متن عشق

باز هم شعری دگر در وصف عشق
یک زمستان ، عشق بازی تا دمشق

فاطمه ، چون بدر زیبا در جهان
جان ما را می برد هفت آسمان

چون که زینب پا در این دنیا نهاد
پایه ی ظلم و ستم ، از پا فتاد

روز میلادش که فخر عالم...

دلم میخوادکه باتوبه رؤیاهام برگردم خودم میدونم خیلی به قلب توبدکردم

نمیدونم چیشده باورم نمیکنی عزیزدل نکنه عاشق کسی شدی

لحظه ای که پیش منی عشق توفضاموج میزنه اتفاق زیبایی که علتش تورودیدنه

دست من گیر که این غمزده تنها شده است
عاشقم باش که دل خانه ی غم ها شده است

جان و دل باخته هستم به تمنای لبت
نظری کن که دلم عاشق و رسوا شده است


شب تنهایی ما را که نباشد سحری
لااقل ،شمع شبم باش که یلدا شده...

چه لذتی داشت بهار
اگر عشق با دست هایش
گره دوری مان را باز می کرد
تو از جاده ی انتظار می رسیدی
و پر مهرتر از باران
بر من می باریدی
بذر دوست داشتنت
در باغچه ی سبز دلم
جوانه می زد
و آنگاه شکوفه های بوسه ام
بر...

پرسید: شب تولدت کی بود؟
گفتم: همان زمانی که او را در حرم برای اولین بار دیدم

زندگی خوب و بدش به کام ما شد

قرعه ی عشقی زد و به نام ما شد

اونی که حتی تو خوابم نمی اومد

توی بیداری اومد عاشق ما شد

اگه دنیا پر از عاشق نباشه

تو این دنیا دل صادق نباشه

همون بهتر که این دنیا نباشه

زمین و...

تو و عشق و تنهایی...
بسیار شبیه هم هستید!
هر کدامتان
به یک نوع آزار دهنده هستید.


شاعر: بلور هورامی
برگردان: زانا کوردستانی

تو گفتی مرا دوست داری و من از شوق به خیابان رفتم، درخت ها به من سلام می دادند و باد مرا به آغوش می کشید، «چه شیرین است داشتنِ تو. :)»🧡🔗

انزجار از خیالمان دور است
طالعِ هردوتایمان جور است
"بِسْمِ رَبِ عَیونِکَ حُبۍ"
چشم تو مثݪِ صبحِ پر نور است
[من سراپا توام،،، سراپا عشق...

تو سراپا منی،، سراپا من
ابتدا با من ،،، انتها با من
تن به تن ، ما همیم و ما ازهم
که تویۍ راه طۍ...

عشق من
من یه دونه دل دارم
اونم همه اش گیرتوعه

امشب
میز کافه ای که
دست هایمان را به هم رساند
گل داد.

می خواهم در جهانی برخیزم که عشق به قیمت لبخند باشد.
مردان نمیرند،
زنان نگریند،
و همه کودکان، پدر خود را بشناسند.
عدالت باغی باشد،
که مردم در آن سیب های یکسان بخورند،
و یکسان بمیرند.
می خواهم در جهانی برخیزم،
که هیچ انسانی بیش از یکبار نمیرد...

ای آنکه چشمان قشنگت رنگ دریاست
هم ساحل آرامش و هم دشت رویاست



مغرور زیبایم  غزل جان گیرد از تو
جانا. غزال چشم تو. روح غزلهاست



پیشم بمان و با دل من عاشقی کن
چون بی تو دل افسرده و غمگین وتنهاست



با من بمان و عشق را نجوا کن...

تو را من زهر شیرین خوانم ای عشق
که نامی خوش تر از اینت ندانم

چشمای تودل منوبه زانودرمیارن حتی خودت نمیدونی چه کارمیکنی بامن

به امیدعشقت وهمین رابطه زندم یه روزی این لحظه هامیشن خاطره عشقم

۱۴۰۲/۱/۱۴
ای زیبای من!
ای زیبایی که هنوز نیامده ای
با جوهر قلبم ، عاشقانه برایت مینویسم
دوستت دارم
روزی که بدانم لیاقت قلبم را داری
میخی از جنس عشق
روی دیوار دلم خواهم زد
عکس چشمانت را قاب خواهم کرد
و روی آن میخ ، خواهم آویخت
رنگ نگاه...

شرح حال من و تو
حروف پراکنده ع ش ق بر دفترند....
همان قدر جدا از هم و آشفته

فریب در گوش محبت زمزمه می کند و
محبت راه خنجر را در پیش میگیرد
و زمزمی در گوش عشق میکند عشق هم که گلیم خود را از
این سرزمین برمیدارد و میرود
نفرت در گوشه‌ی نشسته ولبخندی
زهراگینی بر لب دارد
خوش حال است، از این که دوستش
توانسته...

هنوز من یادم نرفته چند سالو چند وقته
دور شدی از دنیام باورشم سخته
این عشق تنها یادگار دیروزو الانه
شاید نفهمی تو تا پیری باهامه
هنوز قلبم برات میره شبام نفس گیره
چاره ای نیست بی تو این زندگی میره...

_برشی از ترانه

دوست داشتن را جار بزنید
عشق را فریاد بکشید
اما منتظر رفتن ناگهانی نیز باشید
آدمها حتی نمی توانند جلوی رفتن خود را بگیرند.

اگر شعرم، تبِ احساس دارد،
شمیمش، شمّه ای، از یاس دارد،
به عشقِ توست؛ آقای فرامِهر!
دمت، آرامشِ ریواس دارد!
شاعر: زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)