متن فاصله

از مهتابی خانه من
تا آفتابی خانه تو
یک دست فاصله ست
دستت را
دراز کن
تا
مهتابی
آفتابی شود

آن روزها رفت
خاطره اش ، بر ذهن ما نشست
سرد و سفید و برف
همه جا را گرفته بود
آن شب سکوت سرد
فرسنگ ها راه بود
فاصله ها بود و فاصله ها
کسی خبر نداشت از سختی راه
ما بودیم و ما بودیم و بس
تنهایی و بیدار...

نقش باران در این فاصله را
رنگ دلتنگی من جان میبخشد
و تو ای دوست که در
دورترین فاصله ای ،
با خبر باش
که بد عهدی گهگاهت را
دست بخشنده ی باران میبخشد

در هیاهوی شبم گم شده ام .. تو مرا پیدا کن آری خودت . . با دلم حرف بزن از ته دل؛ غرق رویای توام من هرشب. تکه تکه میشود قلب من از دوری تو . راست گفتند عشق را فاصله هاخواهد کُشت...

من گره می زنم این فاصله ها را هرشب
تا که کوتاه کنم قصه ی تلخ جدایی ها را

دلتنگی، موجود عجیبیست.
حسود، شکننده و حساس است.
دلتنگی، شخصیت مخصوصِ خودش را دارد و اگر نتوانیم آن را به درستی مهار کنیم و نتوانیم ذاتش را ببینیم و بپذیریم، میتواند در رابطه مان نوسان ایجاد کند.
دلتنگی، میتواند ترکیبی از غم و خشم باشد.
یا گاهی ترکیبی از غم...

در آغوش بکش مرا
چنان محکم..
که فاصله ای میانِ من و تو دیده نشود (:

نویسنده: nazanin Jafarkhah

نگذار که فاصله ها..

بینِ دستانِ من و تو جدایی بندازند.. (: 🤝

نویسنده:nazanin Jafarkhah

گاهی
میان فاصله ها گم می شوم
من
من ،می نویسم و\ تو\ خوانده می شوی....
حجت اله حبیبی

خزانِ بی تو سرد و غمگین باشد ای نگار من
این فاصله جانم گرفت ، بُرد همه قرارِ من

غروب جمعه می شود وقتی ز تو بی خبرم
آشوب میشود دلم نیست در اختیار من

لبخند تو آرامشِ محض و دعای هر شبم
و روی ماهَت روشنی بخشِ شبانِ تارِ...

اگرچه فاصله افتاده بین من تا تو
چه خاطرات قشنگی که داشتم با تو !

هنوز منتظر پاسخم بگو با من
که پای قول و قرارش نماند؟ من یا تو ؟

قسم به عشق ؛ تورا عاشقانه می خواهم
همیشه حرف دل من یکی است..اما تو ؟!

چه زود آن...

می گویی تنها سه ساعت اختلاف ساعت داریم. می گویی سه ساعت اما نمی دانی در مسیر تنهایی، در مسیر پیدا کردن گمشده ها و گم کرده هایت، هر یک ساعت مثل میلیون ها سال نوری کش می آید. سه ساعت اختلاف زمان یعنی وقتی تو چای خوشرنگت را می...

فاصله عشق مرا کمرنگ نمی کند
مهربانم برای کنارتوبودن لحظه شماری می کنم

هیچ عشقی بعد مردن قابل پیوند نیست
بعدِ تو قلب من حتی با خودش پابند نیست

سرد می پرسی که خوبی؟یا تو هم آزرده ای
بعدِ اسمم بر زبانت دیگر آن پسوند نیست!

با زبان دل بپرس از خود، که می خواهی مرا؟؟
خوب می دانم که قلبت جای دیگر...

ازکنارم که گذشتی من ندانم،که چه شد
دل آرام و خَموشم سراسر گله شد
نه دِگرعقل زِمن بودو نه آن حال خراب
دل ودین ،رَفت زِمن،دَر مَنِ مَن وِلوله شد
آسمان چشم گشودُ، دِگر باره گریست
من ندانم که چه حاصل از این فاصله شد
من چو فرهاد شدم راهی...

ای دوست که بامن دل تو یکدله نیست
برخیز و بیا بی تو مرا حوصله نیست

بیهوده بهانه می کنی فاصله را
بین من و تو یک سر مو فاصله نیست

من در پی رد تو کجا و تو کجایی
دنبال تو دستم نرسیده است به جایی

ای « بوده » که مثل تو نبوده است، نگو هست
ای « رفته » که در قلب منی گرچه نیایی...

این عشقِ زمینی است که آغاز صعود است
پابند « هوس » نیستم...

ای کاش جهانمان غم آهنگ نبود

ای کاش نصیب آینه، سنگ نبود

از فاصله ها گلایه دارم بی تو

ای کاش که بودی و دلم تنگ نبود

شهراد میدری

وقتی زیاد به رفتن فکر می کنی،
سفر را آغاز کرده ای.
خود به خود از جایی که هستی
فاصله گرفته ای...

نمی دانم این فاصلۂ اندوهگین بغضت را خنده کرد ؟ یا خنده ات را بغض ؟ اما من مدتهاست گلویم را به تیغ بغض سپرده ام و خاطراتت را با سیل اشک هایم غسل می دهم ..!
این من بدون تو هیچ است و این هیچ را انقدر فریاد می...

مرا به آغوش بکش که تنها خیالی میان ماست ...
حبس کن من را ...
در مرز آغوشت ...
که باهم در کوچه آشنایی عشق را معنا کنیم ...
مرا به آغوش بکش که تو در من محو می شوی و من در تو ...
این را به خوبی در...

می توانی بروی گرچه مرا رنجاندی
شک ندارم که تو در کار دلت درماندی
زنده با عشق توبودم شده جسمم جسدی
زنده ام کرده هربار مرا میراندی
من همانم که تو دائم به کنارش بودی
یاد داری که مرا جان دلم می خواندی؟
گاه با وعده دیدار ، تو شادم...

شب
اشک زهره می چکد
برگونه های ماه
تلخند خاطره ای خوش
که خوش نماند
افیون خواب را به کامم چکانده است
تصویر سرد دیوار روبرو
رویای کودکانه پرواز را
خمیازه می کشد
تا انجماد خواب
و رهایی
زین آه بی پناه
یک پلک فاصله است
هرچند یاد تو
بیداری...

فاصله ها همیشه یاد آورِ نیازمندی ها هستند
نیازمندی هایی از جنسِ دل تنگی...
ازجنسِ تنهایی...
نیازمندی هایی پُر از خواستن.
فاصله ها یاد آورِ قدر نداستن ها می شوند
فاصله ها عاشق تر می کنند
فاصله ها دوست داشتن را بهتر یادآور می کنند!
کیومرث امینی