قَسَمت می دهم...چوب حراج نزن! به زرد ونارنجیِ خاطره هایمان فقط بگو کِی و کجا؟ دست ودلبازترین خریدار خودِ منم فقط به یک شرط؛ خیس باشد...خیسِ خیس...!
قصه ی من قصه ی اون آدمیه که خواسته عاشق نباشه و دل بکنه بره، بارها و بارها خواسته، اما نتونسته. اگه یه روزی ام بره، خودشو پیش تو جا میذاره. اون که میره من نیست. یه آدم دیگه ست که من نمیشناسمش. یه آدم جدیده با خلق و خوی...
باغ ها در زمین رفیق نمی خشکد. درخت هایی که در کنار هم ایستاده اند سر در گریبان سوگواری می برند اما سبزتر بیرون می آورند. رفیق من! اگر خورشید از شانه ی تو طلوع کند، اگر انگشتان تو زمان را در دست بگیرند. من هیچوقت بازنده ی لحظه های...
پاییز ترکیبی از عشق و کتاب میشود گرچه بهم ربطی ندارند ولی بوی مهر که از راه میرسد همه ی ما آماده ایم تا خاطره ها را با کتاب هایمان مرور کنیم!
خاطره آفتاب پاییز است! میتابد اما گرم نمیکند...
همین که چاقو به دست میگیرم و رگِ خشم ِدرختان را یکی یکی از تنشان قطع میکنم؛ همینکه برگ برگ ِحواسِ پرت شده ی دارکوب ها را با بوسه های خداحافظی درون ِ چال های وسط باغچه ِ مان به گیاه خاک تبدیل میکنم همینکه ردِ ِخاطره را قدم به...
خاطره یعنی : سکوتی طولانی میانِ خنده های بلند!
نهفته در نگاه توست. هجوم اشتیاق عشق مرا ببوس مرا ببر به لذت تبلور طلوع مهر مرا ببوس ببند به پای خسته ی کبوتر دلم..... تعلقی ز خاطره....تعلقی به شعرتو، شبیه زورقی که دور بوده ام ز خود... کنون پس از هزار سال.... ببر به اشتیِ آب مرا ببوس مرا...
برقص پیش از آنکه پروانه ها خاطره گل های پیراهنت را برای شکوفه های پلاسیده تعریف کنند و حریر نازکِ دامنت را دست های زبرِ زندگی نخ کش کند
عشقِ از دست رفته هنوز عشق است، فقط شکلش عوض می شود. نمی توانی لبخندِ او را ببینی یا برایش غذا بیاوری یا مویش را نوازش کنی یا او را دورِ زمین رقص بگردانی ... ولی وقتی آن حس ها ضعیف می شود حسِ دیگری قوی می شود : "خاطره"،...
عصرجمعه بی کسیهایم دو چندان می شود ! بغض های سینه ام گویی نمایان می شود ! با چراغ یاد تو در کوچه باغ خاطره غصه های هر شبم از من گریزان می شود !
اگر این ثانیه ها با تو گذر میکردند با همه بی هنری باز هنر میکردند کاش بر جای جدایی همه شب پر بود از عاشقانی که در آغوش سحر میکردند لاله هایی که در این دشت به خون غلطیدند بر سر نور که نه ؛ شور خطر میکردند همچنان همدم...
هر شب از عشق نشان و خبری می آید در دل ظلمت هر شب قمری می آید چشم عاشق نتوانست بر هم بزند به امیدی که دوباره سحری می آید شب تاریک گذر کرد و سحر باز آمد باز بر قلب پر از غم شرری می آید حال امروز گذشت...
مگه ما چقدر زنده ایم که بخوایم همه ی آدمارو تا دقیقه نود تو زندگیمون نگه داریم؟ مگه چقدر زنده ایم که بخوایم به کسی بارها فرصت اشتباه کردن بدیم؟ مگه چقدر هستیم که بخوایم دورمونو با آدمایی پر کنیم که به جز حال بد هیچی دیگه برامون نمیارن؟ مهم...
هدیه ای با ارزش تر تو برای من در دنیا نیست.گلی خوشبوتر از تو در گلستان زندگی در میان گلها نیست.عزیزتر از تو در قلبم هیچکس نیست، باوفاتر از تو هیچ باوفایی نیست.احساسم را به تو تقدیم میکنم ، قلبم را فدای احساس پاکت میکنم.قلبم نام تو را فریاد میزند...
چای و غزل و پنیر و گردو هم هست انجیر و نبات و شهد کندو هم هست صبحانه ی من چقدر شیرین شده، چون در سفره ی من خاطره ی او هم هست
همچون... دختری پیر و فرسوده انتهای کوچه باغِ عاشقی هامان همان افسوس بی پایان همان لبخند بی شَکت... تو را با خاطره هامان تو را با عطرِ شیرینت... تو را با قلبِ محکومت به تنهایی تو را تا آخرِ دنیا تو را من دوست میدارم...! .
به نظرم تو دنیا هیچی بیشتر از بلاتکلیفی آزار دهنده نیست... مثلا ندونی باید ناراحت باشی یا خوشحال، ندونی باید صبر کنی یا بری ندونی برمیگرده یا واقعا رفته... بلاتکلیفم وسط برزخِ بودن و نبودنت... داشتن و نداشتنت... خواستن و نخواستنت... از آدمایی که یهو ول میکنن میرن خوشم نمیاد...
بعضی اتفاقا یه جوری ان! هم خوبن هم بد! هم خوشحالت می کنن هم ناراحت. .. مثل رفتن به جاهایی که ازشون خاطره داری. .. مثل دیدن آدم هایی که یه روزی کنارشون خاطره ساختی.... ولی مهم اون حسیه که آخرش پیدا می کنی آخر شب وقتی داری اون اتفاقو...
عاقبت عشق به یک خاطره می پیوندد کفش می ساید و می خندد و در می بندد
تو تا همیشه ماندگار خواهی شد ای امپراطور صدا! تو همان آفتاب جانی که با مهر آمدی مهر بخشیدی و در مهر خاطره گشتی! رفتی و شاه کلید پازل آواز ایران تا همیشه ی تاریخ، تاج شد و بر بام جانها نشست! رفتی و بعد از تو هرکدام از ما...
باران که می بارد دلم هوای قدم زدن میکند ... زیر باران... شب... بدون چتر ... هوای خنک ... بادی که آرام هو هو میکند ... ترانه ی گوش نواز باران ... قطرات باران که هوس رقصیدن کرده اند ... همه و همه دلم را هوایی تر می کنند ......
ندیده، به یاد می آورم تو را، با بانگ تو، با بانگ دلنشین کلام تو، هر بار تو را می شنوم و به یاد می آورم که چقدر دوست دارم تو را که چقدر دوست دارم صدای تو را که چقدر جاودانه ای در من در بطن زندگی و حالِ...
پاییز... فصل برگ های مرده فصل پیچیدن خاطره در باد فصل عاشقانه ای خاموش فصل دلتنگی کوچه فصل بی تابی سنگ فرش فصل تنهایی یک چتر پاییز... فصل سیلی از باران فصل عریانی یک عشق فصل مرگ شاخهای سرسبز پاییز... فصل نقطه چین تا تو... .
