا آخرین نفس منتظر است آهو بیا
وقتی به چنگ تیز پلنگی اسیر شده

رودی کشته بدون جنگ با آبشار شده...

دلم اکنون کمی دیدار میخواهد

کمی صحرا

کمی دریا

هوای شانه هنگام غروبی سرد

ستاره ، آسمانی صاف ، چشمکهای بی پروا

کمی رویا

دلم امشب تو را افزونتر از بسیار میخواهد

«مادرم...»
.
مادرم ...
زمین ، کم می آورد
زیر استقامت قدم های تو ...
دریا ، چه کوچک است
در برابر اقیانوس عشق تو ...
باران مهرت ، چه لطافتی دارد
وقتی لبخند زیبای تو بر من می بارد ...
وسعت آبی آسمان ، چه کم نور است
وقتی...

دیگر برای عاشقی «فرصت» مهیا نیست
این ناخدای پیر را یادی ز دریا نیست

هر کار کردم تا که آبستن شود احساس
اما برای «عشقِ تو» احساس کارا نیست


بهزاد غدیری

عشق من شبیه دریا بی پایان
همچون باد می آیی و من موج می زنم
خسته ام از رفتنت
به شوق دیدارت در آشوبم

آیینه و تصویر او دیگر به میل ام نیست
وقتی که دلتنگ ام دگر دنیا به میل ام نیست

با اینکه دریا را همیشه زندگی کردم
وقتی کنارش می رویم دریا به میل ام نیست

ازعشق از این کوچه های شهر دلگیرم
وقتی سفر هم می روم آنجا به میل...

من
دلم دریا میخواد
انگار باید یه جایی باشه بین اب
یه خشکی چند متری بین دریا
ترجیحا توی فصل پاییز و قرص ماه کامل
تنهایی بخوابم روی شنای نمناک و چشمامو ببندم
وغرق بشم توی صدای دریا
انقدر غرق بشم که هیچ صدای نشنوم
چه از قلبم چه از...

دوست داشتنت دریاست...
گاه آرام و پُر از سکوت...
گاه طوفانی و پُر از هراس...
من سال هاست دل به دریا زدم...

زیبایی
همچون پراکندگی یک ایل در کوهستان
همچون گذر یک رودخانه
زیبایی
همچون قایقی در غروب یک دریا
همچون قطاری در عمق سبز یک دره
زیبایی
همچون رقص دود سیگار
_
در زیبایی ات
رفتنی نهفته است
_

رد پاهایت را ، دریا پاک کرد
خاطراتت را چه کسی پاک میکند؟!

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

منم تنها، تویی تنهاتر از من
منم دریا، تویی دریاتر از من
اگر من ماهم و تو آسمونی
ببین بازم تویی بالاتر از من

کمی کنارم بنشین
من و تو باشیم
بدون حضور مزاحم
ماه باشد
دریا باشد
باران باشد
عشق باشد
دستانت باشد
چشمانت باشد
همین و دیگر هیچ
تو باشی کافیست
بغل کردنت بامن
گرم کردن دستانت بامن
خیره شدن درچشمانت بامن
بوسه از لبانت با من
تو فقط باش
فرهاد خجالتی

دل به دریا زدی که دریا در
گریه هایت جزیره را گم کرد
موج دریا، کنار ساحل با
رد پاهای تو تیمم کرد...

دریا تویی وُ،
من،
--ماهی کوچک.
هستی ام تو!

و در آن لحظه که در دریای چشمانت غرق میشوم...
تنها صدایت غریق نجات من است♡

رودی که می خشکد دگر دریا نخواهد شد
آیینه یی که بشکند زیبا نخواهد شد

چشمی که با این قطره های اشک عادت کرد
حتی برای لحظه یی تنها نخواهد شد

با اینکه آرامم ولی درگیر توفانم
راه نجاتی بعد از این پیدا نخواهد شد

من زاده ی کابوس های...

عصیان

خدای عشق را خوانم که عصیانی نمی بینم
دیگر هرگز بدرخشکیده چشمانی نمی بینم
شوم سیاره دور تو بچرخم تا ابد یکسر
دراین عالم بجز ذات تو جانانی نمی بینم
به صحرای وجودم لاله روئیده زعشق تو
درون سینه ام حتی بیابانی نمی بینم
سحرگاهان نوای عشق ومستی را...

من همانم که به امواج جنون دلبستم
دل به دریا زده ام عاشق دریا هستم
غرق آشفتگی ام خواب تو را میبینم
موج طوفان زده ای ساکن رویا هستم
رسم ایجاد کن و عشق به آغوش بگیر
موج در موج بیا اهل همین جا هستم

دلِ من دریائیه ، تو بزن ماهیاشو زنده بکُش

بزن یه زخمِ درشت

تو بزن مرجانشو جر بده و بنداز جلوش

تو درار مروارید از صدفشو بهم بده فحش

دلِ من زندون داره ،تو بزن میله هاشو خم بکنش

تو بزن نیش به من و ، بعد بکن عشق

یا...

اشتباه می کنند بعضی ها
که اشتباه نمی کنند!
باید راه افتاد،
مثل رودها که بعضی به دریا می رسند
بعضی هم به دریا نمی رسند.
رفتن، هیچ ربطی به رسیدن ندارد!

زندگی از بسکه ویران کرد رویای مرا
چای دم شد تا بنوشد خستگی های مرا

قسمتم ساحل شد و جان کندن آیا می شود؟
می شود؟ بر من ببخشی باز دریای مرا

عقل و روحم را سیاهی ها به چالش می کشند
می کند پر نعش یک دیوانه شب جای...

چشم های تو
وقت زیادی از خدا گرفت
اگر آفریده نمی شدی
زیبایی بیشتری
به کوه
به دریا
به جنگل
می رسید

همیشه میگفت عشق مثل دریا میمونه...
اول خیلی مهربونه، دورت میگرده، محکم بغلت میکنه، موهاتو ناز میکنه، صورتتو بوسه بارون میکنه، وقتی حسابی درگیر حال و هوای آغوشش و آرامششی بی صدا خفه ات میکنه!