متن عاشقانه غمگین

اینکه دوستم نداری
اشکالی ندارد
اما
اینکه بروی
اشکال که نه
درد دارد ...

به سودای
تو مشغولم
ز غوغای جهان
فارغ...!

شاری شیرین :
شَهرِ من شهرِ عشقِه وُ حماسِه
قصّۂ جنگُ تو دلش جا داده
شهرِ مَردان وُ زنانِ صبوره
کُردِ کرمانشاه همیشه غیوره
شهر کرمانشاه مَهدِ دلیرانه
شهر شهیدان عزیزِ ایرانه
کرمانشاهُ با مردماش می شناسن
مردمی باصفا که اصیل و دیندارن
شهرِ خَلّاقِ خوراک کشوری
طعم غذاهات می...

اعتصاب کرده اند
چشمهایم
تا تو نیایی میل خواب ندارند.

از تحمل که گذشتم به تحمّل خوردم
دردم این بود که از یارِ خودی گل خوردم!
حرفی از عقلِ بداندیش به یک مست زدند
باختم! آخر بازی، همگی دست زدند...

جرم محال است داشتنت
بالفطره ترین سارقم باشم
دستبرد زدن
ب جیب خالیست
خیالت

میهن، چشای نازته
اون مقتلِ دلبازته
بازم رجز واسم بخون
میهن، صدای نازته

دیگه کجا رو داره مرد؟
جز شونه‌ی دیوارِ طرد؟
این خونه رو آوار کن
معمارِ فروردینِ درد!

نگاهت به من شوق زندگی میبخشید...

اما لبهایت صد هزار مرتبه مرا میکشد...

به گمانم جان دادن هم کم است...

در پی یک لحظه بوسیدن تو...

ناز چشمان سیاهش میکشد آخر مرا...

اما، من به جان دادن در چشم سیاهش راضی ام...

نکند چشم کسی چشم تو را گرم کند...

که ز چشم منِ دیوانه کمی سرد شوی...

نمیدانم چه رازیست...
در میان قلب من با چشم تو...
قلب من میمیرد،
وقتی چشم تو به چشم دگری می افتد...

تصمیم گرفتم دوستت نداشته باشم
سپس در برابر این تصمیم بزرگ ترسیدم
قول دادم برنگردم و… برگشتم
از دلتنگی نمیرم و… مردم
قول دادم برای چشمهایت شعری نگویم و … گفتم
قول دادم ضعیف نباشم و… بودم
پس مرا جدی نگیر
هرچقدر عصبانی بودم
هرچقدر از کوره در رفتم
هرچقدر...

ان نگاه ِ
پر تلاطم چشمانش
دستان عریان مرا ندید
وامروز، خورشید پشت پلک های ِ بغض الود من ، مرد است .

دلشکسته تر از آنم که ترک هایش را ترمیم کنی

آه من وجدانت را بیدار می‌کند.

سوزش زخم من دردش ب قلبت میرسد
من تو را دوست خطاب کردم
دشمن جانم شدی

دلیل مُردنم تویی
باور نداری
سینه ام را بشکاف
نبش قلب کن.

نمیخواهم سر قبرم بیایی
وقتی در زندگی به خانه ام نیامدی
نمیخواهم در مجلس تعزیه ام لب و لوچه ات آویزان باشد
درزنده بودنم،تورا این چنین زیاد دیده ام.

نیایش

دلداده دیارتوام
پرسه میزنم دمادم در حوالی دهکده عشق
به رویای دیدنت
میدانم سرابیست
اما شهر آرزوهایم قشنگ است
و میدانم این را نیز
که تو خوب بلدی مرا
و چنان ناغافل مرا در آغوش میکشی
که آن لحظه را مدهوش و یاد دنیایم نیست
وچه کنم که چیدمان...

شب های سرد را هیچ ژاکتی نمی فهمد
دستان یخ کرده ام اما چرا.
گونه های خیس را هیچ دستمال کاغذی نمی فهمد
بالش خیسم اما چرا.
گوشی تلفن چه می فهمد برای چه بوسیده میشود
کفش هایم چه می فهمد چرا یک کوچه ی خاص را هر روز قدم...

میدانم که اولین عشقت بود
تا همیشه هم در قلبت میماند
اما ...او حالا رفته
مدتهاست که نیست
مرا ببین
که دوستت دارم
و حتی با نگاه های نافذم نوازشت میکنم
برای تو از جان هم دریغ ندارم
اولین عشقِ من؟؟
دلت می آید من از همان سمِّ تلخی بنوشم...

در دل شب، راز چشمانت به رویا می‌کشد
ماه در آیینهٔ مهتاب، تماشا می‌کشد

چون صبا در باغ، پیچیده ز عطر گلشنش
عشق تو در سینه‌ام، آتش به صحرا می‌کشد

در هوای وصل تو، چون مرغکی در بند غم
آرزویم را به سوی بام فردا می‌کشد

چشم مستت چون شراب...