متن عشق

دلت رو به آدمای واقعی خوش کن ، اونایی که همیشه هستن !

نور بهشتی

شاید پایان خیلی از قصه ها خوش باشد اما اشک هایی که در طول قصه ریختی را جبران نمی کند ...!

نور بهشتی

زیبایی را درون خودت پیدا کن شاید ، جایی ، درونت ، زیر چشمانت مخفی شده !

نور بهشتی

سرشار بودن همیشه خوب یا همیشه بد نیست !
مهم این عست که از چه چیز سرشار باشی ...
دلتنگی یا خوشحالی ؟!

دلت را به خودت بسپار ، دلسوز تر از تو برای تو نیست !

نور بهشتی

و عجیب دلم قدم زدن در شهری را می خواهد که بی رحم ترین است ...!

ماهی ها نمی دانند نفس کشیدن زیر آسمان و روی زمینی که دلتنگی چه حسی دارد !

نور بهشتی

پیچ و خم مویت تنها پیچ و خم زیبای جهان است ...

نور بهشتی

زندگی زیباست یا زشت ؟
اگر سبزی جنگل و آبی دریا را بگویم زیباست
اما
اگر پلیدی ها و تیرنگ ها را حساب کنم چیزی فراتر از زشت است ...

نور بهشتی

تو زیبایی ، چون آرامش حکم فرما پس از طوفان دریا ...

نور بهشتی

چشمانت انعکاس قلب و احساست هستند ...

نور بهشتی

دلِ دلگیرم را از دلِ دلدار چگونه برهانم ؟


نور بهشتی

قلم : مرهم ، کاغذ : دوا

نور بهشتی

از حادثه و فاصله ها نیست گِله
تا عشق، میان قلب ما پیوند است

تقدیر صبور است
و
عشق عجول !!

پروانه فرهی(پرر)
زمستان ۹۸

یک روز
عشق را می نوازم من
با تار گیسوان تو

گل شوی در باغ عشقم باغبانت می شوم
در کویر داغ و سوزان سایبانت می شوم

رخ نمایی برمن عاشق میان گل رخان
عمر نوحی را بگیرم جاودانت می شوم

خم ز ابرویم رها کن با نگاهی مهربان
خنده بر لبها نهی من مهربانت می شوم

قصه پردازم تویی نقش...

گفت عشق آمدن بلد است و اهل ماندن نیست

گفتم بنشین چای مان تازه دم است، بنشین

ارس آرامی

نشسته بودم روبروش و به زُلفای فِرفِریش نگا میکردم
بهش گفتم : میدونی چرا یوز پلنگا گوشه ی چشمشون یه خط سیاهه که بهش میگن خط اشک؟
دستشو انداخت تو فِرِ موهاش ...
پیچش داد و گفت نه !
چِشَمو از موهاش سُر دادم رو چِشاش و گفتم :
وقتی...

در مکتب عاشقی شاگرد نو پایم هنوز در میان حرفهایم غرق غم بی تاب و شیدایم هنوز.!
در سینه ام عشق پنهان نهفته ام مانند ابر بهار گریه پنهانم هنوز .
میرود عمر گرانم مثل قطاری سوی عاشقی!!
من مانده ام در واگنی بهر تماشایم هنوز
سخن در دل زیاداس...

ایمان دارم

به تب و درد و مداوای تو ایمان دارم
به نفس های مسیحای تو ایمان دارم

گرچه از دشنه مژگان تو خون می ریزد
من به رخسار فریبای تو ایمان دارم

به جنون میکشی ام عاقبت کار ولی
به صفای دل لیلای تو ایمان دارم

پرتو مهری و...

گر با غم عشق سازگار آید دل

بر مرکب آرزو سوار آید دل

گر دل نبود کجا وطن سازد عشق

ور عشق نباشد به چه کار آید دل

عاشق موج موهام بود
میگفت عصبی باشم ببینم موهاتو آروم میشم
میگفت تورو دوست دارم ؛
ولی موهاتو عاشقم...
هر لحظه اینا یادم میومد ذوق میکردم
لبخند میزدم صورتم سرخ میشد ...
اما الان. ..
اما الان...
لعنت به الان:)

چشمانش ...
دریچه های قهوه ای روشنی که
ورودگاه سرزمین ابدی من بود
جایی که روحم را در آن حبس کرده بودند