متن دلتنگی عاشقانه

هر بار که خندیدی...

دیوانه ترم شد دل...

وقتی که زد به سینه ی من ماه  دستِ رد
با چشم های غرق تمنّا گریستم

مانند کوزه ای که شده گونه هاش تر
بر شانه های دخترِ دنیا گریستم

دیشب به روی دفترِ دریا گریستم
اشکم به ته رسید، دلم را گریستم

برای
گوشه‌ نشینی ام
جایی
درگوشه ی دلت
داری

رفتنت
آغاز ویران شدن قلبی بود
که همیشه از هراس نبودنت می لرزید
بیا و فاصله را بردار
که من هرگز
لحظه های بی تو بودن را
نخواهم بخشید

آرامش شب‌هایم نفس‌هایت را می‌شنوم وقتی در خیالم پرسه می‌زنی
و من،
تمام هستی ام را به تو می‌سپارم
ای یار جاودانم خیالت همیشه در قلبم است

دگر دربند نیستند ،خاطراتت در افکارم
مثل باران باریدم و رها کردم خاطرات تلخت را

ب باران اعتمادی نیست در پاییز فقط دلتنگ تر است..

به باران دل نبند هرگاه ، دلتنگت شود می بارد..

به باران اعتمادی نیست هر شب به یادت نمی بارد
ب دلم نظاره کن هرشب ز دلتنگی خون می بارد

بغض ما از غروب آسمان دیدنی تر است…

شب چرا میکشد مر
ا تو نشسته ای کجای ماجرا
من چنان گریه میکنم که خدا بغل کند مگر مرا
عمر همه لحظه ی وداع ست
و صدای پایت آخرین صداست
ای گریه های بعد از این خاطرم نمانده شهر من کجاست

دلم هوای بارانی می خواهد عشق ورزیدن و ب نفس افتادن..

زمانی ک دلتنگ می شوم:
نه می توانم گریه کنم نه می توانم بخندم
فقط در سکوت فریاد می زند..

دلم هوای بارانی می خواهد شانه ب شانه قدم زدن و به نفس نفس افتادن
دلم دستان گرمت را می خواهد مهرورزیدن و ناز کردن..
دلم تو را می خواهد عشق ورزیدن و ب پرواز در آمدن
دلم بوسه می خواهد در آغوشت جان دادن و ب عشقت تسلیم شدن..

عشق را در فیلم‌ ها تماشا کردیم و در کتاب هاخواندیم در واقعیت رویا بافتیم…

امشب که تو پیش منی تو خواب رویایی من
غرق تماشای توام عشق تماشایی من
آرامش نگاه تو دلتنگیامو میکشه
خونه پر از عطر تو دلم فقط به این خوشه...

توی دلم ازعشقت بدجوری غوغاشده یه رحمی کن به من به مجنون رسواشده

اگه احساس کردین،
به جائی تعلق ندارین،
باید خیلی سریع اونجا رو ترک کنید،
حالا میخواد،
خونتون باشه، یا شهرتون باشه،
و یا قلبِ یه آدم

کدام لحظه بدونِ تو زندگی کردم؟
غمِ قشنگِ من از چشمِ تَر چه می خواهی؟

خَنده هاےِ اَلَکیت که زیاد شُد بِدون دَرداےِ واقِعیت زیاد شُده ...

عشق ما
دهکده ای ست ،
که هرگز به خواب نمی رود!

گر چه دیدم همه عمر،

همهمه عالم و آدم ، امّا:

دیدار به پایان نرسد تا تو نیایی