متن آغوش

در کوچه پس کوچه های ذهنم پرسه می زنی
این طرف و آن طرف ...
هجوم خاطراتت آشفته می کند ذهن پریشان مرا
خاطراتی که همچو سایه, طول و عرضشان را
شفایت حضورت اندازه می زند
گاهی کم رنگ ،گاهی پررنگ
گاهی کوتاه و گاهی بلند ...
بسان نقاشی سیاه...

«خوبم» را فقط
به «غریبه ها» می گوییم
آنانی را که دوست می داریم
در «آغوش» می گیریم
و گریه می کنیم...

و می گریم اگر دو عاشق از کنارم بگذرند
آن لحظه که دستم می پرسد:
کجاست آغوش دلبرِ من؟

عدنان الصائغ
ترجمه سعید هلیچی

سیاهی گوی بلورین چشمانت در شب آنچنان درخشان وهوس آلودتر میشود که روح و جسمم را با تو در می آمیزد .و خیال داشتن آغوش نابت با آن بوسه های
آتشینت مرا تا مرز عشق و جنون میکشاند.
چه هارمونی زیبایی!!
سیاهی چشمانت
ابروان پر پشتت
مژگان در هم پیچیده...

لب های تو لب نیست دلیل مستی ست
چشمان تو چشم نیست عذاب قطعی ست

موهای پریشان تو یک جنگل بکر و
آغوش تو آغوش نه آرامش حتمی ست

رخت دلتنگی را
درست به اندازهٔ آغوش تو دوخته اند... • ͡•

- کتایون آتاکیشی زاده

کشیده ایم در آغوش، آرزوی تو را

خوابم نمی برد
              -آه،
شب های بسیاری ست که-
-خوابم نمی برد!
                         ...
به آغوشم برگرد!
 
 
 

برایت از عشق
موسیقیِ نوازش ها خواهم نواخت
و از لبخندت نغمه ها،
بسیار خواهم ساخت

برایت از آغوش کلبه ای خواهم ساخت
و از هُرم نفس هایت هیمه سویی بپا خواهم کرد

از چشمانت نور خواهم گرفت
و اتاقک سرد زندگانی را جان خواهم بخشید

تا یاس عشق، از...

نکند؛
شبیه دریا آغوش می گشائی
اما،
فردا جسدم را
پس خواهی داد؟
¤¤¤
ظاهرِ فریبنده ای داری!


لیلا طیبی(رها)

تورا وطن میپنداشتم
حال که از پیش تو میروم
گویی که ترک وطن کرده ام
گویی کودکی طرد شده از آغوش مادرم
دیگر هرکجا که سُکنا گزینم
غریب از وطنم
به راستی که ادمی میتواند وطن باشد برای دیگری

مرا به خودت بازگردان

گشوده ام به هم آغوشی قفس، آغوش
گشاده از پی پرواز نیست بال و پرم

گر نیم شبی مست در آغوش من افتد

چندان به لبش بوسه زنم کز سخن افتد

گاهی امنیت همه اش خلاصه میشود به یک آغوش امن، به یک بوسه از ته دل، به یک دوستت دارم ناب، به یک دلم برایت تنگ شده، به یک چشم هایت چرا نم دارد؟، به یک من اینجایم، دلم آنجاست که تو هستی. امنیت ساده تر از آن چیزیست که...

چو شو گیرم خیالش را در آغوش

سحر از بسترم بوی گل آیو

عشقِ دریا به ماه ستودنی است...
که با وجود وصال ناممکنشان
هرشب ماه را در آغوش میکشد... • ͡•

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

احساس میکنم قلبم برای نگهداری این همه احساس زیادی کوچیکه؛
من احساس میکنم که این قلب کوچیک
هر لحظه میخواد منفجر بشه...!
و به جای خون ازش نور به همه جای دنیا
پرتاپ بشه...✨\
و همه عاشق تو میشن... همه... همه.... همه....!
و همه شبیه تو میشن...🌜
و دنیا زیبا...

و تمام شب . . .
مویرگ هایش در حسرتِ آغوشِ وی
میل به پارگی داشتند . . . !

مهدیه جاویدی:)
کپی با ذکر نام💌
چنل ادبی من در روبیکا: @faryad ghalb

من یه روز یه فراهوشِ باشعور می سازم که وقتی بهش میگم \دلم گرفته\
محکم بغلم کنه و بگه: تموم میشه!
:) ♡

برنامه نویسِ شاعرشونم😁!
مهدیه جاویدی🌱)

می گویند قلبت در هر حالی که باشد، چهره ات به همان حال در می آید.
چه بگویم؟ خودت آشفتگی موهایم را، لبخند پریشانم را و سرگردانی دکمه های پیراهنم را ببین!
حالم تعریفی ندارد؛ حس و حال پرنده ی لاغر و ضعیفی را دارم که از کوچِ مداوم خسته...

هیچ نقطه ای از جهان ،گرم تر ازآغوش پاییزیت، برای برگ برگ خاطره نیست....
حجت اله حبیبی

حس خوبی ست در آغوش خودت پیر شوم

اینکه یک عمر به دستان تو زنجیر شوم

آغوش من با شب و تب تو همراه است

یکی را گرفتم آن یکی بیدار است!

ارس آرامی

لبت خوش نقش تر از برگ های گل پس از باران
تنت یاد آور زیبایِی کابل پس از باران
زمین از خویش شاعر پشت شاعر می دهد بیرون
همین که می خمد بر صورتت کاکل پس از باران
کشیده آسمان زیباترین نقاشِی خود را
...تو در آغوش من،پاییز ، دریا...