متن عاشقانه

زندگی پر از فراز و نشیب است،یکی از این فراز و نشیب‌ها خود تویی! جالب است نه؟ تو شده‌ای بزرگترین فراز و نشیب این زندگی که آغاز و پایانش دست هیچکداممان نیست و من در این هیاهو گم شده‌ام‌، تنها کسی که می‌تواند‌‌ مرا از این سردرگمی نجات دهد تویی،...

دل و دین باخته ام مست و خمارم بی تو
روز را توبه کنم شب به قمارم بی تو

می روم کنج خرابات نشینم تا صبح
هر نفس خسته ام و دل نگرانم بی تو

شهر در شهر همه شاعر چشم تو و من
سالها دربه در از ایل و...

چقدر برای چشمانم
شاعران شعر گفتند
فقط تو خوب
جای زخم هایم را
سطر به سطر سرودی

مرهم هایت را بردار
برویم یک جای دنج
زیر آفتابی که نیست

تا در سکوت مطلق مهتاب
طبق طبق
عاشقانه های جاری نشده
بر قلم را
تحفه قلبت دهم

فقط آهسته سر بر...

اشک
رد پای خاطرات را
کجا باید ببارد

قلب تو امن ترین جای جهان است

برخیز جانم
صبح دیدار است
آفتاب دارد به ما می خندد
نسیم صبحگاهی
رقص کنان از دم گیسویت
عطر عشق را به مشامم می رساند
برخیز و با لبخندت
دنیایم را به هم بریز
تا من خودم را
در آینه ی چشم هایت ببینم
و دلبرانه ترین واژه هایم را...

هر شب مرا خیال تو...

آید به مهمانی من...

اگه میتونستم یه چیزی از زندگیم بهت بدم
چشمامو بهت میدادم که از دید من به خودت نگاه کنی
چون بعدش متوجه میشی که چقد برام خاصی:)

میهن، چشای نازته
اون مقتلِ دلبازته
بازم رجز واسم بخون
میهن، صدای نازته

ناز چشمان سیاهش میکشد آخر مرا...

اما، من به جان دادن در چشم سیاهش راضی ام...

تو صبح سپیدی،
که در تاریکی شب،
نوید می‌دهد،
طلوع خورشید را.
امید فردایی،
شوق رهایی،
روشنایی راهی؛
تو سپیدی.

تو شوق نخستین نگاهی،
که در چشمانت،
ستاره‌ها می‌شوند پیدا.
گرمی آغوشی،
که در سرمای دنیا،
پناهگاه روح می‌شود؛
می‌شود مأمن،
مأوا.

دوست داشتنت روح بود
که بر جان مرده ام
زندگی بخشید

هیچ گیره‌ای
نمی‌تواند
روسری گُل‌داری را
که عاشق باد شده است
روی
     بند
        نگه دارد...

تو خورشید روز منی،
ابرهای آسمونمی،
موج های دریای من
و ضربان قلبمی ️

حس خوبیه وقتی یکی بهت میگه ای کاش زودتر میشناختمت!

عشق یعنی
تپش قلبی
که فرسنگ ها دور
برایت بی بهانه آهنگ زندگی را
می نوازد...

بارالها! آسمانی تر از دل آسمانی ام سراغ ندارم که پر است از ابرهای دلتنگی یار، که گر ندا آید می پذیرد جان دهم برای دیدار...
۱۴۰۳/۱۱/۱۶

نیست مرا
جز تو دلارامی
کنار منی
دلم قرار است

گناه از دل نه از دیده،
از آن چشم سیاه توست...
که اینگونه اسیر کوی تو گشتم...

کمی آرامتر نزدیک شوید وابستگی خبر نمیکند :)

بعد تو با رفتنت، دنیا دگر دنیا نشد...

چشم خیس من دگر، با رفتنت بینا نشد...

بعد تو بسیار بودن، که خواستن جای تو...

جای تو باشند اما، این دلم راضی نشد...

دیالوگ :

ورتر : برایم شعری بخوان که حالم خوب کند
شارلوت : در آغوشت می گیرم ، این شعری ست که دوست دارم برایت بخوانم

دل به دریا زدم وخون غزل پارو شد

چه شود حک بشود مطلع او بر کفنم