متن کوتاه

من آن روزی تمام شدم
که تو برایم تمام شدی...

ای غم سراغ من نیا
که من تاب ماندن ندارم

من آن زمان درد دل نگرانی را فهمیدم که عاشق شدم...

انقدر آشوبم که هیچ چیز هیچ کس مرا نخواهد فهمید

یه آدم مگه چقدر می تونه خواستی باشه؛ که تو هستی؟!

رنج،میراث گرانمایه ی آبادی ماست
گریه،دیریست که ساز و دهل شادی ماست

جامعه ی ضد هنر جامعه ی خشن و پوکه،بدون سرمایه ی اجتماعیه...

چقدر حوصله کرده خدایِ چشمانت

ارس آرامی

همہ دنیامی ،دنیامو بہ هیشڪی نمیدم..!♡

دلشکسته ها
شجاع ترین افراد در میان ما هستتد
زیرا جرأت عشق ورزیدن داشته اند.

بند همه غم های جهان بر دل من بود

در بند تو افتادم و از جمله برستم

وقتی جوابم می دهی با عشق: جانم !
من صاحب عالی ترین حال جهانم

–عشق؟

–تنهاست و از پنجره ای کوتاه

به بیابان های بی مجنون مینگرد...

حس میکنم که لحظه، سهم من از برگهای تاریخ است

بعضیا کار نمی کنن ولی دنبال اضافه کاری هستند ...

من از چشمان سبزش در شگفتم
که حتی در زمستان هم بهاریست

کیومرث پوراحمد:

کار سخت تموم میشه
و یادش میمونه
و یادش هم خیلی شیرینه

آدم ها بخاطر افتادن در آب غرق نمیشن
بخاطر این که نمیتونن از آب خارج بشن غرق میشن

نه ، نه ، نه ،
تو تنها اقاقیای یادبودِ منی
که بخاطر مزار نروئیده ای .

‏به آسمانِ
‏دیوانه ی
‏ماه اوّل بهار
‏می ماند دل!

در طوفان نمیشه بندری برای پناه بردن انتخاب کرد و به اولین بندری که پیدا کنی پناه میبری

مرا با حقیقت بیازار
اما با دروغ آرامم نکن

اینجا ترک کردن آدما از ترک سیگار هم راحت تره

کسی که هدف دارد دل به وسوسه های مسیر نمی دهد.