متن ماهی

تنها میدانستم زمستان بود
تنها میدانم زمستان است
تنها...
زمان یخ بسته
و من
-یک ماهی-
ساکنِ آبواره ای که از چشمِ آسمان اُفتاده است
«آرمان پرناک»

صدایِ موجت ای دریا برایم شعر زیبایی ست
پراز راز و پر از لذت همانند معمایی ست
صدف می ریزی ازخوبی به روی ساحلت هر روز
و بوی تازه می گیرد از این خوبی، دلت هر روز
در آغوشِ تو ماهی ها تمام لحظه ها شادند
به زیر آب و...

بیهوده دست و پا می زنی ماهی!
دلشوره نداشته باش!
دریا، نام دیگرِ سراب است
ما هم روزی
گمان می کردیم
داریم زنده زنده نفس می کشیم
«آرمان پرناک»

برای ماهیِ بی وطن
فرقی نمی کند
که در تُنگ شنا کند
یا در اشکِ چشمِ کسی...
«آرمان پرناک»

می شود دریا شوی ، ماهی شوم من جان بگیرم ؟
یا که من دریا شوم ساحل شوی ، پیشم بمانی؟
می شود گاهی نگاهت به من بیمار افتد ؟
درد را تسکین دهی دل را بیابی؟
یا که نه ، من را بفهمی !
تلخی حالم که نه ،...

در سینوسِ صفرِ خاک
اسیرست رودخانه
ماهی ها
جوابِ سلامِ آب را نمی دهند،
کمی اکالیپتوس لطفاً !!

«آرمان پرناک »

ماهی در ،دریا آرام می گیرد

گل ها در دشتهای وسیع و پرباران

و من در کنار تو

بودنت، دیدنت، بوییدنت، بوسیدنت
و لمس ماه خوش نقش و زیبایی که
در پشت ابر نگاهت پنهان ساخته ای
من شب را به لطف تماشای تو دوست می دارم
تو همان آن عشقی هستی که در دلم جاری است
و همان آن نوری که در تاریکی های زندگیم روشنایی می...

تمام نقاشی کاشی های حوض
را پر از جفت جفت ماهی های رنگارنگ کرد انگار دلش نمی آمد
نقاشی ماهی مثل خودش تنها باشند


علیرضا نجاری آرمان

تنفسِ ماهی
ترانه هایِ گریه است
در تُنگِ تَنگ
در دخمه ی بلور،
حتا به روز عید ...

تو که قبلا کس و کارم نبودی ؟
تو کی یارم شدی کی دل ربودی ؟

دقیقا با دو چشمانت دلم را
به آسانی چقدر زیبا تو بردی

بگو عشقم تو با این دل ربایی
مرا با خود کجاها می کشانی

بگو اول تویی آخر تو هستی
بگو هستم کنارت...

آنقدر
ماهی
که
می گردد
جهان دور سرت .
حجت اله حبیبی

دریا دور بود وُ ماهی،
به تنگ کوچک اش دل بست.
دیگر باور نکرد،
--قصه ی دریا را



زانا کوردستانی

دنیا بهشت است اگر
همه چیز سر جای خودش باشد
ماهی در آب
پرنده در آسمان
و
سر من
روی سینه ی تو

دل تنگم قد ماهی ای که موج او را به طرف شن های ساحل برده
و برای دریا دستو پامیزند گهگاهی
آب به طرف او می آید اما راهی برای نجات یافتن از این دوری نیست.
درد دارد این دوری طاقت فرسا...:)

آخرین باری که من دل را به دریا می زدم

ماهی از تُنگش صدا زد، عاقبت مثل منی

ارس آرامی

نازنینم ای مهربان جویای من
ماهی تنگم شوق دریای من
شوق دیدار تو برده جانان من
کی کنی آزاد آرزو رویای من

ماهی که بر خشک اوفتد قیمت بداند آب را

گمان نکن که شادم،
آنچه میبینی
رقص ماهی بر سر قلاب است!

بناز دریا!
ماهی عاشق
پلکی ندارد
برای بستن

بچه هایش را
به دریای اعتماد رها کرد

ماهی

تور بر سر ماهی

کل کشان به ساحل اقبال می برد

صیاد

از کدورت رود

دل به قلاب می دهد
ماهی

ماهی یا عروس
راز بقاست
مکر تور