متن زندگی

زندگی را لحظه ای ارزش غم خوردن نیست!

دختر پاییزی عزیزم
دستت را در دستان پر توان مهر بگذار
شرط میبندم او هوایت را خواهد داشت
و آبان
لب های سرخ تورا خواهد بوسید
و به گونه های زردت رنگی از عشق خواهد زد
و امان از دیوانگی های آذر
از بس دلش برایت ضعف می رود
تب...

دوستت دارم
این تعارف نیست
زندگی من است

هر روز بوی تازگی میدی
ای یار قدیمی
ته ویرانه های این غربت
رنگ سازندگی میدی
ای یار قدیمی
تو این چاله های سیاه
زندگی
طعم سرزندگی میدی
ای یار قدیمی

هر صبح...
اِنگار کنارت،عشق تلاوت می شود...
و روزگار،زندگی را با لبخند به نگاهم می چسباند...

اگر چمدان ها از اندوه بی پایانِ سفر می گفتند
اگر جاده ها از محو شدن غم انگیزِ رد پاها می گریستند
اگر نامه ها از خوابِ خاموشِ خود بیدار می شدند
اگر دستهای ما دست ازخداحافظی می کشیدند
و چشمهای ما قهر را بخاطر نمی سپرند
اگر خاطراتِ بلاتکلیفمان...

از میانِ آدمها ،نگرانی ام برای آنهایی که مهربانند از همه بیشتر است. در چهارچوب ذهنی آدمهای نامهربان، تنها چیزی که جا میگیرد و جور در می آید منافعِ شخصی ست. چنین اشخاصی اساسا کاری به کارِ تداوم و سلامتِ یک ارتباط ندارند و دوستی هاشان، اگر بشود اسمش را...

برای مردم جایی که من در آن زندگی می کنم، قانون یک متر فاصله ،

قانون جدیدی نیست. اینها اساسا فرهنگ ماچ و بغل و بوسه را ندارند. حتی همان دست دادنشان هم آداب خاص خودش را دارد. اینها آدم لحظه اول پریدن و دست دادن و خودمانی شدن نیستند....

موقع دلتنگی برای عزیزت است که می فهمی چقدر تنهایی! می فهمی دنیای بزرگِ بزرگِ تو تا چه اندازه کوچک و حقیر است. می فهمی دستی که از زمین و آسمان کوتاه است، تنها یک اصطلاح نیست، واقعیت دردناک زندگی خودت است.
مثل اینکه از گودالی، دره ای، چاهی عمیق...

مکالمه زندگی با ما طولانی ، مداوم و رمزگونه است... حال ، جواب های ما به زندگی لزوما باید کوتاه ، مختصر و عمیق باشند... نوع نگاه ما به زیستن و در حال ْ زندگی را زندگی کردن ، تا آنجا که عمق ِ نیاز روحی و عاطفی روزمره مان...

من اینجا بس دلم تنگ است
درون سینه ام هر روز یک جنگ است
من اینجا آسمانم ابری و سرد است
کنار برکه ی دنیا ؛ برایم زندگی ؛ پردرد و بی رنگ است ... .

زندگی بادا به کام پاکدست پر تلاش
هر که باشد او، به هر سویی از این دنیای ما

خیره سازد چشمها را رنگ زیبای خزان
زنده بادا زندگی در آذر و مهر و اَبان

من را نگاه کن که دلم شعله ور شود
بگذار در من این هیجان بیشتر شود

قلبم هنوز زیر غزل لرزه های توست
بگذار تا بلرزد و زیر و زبر شود

من سعدی ام اگر تو گلستان من شوی
من مولوی، سماع تو برپا اگر شود

من حافظم اگر تو...

همیشه فکر می کردم آدم به یک سنی که برسد روی نقطه امنی می ایستد و با خیال راحت پشت سر تمام دغدغه هایش آب می ریزد... فکر میکردم بعد از یک عمر دویدن، آدم تکیه می دهد به دیوار محکمی و گوش می سپارد به موزیک دلخواهش و توی...

شب به شب از میان پلکم درد
میزند بر هم عمق خوابم را
من که عادت به روز بد دارم
پس بده پس قرار و تابم را


هفته و ماه و سال و قرنی شد
من هنوزم اسیر موهایت
طرح لبخند روی لب هایت
لحن زیبای گفتگوهایت


لاله و سوسن...

میوه نارس را دیده ای؟!
هرچقدر هم زیبا باشد طعم گس می دهد، کال است، ناچاری دور بیندازی اش..
می دانی، زندگی بی تو طعم گس می دهد،
می شود یک چیز دور انداختنی..!

حتی اگر سحرخیزترین چشم جهان باشی. حتی اگر زودتر از خورشید بیدار شوی. باز هم مردمک های تو مسیر شب را نشان می دهند.
ما روزها را به زندگی کردن دیگران مشغولیم و فقط شب ها را در خود زندگی می کنیم. من با صدای تو، بیشتر از هزار و...

سپیده که سر بزند
در این بیشه زار خزان زده
شاید گلی بروید
شبیه آنچه در بهار بوییدیم
پس به نام زندگی
هرگز نگو هرگز

گربه ای در گوشه ی انبار خوابش میبرد
آن زمان که سفره با اقرار خوابش میبرد

پای پولی گر میان باشد پلیس زبده ای
در مصاف حمله ی اشرار خوابش میبرد

زندگی را در پس پس کوچه ها گم کرده ام
عاقبت از این همه تکرار خوابش میبرد

با مرور...

و تو خلاصه ای هستی
از تمام آنچه که دلم برای یک عمر
دیوانگی....
و زندگی
و دوستت دارم
می خواهد...

خودم جانم! من به تو یک زندگی پر از عشق و لذت و زیبایی بدهکارم و دارم نهایت تلاشم را می کنم تا تو را به همان چیزهایی که همیشه دوست داشتی، نزدیک تر کنم. دارم تلاش می کنم فردای تو از امروزت بهتر باشد و بعد از این، دلایل...

نخستین بار که عشق به سراغم آمد ادعای مالکیت جهان را کردم و همه چیز و همه کس را متعلق به خود دانستم. امروز که تهی از خودخواهی ها و تصاحب ها، نگاهی عاشقانه به زندگی دارم، از هرچه هست تنها مالک تنهایی خویشم و فروتنانه غیاب حضورم را اعلام...

به چشم های زندگی نگاه میکنم.
او مصمم و من هم مصمم.
میگویم: هزاران بار زمین خورده ام، برای هزاران بارِ دیگر هم آماده ام.