متن تنهایی

تموم سهمم از تو یک خاطره ست
غبار تنهایی رو قلبم نشست
مثل برگم تو دست بی رحم باد
اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد
من بعد از تو یه آدم دیگم
حرفامو به آسمون میگم
کی میدونه چه روزایی رو دیدم...

_برشی از ترانه

تو دلبستن و دل دادن خیلی دقت کنید.اینکه یه دفعه پشتت خالی بشه خیلی بدتر از اینه که از اول کسی رو نداشته باشی.

به تنهایی بی تو خوشترم تا همنشین غیر شوم...

آن صندلی خالی در کنارم
آرامشی که با تو داشتم را به یاد می آورد
گلی که برایت خریدم هنوز زنده است
ولی تو رفته ای و اما لیوانی هنوز نزد من است

تنها می نشینم و به سروده هایم فکر می کنم
مانند اولین ترانه ای که برایت سرودم...

داشتم فکر میکردم چرا بعضی وقت دلمون فرار کردن از تنهایی میخواد؟احساس میکنم اینها برای این هستش که ما تا مدت ها تصمیم میگیرم یه نقاب روی صورتمون بزنیم و واسه ترس از قضاوت بقیه،واسه هراس کم اوردن از آدم ها یا نگرانی بابت این مورد که بقیه چی قراره...

در سکوت سنگین زمستان، آهوی تنها ایستاده است،
در جنگلی پر از برف، که درختان آن مانند ارواح درهم پیچیده اند.
شاخه هایش مثل شاخه های درختان به سوی آسمان می رسند،
می درخشد با درخششی که هر چشمی را به خود جلب می کند.

گاهی باید پناه برد!
تفکری که هیچ جمعی خواهان پذیرش آن نیست، صاحبش را تنها می کند...

غم تنهایی اسیرت میکنه
تا بخوای بجنبی پیرت میکنه...

_برشی از ترانه قدیمی

هر چه رنگ بر تن کنم بی فایده است
عاقبت رنگ غم رسوایم می کند 💔

تنهای بی سنگ صبور خونه ی سرد و سوت و کور
توی شبات ستاره نیست موندی و راه چاره نیست
اگرچه هیچکس نیومد سری به تنهاییت نزد
اما تو کوه درد باش طاقت بیار و مرد باش...

برشی از ترانه

تنهایی ام
نبودنِ کسی نیست
تنهایی ام
نبودنِ خیلی هاست!


_از کتاب کروکی بهشت
_ فرزاد آبادی

من روح خودمو با جسم عزیزترینم
خاک کردم
وای بر جسمم که تنها مونده ...

من در آغوش دلتنگی هایم جا دارم....

تو و عشق و تنهایی...
بسیار شبیه هم هستید!
هر کدامتان
به یک نوع آزار دهنده هستید.


شاعر: بلور هورامی
برگردان: زانا کوردستانی

تنهایی
تنها چیزی است که برایم مهم است
و با وجود این
وقتی که تنها هستم.

نه اینکه از کسی ناراحت باشم،اما دیگه تنهایی راحَت ترم!‏نه اینکه اجتماعی و سرحال نباشم،اما دیگه حوصله آدمای مزخرف رو ندارم!نه اینکه از فضای مجازی بدم بیاد،اما دلم یه فضای واقعیه بدون تظاهر رو میخواد!من نه اینکه حال و حوصله ی حرف زدن نداشته باشم،اما دیگه فقط میخوام چیزای مفید...

فصل تنهایی من کاش به آخر برسد
دل دور از وطنم باز به دلبر برسد

در نبود تو
وسعت تنهایی ام را
در آغوش می گیرم
و بر شانه های شب
تکیه می دهم
تا حرف های نگفته ام
به وقت دلتنگی
از چشم هایم ببارند


مجید رفیع زاد

شرح حال من و تو
حروف پراکنده ع ش ق بر دفترند....
همان قدر جدا از هم و آشفته

چقدر بی تو احساس تنهایی میکنم

این هم تنهایی دلگیر کرد مرا

هر شب تنهایی عاشقان یک شب یلداست

کاش میشد شب یلدا به کنارم باشی

مرحم این دل تنهاو بی قرارم باشی

عمرتون صدشب یلدا

بیتا

و ای یادِ توام مونس در گوشه ی تنهایی

بعضی وقتا که دلم تنگ میشه

وقتایی که از خودم بیزارم

به هوای یکم قدم زدن

چتر تنهاییمو برمیدارم

میزنم دل به دل خیابونا

زیر بارونی که نم نم میزنه

جای خالیه تو هم حس میشه

این هوا هوایه با تو بودنه

یه نفر دلش میخواد تو این هوا

خودشو...

دستهایم را دوست داشتم؛

دستهایم پر از چمن بود؛

بوی سبزینه ی سبز علف می داد؛

امّا افسوس حالا،

در دستهایم تنها،

چند خط زرد نامفهوم،

مانده به جا!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص ۱۶۳.

من،
تنهاتر از تو؛
تو،
تنهاتر از من؛
رسم غریبی است:
عشق و تنهایی؛
دوری و دوستی!

زهرا حکیمی بافقی،
کتاب صدای پای احساس،
ص ۱۹۴.