متن بی تو

شده ام مست و پریشان و کمی هم مجنون

بی تو ای حضرت دلدار دلم بارانی است

بی تو نه بهار و رنگ و بویی دارم
نه سیزده و سبزه و جویی دارم
تنها غم تو سراغ من آمده است
من پیش غمت چه آبرویی دارم

(بی تو مهتاب شبی)... کاش نبودم بی تو
(باز از آن کوچه )... کاش نرفتم بی تو

کاش در آن کوچه پُر چشم مهتاب زده
نمی رفتم، نمی گشتم، هیچ نبودم بی تو

ارس آرامی

• برو از پیش من اما
• نگو حرفامو یادت نیس
• چشای عاشقم بی تو
• میشن هرشب به یادت خیس

• برو از پیش من اما
• ببینش،این دلم خونه
• همیشه تودلم هستی
• بازم برگرد ب این خونه

• صدامو میشنوی؟ خستم
• چشا تو روی...

بی تو دلتنگی به چشمانم سماجت می کند
وای دل چون کودکی بی تو لجاجت می کند

اشتیاق دیدن تو میل خاموشی نکرد 
هیچ وقت عشقت ب دل فکر فراموشی نکرد

عشق من با تو به میزان تقدس می رسد
بی حضورت دل به سر حد تعرض می رسد

دوستت...

بی تو
اردی جهنم است
لحظه های ما
حتی در بهار

بی تو دل و جان من سیر شد از جان و دل

جان و دل من تویی ای دل و ای جان من

من اگر بی تو بمانم
سر یک فرصت کوتاه
تمام عمر، خواهم مُرد

حمیدرضا منصورزاده
چاپ شده در کتاب ساعت صفر

کاش می دانستی
این خانه بی تو
قبرستانی ست
که هر شب 
میان آن دفن می شوم.




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

بی تو،،،
شب به انزوایم می کِشد
♡
خیالت را بفرست!.



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

بی تو مهتاب شبی... کاش نبودم بی تو
باز از آن کوچه ... کاش نرفتم بی تو

همه تن چشم... کاش نمی شد بی تو
به دنبال تو... کاش نمی گشت بی تو

کاش در آن کوچه پُر چشم مهتاب زده
نمی رفتم، نمی گشتم، هیچ نبودم بی تو

ارس...

دروغ بزرگی ست
جهانِ بی تو...
♡
نفس هایت،
فصل بهارست!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

نشسته ام بر ساحل ناآرام واژه ها
درد دارند بی تو نور من؛ این سایه ها

شعرم آشفته تر از دریای طوفانی ست
ابر پر بارانی در قلب من، زندانی ست

اندوه به در خانه ی قلب من می کوبد
بی تو این درد است ! ببین ، در سینه...

بی تو شب سکوتی ست
در هنگامهٔ فریادها...

ارس آرامی

دیدی جانم ؟
باران همه جا باریده
اما تو نیستی!
نیستی؛ تا دست در دست هم قدم بزنیم
یکهویی و بدون اینکه گونه هایمان از خجالت سرخ شود
قهقهه ی بلندی بکشیم
از خوشی زیاد میان جمعیت شهر گُم شویم.
و زمان از دستمان دَر برود
دلم میخواهد
بدون چتر...

ما بی تو خسته ایم تو بی ما چگونه ای

ما بی تو در همیم تو بی ما چگونه ای

ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ

هر شب و روزی که بی تو می رود از عمر

بر نفسی می رود هزار ندامت

در دالان دلتنگی
من هم سوز سیگارم
تو آزاد آغوشش
من محبوس دیوارم

در دوران بعد از تو
من پاییز پاییزم
تو مستانه می خندی
من یک بغض یک ریزم

در همهمه ی سرما
من هم سنگ بورانم
تو آرش ز ِه بر کف
من ارتش تورانم

در جمله ی...

بی تو باران زد وبی چتر زدم دل به خیابان
عطر احساس قناری بکشد سمت درختان
کاش بودی که دلم بغض گلوگیر عطش را به هوا زد
باد بادیدن این صحنه فرو ریخت زبرگ و نم باران...

حجت اله حبیبی

به گمانم گیر کرده،ست؛
--شب،
به موهای سیاهت!
بی تو،
شب هایم همه یلداست...


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

گفتنی نیست، ولی بی تو کماکان در من
نفسی هست دلی هست، ولی جانی نیست

و کاش ندانى
تمام این سال ها
مرگبارترین فصل ها پاییز بوده است
که بعد از تو
رو به جاده ی شمال که میروم
نه عطرِ دریا سرشار ترم می کند
نه بوییدن ساقه های برنج عاشق ترم
نه اندوهِ پر ابهتِ سبزِ جنگل ، شاعر ترم
و کاش هرگز...