متن بی تو

کاش می دانستی
این خانه بی تو
قبرستانی ست
که هر شب 
میان آن دفن می شوم.




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

بی تو،،،
شب به انزوایم می کِشد
♡
خیالت را بفرست!.



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

بی تو مهتاب شبی... کاش نبودم بی تو
باز از آن کوچه ... کاش نرفتم بی تو

همه تن چشم... کاش نمی شد بی تو
به دنبال تو... کاش نمی گشت بی تو

کاش در آن کوچه پُر چشم مهتاب زده
نمی رفتم، نمی گشتم، هیچ نبودم بی تو

ارس...

دروغ بزرگی ست
جهانِ بی تو...
♡
نفس هایت،
فصل بهارست!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

نشسته ام بر ساحل ناآرام واژه ها
درد دارند بی تو نور من؛ این سایه ها

شعرم آشفته تر از دریای طوفانی ست
ابر پر بارانی در قلب من، زندانی ست

اندوه به در خانه ی قلب من می کوبد
بی تو این درد است ! ببین ، در سینه...

بی تو شب سکوتی ست
در هنگامهٔ فریادها...

ارس آرامی

دیدی جانم ؟
باران همه جا باریده
اما تو نیستی!
نیستی؛ تا دست در دست هم قدم بزنیم
یکهویی و بدون اینکه گونه هایمان از خجالت سرخ شود
قهقهه ی بلندی بکشیم
از خوشی زیاد میان جمعیت شهر گُم شویم.
و زمان از دستمان دَر برود
دلم میخواهد
بدون چتر...

ما بی تو خسته ایم تو بی ما چگونه ای

ما بی تو در همیم تو بی ما چگونه ای

ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ

هر شب و روزی که بی تو می رود از عمر

بر نفسی می رود هزار ندامت

در دالان دلتنگی
من هم سوز سیگارم
تو آزاد آغوشش
من محبوس دیوارم

در دوران بعد از تو
من پاییز پاییزم
تو مستانه می خندی
من یک بغض یک ریزم

در همهمه ی سرما
من هم سنگ بورانم
تو آرش ز ِه بر کف
من ارتش تورانم

در جمله ی...

بی تو باران زد وبی چتر زدم دل به خیابان
عطر احساس قناری بکشد سمت درختان
کاش بودی که دلم بغض گلوگیر عطش را به هوا زد
باد بادیدن این صحنه فرو ریخت زبرگ و نم باران...

حجت اله حبیبی

به گمانم گیر کرده،ست؛
--شب،
به موهای سیاهت!
بی تو،
شب هایم همه یلداست...


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

گفتنی نیست، ولی بی تو کماکان در من
نفسی هست دلی هست، ولی جانی نیست

و کاش ندانى
تمام این سال ها
مرگبارترین فصل ها پاییز بوده است
که بعد از تو
رو به جاده ی شمال که میروم
نه عطرِ دریا سرشار ترم می کند
نه بوییدن ساقه های برنج عاشق ترم
نه اندوهِ پر ابهتِ سبزِ جنگل ، شاعر ترم
و کاش هرگز...

همیشه که نمی شود یک توئی باشد
من چایی بریزم
همیشه که نمی شود یک توئی باشد
سفره ای از عشق بچینم
همیشه که نمی شود یک توئی باشد
من شمع روشن کنم
گاهی بی تو ...
روزم خوب است
گاهی بی تو ...
تمام چایی های عالم به تنم...

روز ها بی تو گذشت یادت از سر ما بیرون نرفت
فصل ها گذشت و بوی پرنده ز جان درخت نرفت

چقدر باید بگذرد تا گرمای آغوشت را فراموش کنم
چقدر باید بگذرد تا دستانم را در تهی فراموش کنم

من عاشق خوشی های ساده کنار حضور گرمت بودم
عاشق...

غریبم، خسته ام، دردم،
پر از دلتنگیم بی تو...

به صرف استکانی چای
مهمان کن مرا گاهی!

بی تو در کافه ها خراب شدم
کافه بی تو به جان من افتاد

بعد تو هر چه قهوه آوردند
یخ زد و از دهان من افتاد

گم شدم توی کافه ها هر شب
ول شدم مثل یک «سگ ولگرد»

«کافکا» را به دست من دادند
کافه از شهر، بی...

مرده آن نیست که
در قبر و کفن خوابیده
لحظه ای بی تو
مرا حال هزاران مرگ است

جمعه بی تو
رنگ غم دارد دلم !

ابری از باران
و نم دارد دلم !

روز و شب در
حسرت دیدار تو

چشم زیبای تو
کم دارد دلم !

بی تو، مثل خانه ی ارواح ، بی در و بی پیکر هستم
سرنوشتِ بیابان خشکیده تا نهایت یکسر هستم

بی تو... بتکده هایم را درهم شکسته با تبرش ابراهیم
ویرانه ، خسته ، ریخته ، پاشیده بتکده ی بی آذر هستم

عرب گوشت های مرا خورده، موغول استخوان جناق...

گیرم که آفتاب بر آید وُ،
از لقاح با افقِ باکره
سایه روشن سحر،
--صبحی بزاید زیبا!
...
مرا چه سود که؛
بی تو--
همه ی روزهایم 
تاریک است! 


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)