متن زخم

بیا
کنار پنجره ،
به زخم قاصدک،
نمک بپاش .
حجت اله حبیبی

در دهانم باز، در گوشم قفس
زخم هایِ جانِ من؛ سود از هوس
(باز: پرنده ی شکاری. سود: نتیجه)
شیما رحمانی

در دهانم شعر، جانم در قفس
زخم هایِ پیکرم؛ سود از هوس
شیما رحمانی

آنکس که در این قمار عشق باخت منم
از آتش عشق سوخت و شعر بافت منم

از روز ازل زخم خورده از عشق تو دل
سیب از تو گرفت پرچم عشق ساخت منم

خوش بین

در شب هایی که ده سال طول کشیده بودند
در غروب تاریک و درخشش ستارگان
من راه می رفتم با غم و انتظار
دلم پر از پرسش ها بود، بی جواب
از پیراهنمان فراتر می رفتم
با هر قدم یک خاطره جدید، خنده ای دلنگر
احساس سرزندگی و تغییر در...

زخم را نمی بیند..

خوشا آن کس که کورست و نمی بیند
خوشا آن کس که دردی دارد و هرگز نمی شیند
خوشا آن کس که مادرزاد کر بود و
در این عالم سخن هایی نمی چیند
ندانستم که ذات آدمی جز ذات بد نیست
نمک می پاشد و زخم...

صد زخم نگفته در دلم بود، ولی
بادیدنِ تو، زبان من الکن شد
رضا حدادیان

مگذار کسی که دلش با تو نیست
تو را به زخم های درونیت تبدیل کند

ببار باران بر بغضِ پرنده ی بی پرِ پرواز
ببار باران ، در سوگِ  قفس
دلبسته یِ یک آواز

ببار بر تنِ زخمِ درختانِ
رها در ریشه هایِ باد

ببار باران ،  بر رویِ گام هایِ
کوچه هایِ خالی از شادی

ببار باران رها کن کوچه هایی را
که جای...

از روی  بام  ما  که  پریدی ولی بدان

قلبی که زخم تو را خورد.. ساده بود


سجاد یعقوب پور

نمیدونم از کجا شروع کنم برات بگم
از شکست هام؟
زخم هام؟
تنهایی هام؟
اشک هام؟
انقدر زیادن که نمیدونم از کجا شروع کنم
میخوام تمومش کنم
تا اون زخم ها تیکه پاره ام نکردن
تنهایی ها دیوانه ام نکردن
شکست ها ضعیفم نکردن
اشک ها غرقم نکردن.....

صدف مسعودی

من زخم می خورم
زخم می نوشم
زخم می شنوم
زخم می بینم
....زخم می شوم
در زخمه ی قلبی که خنجر می شود
...خون بالا می آورم
بالا...بالا ...بالا...بالاتر
از درد هم بالاتر
...این ارثیه ی قدیمی خنجر است در من
در گُرده ای که گِردِ زمین گُرداله انداخته...

آن سو غم دریا و این سو زخم صخره ست
درد بزرگ موج، تسکینی ندارد
رضا حدادیان

در دل تو شعله، شعله زخم می جوشد ولی
چشمه ی آتشفشانت را نمی بیند کسی.
رضا حدادیان

در انزوای خویش
و در نهایت دلتنگی
پناه می برم به باران عشق
که تنها مرهم زخم کهنه ام
همین اشک هایی است
که به امید آمدنت
نهال خشکیده ی وصل را
آبیاری می کند


مجید رفیع زاد

من درختی کلاغ بر دوشم ، خبرم درد می کند بدجور
ساقه تا شاخه ام پر از زخم است ، تبرم درد می کند بدجور

من کی ام جز نقابی از ابهام؟ درد بحران هوّیت دارم
یک اشاره بدون انگشتم ، اثرم درد می کند بدجور

جنگجویی نشسته بر خاکم...

حس از دست دادن تو
حس از دست رفتنم بود
لحظه سوزش این زخم
سردی مرگ تو تنم بود
وقت خوب داشتن تو
هر چی بود زیاد یا کم بود
عمر من بود که تموم شد
یه نفس بود و یه دم بود
عمر من از تو تموم شد
یه...

زخم
زخم خورده ام
ازعالم وآدم
با رفتنت
تکیه که هیچ
دست بزنی
ویرانم
زیر زخم های هذیانگو

مهدی ابراهیم پورعزیزی نجوا
شعر -سپکو
T.me/ebrahimpourazizi

زخم

چه زخمی می زند گاهی
رد پای نگاهت
روی رویاهای رنگینم
در امتداد حادثه ای
که خانه کرده است
درپاشنه زخم هایی که نشمرده ام

مهدی ابراهیم پور عزیزی نجوا
شعر -سپکو

حال شعرهایم خوب نیست !
ای چشم های تو
پرستار شعرهای من
ای دست های تو
مرهم زخم این اشعار
به عیادتم بیا و با چشم هایت
شعرهای بی جان مرا
در آغوش بگیر
که ردیف و قافیه را
از یاد برده ام


مجید رفیع زاد

نبودنت
زخمی عمیق است
عاشقانه بر قلبم می فشارم
که درد زخم تو
شیرین تر از درد فراق است


مجید رفیع زاد

مرا جز تو یاری نیست
ای مرحم دل
باشد که زخم هایم روزی به فریادم برسند

مثل باران بود چشمانش دعایش را بخوان
ربنای دستهایش ، «آتنا»یش را بخوان

قول داده با خودش هرگز نگوید درد را
معنی چشمانِ غمگین و صدایش را بخوان

سینه اش لبریز درد است و ندارد مرهمی
بین این فوج دروغین ، آشنایش را بخوان

بغض صد ساله گلو را تا...

تنها تتوی بدنم
حک زخماییه که به دلم زدن

یاسمن معین فر