متن پاییز

دروغ چرا؟!
من هم افتادم
با آخرین برگ های پاییزی
و بعد از تو
زندگی همهمه ی پوچی بود
که در سرم پیچید
و آرام آرام
مرا در قعر زمین فرو بُرد
.

اما
بهار که بیاید
استخوان هایم
شکوفه خواهند داد
و از عطر تنم
دوباره گیج خواهی شد...

دلگیرم از پاییز
از تمام غروب های غمگینش
که چوب خط نبودن هایت را
بر دیوار دلم کشید
دلگیرم از تو
از تمام عاشقانه های نگفته ات
که به جانِ گوش هایم بدهکاری

دلگیرم از خودم
که هنوز دلخوشم به یلدا
و چند ثانیه وقت اضافی اش ....
که شاید...

رفتنت پاییز بود
خشک شدم
زرد شدم
افتادم از چشم هایت..!

می گویند پاییز
فصل جدایی ست
ولی بیا و تو بمان
ببین چطور شانه هایم را
آماده ی گل سر سفیدت کرده ام
بیا و بمان دلبر زمستانی من!!

گفته بودم، تاپائیز نشده برگرد!
نه برای خودم!
بلکه برایتُ می گفتم ...
ببین!
حالا پائیز رسیده و
وسوسه ی خیس شدن موی مان زیر باران،
قدم زدنمان ...
و صدای خش خش_برگ های_رنگارنگ
که زیر پایمان جان می دهند ...
و چتری که بخاطر ساختن ای لحظه های زیبا...

نه حالِ پاییز
نه غروبی غم انگیز
چیزی برایِ دوست داشتن نیست!

وقتی تو نباشی

افشین صالحی

می ریزم از جسمم
می شِکنم در زیرِ پاهای شما
می پاشد خونم، بر سرزمینتان
صدایم زیباست!
مثلِ صدایِ مادرم بهار
پاییز، خودِ من بودم

شیوا احمدی الف

کاش می توانستم دردتان را دوا کنم
همین دردِ دور بودن ها
دیر دیدن ها
دیگر ندیدن ها
همین که جسم مان بهاران است و جان مان پاییز...

بزا برات بنویسم
از پاییزایی که رد شد و تو نبودی
از برگ نارنجیایی که بغض میکردن از نبودنت
از خیابونایی که دلتنگت بودن
بزا برات بنویسم این پاییز چقد هواتو داره
خدارو چه دیدی شاید یهو پیدات شد دمِ غروبی
زیر قطره های بارون
با یه بغل خرمالو
به...

میدونی چیه مشتی
اینا حالیشون نی ما هی پاییز پاییز میکنیم فک میکنن خبریه
نه هیچ خبری نیست
از بی خبریه که ما دق میکنیم
از بی خبریه که زل میزنیم به این زردو نارنجیا
و منتظریم آسمون بباره گرد وغبار از روشون بره
برق بزنن
عین برق چشای دلبر...

بزا برات بنویسم
از پاییزایی که رد شد و تو نبودی
از برگ نارنجیایی که بغض میکردن از نبودنت
از خیابونایی که دلتنگت بودن
بزا برات بنویسم این پاییز چقد هواتو داره
خدارو چه دیدی شاید یهو پیدات شد دمِ غروبی
زیر قطره های بارون
با یه بغل خرمالو

ماه من
تو دعاىِ پاییزىِ منى
مستجاب شو
بیا
کنار تنهایى ام بشین
با تو اعجاز آغاز مى شود
من
سبز خواهم شد

خواستم از سرگردانی و حیرانی
برگهای پاییز بنویسم
دیدم
بیش از آنها
سرگشته و حیرانم
برای تو
خواستم سوگواری کنم و
آرام گیرم
پاییز عاشق را دیدم و
درنگ کردم و
باز !!
بیچاره دلم بود
که عاشق ماند ...

چشمانم بارید
خیال کردم
آه پاییز است

در فصل باران توی دستت چتر خواهم بود
فصل زمستان هم برایت شال خواهم شد...

ما دو فصل بودیم
تابستان و پاییز
برای دیدارمان
تنها ثانیه ای زمان نیاز بود!
افسوس تو آمده بودی که بروی
من می آمدم که بمانم
با برگریزان تنهایی یک پاییز...

درخت همهمه سرکرد و
شاخه ها لرزید
و جویبار گریخت...

روی ماه را شالی ز ابر پوشانید
دیگر گنجشک هم نخواند
دست های باد
تکّه های خوابِ شبانه را روبید
و همراهِ برگ ها به هر سو بُرد
آنگاه ترانه های کهن را
به سرانگشتان نواخت
از فراسوی عشق
برای...

پاییز آمد، با خودش یک مرد را بُرد
یک عارف ویک عاشق شبگرد را برد
پاییز صد ها خاطره از آن صدا داشت
یک حنجره از غصه و پر درد را برد
پاییز آمد شیشه ی عطری که هربار
با عطر خود مدهوشمان میکرد را برد
او هدیه ی پاییز...

زرد است که لبریز حقایق شده است
تلخ است که با درد موافق شده است
عاشق نشدی وگرنه می فهمیدی
پاییز بهاری است که عاشق شده است

پاییز یاد آور فراموشیست،
نشانگر، درد تنهاییست...
پاییز میرسد تا بگوید چه کسی نیست،
تا بفهماند ردپایی هست،
که جای پای ،کسی پرش نخواهد کرد؛
گاهی هجوم ترس را میشود حس کرد،
میان انتظار های مداوم،
که شاید دیر برسد همان که زود رهایمان کرد.

خواهر همان پرنده ایست که
حتی اگر پاییز باشی...
به روی شاخه های
بی روح و بی رنگ تو
آواز خوش زندگی میخواند،
تا بهار
سمت تو بیاید...

محبوب من
.
شما نباشی؛ همه ی بغض های جهان در گلوی من است
کوچه ها را یکی یکی ورق میزنم
از پاییز راهی به شما پیدا میکنم
باران های درونم آغاز میشود
محبوب من؛ بی تو پاییز دوران سختیست...

پاییز هم می رود وُ
از ما
باز غم می ماند.

اذیت نکنیم پاییز را

تقصیر ما بود
غصه های پاییز

افشین صالحی

و افتخار پاییز این است که
برگ ها را
زیر پاهای تو ...
پهن میکند !!!

کوروش نامی