شعر
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات شعر
پشت پنجره،
گلدانی ایستاده
با برگ‌های سبز و عطرافشان،
که هر شب
رؤیای پرواز می‌بیند...
و من تماشا میکنم
چگونه گلبرگ‌های سرخش
در آسمان اتاق
به پروانه بدل می‌شوند
و می‌رقصند...
لبت با لبم گفت و گو می‌کند و خونم چو می در سبو می‌کند
بسوزد لبت همچو آتش تنم و خاکسترم زیر و رو می‌کند
نشاند مرا در بر آینه مرا با خودم روبه‌رو می‌کند
سر من جهان را به چالش کشد خودش کار ما پشت و رو می‌کند
تن...
🍃🌸🍃
@bzahakimi
حواست باشد ای دل! یارِ خوشرو،
گهی هم می‌شود، بسیار، بدخو؛
اگر روزی شود، «احساسِ تو»، کم،
سرت را، زیرِ آبی می‌کند، او...
🍃🌸🍃
@bzahakimi
شده کارِ دل از: «احساس»، گفتن
به مژگان، گوهری، از مِهر، سُفتن
روان شد هر زمان، باغِ وجودم
به دنبالِ گلِ از نو شکفتن
🍃🌸🍃
@bzahakimi
نهانِ جان، شده، قاموسِ احساس
بخوان آن را کمی، با قلبِ حسّاس
پسندیدی، اگر، گل‌واژه‌ای را
از آن، شادی نما؛ چون دشتِ ریواس!*
*پ.ن:
خاصیتِ ریواس، فرح‌بخشی است.
در بارگَهِ هستی!
آنجا که تو سَرمستی؛
وعده نده سَردَستی
کاش که روزی برسد، درد در این خانه نباشد
آمدی تا مشکلی کمتر کنی
مشکلی کمتر نشد هیچ،جالب این جاست تو خودت مشکل شدی!
تو شدی یک قسمت از شعر های من
نه فقط در شعر ،حتی تو شدی بخشی ز من
من شنیدم این سخن را از همان لب های تو:
آمدم یارم شَوی
امید و همراهم شوی
من که جانم را فدایت میکنم تا وصله ای از من شوی
تو فقط لب تر کن جانان که هم جانم شوی
حال کجایی تا که بینی بعدتو بی جان بی جان مانده‌ام؟
دلداده یِ آن باش که در آیِنه دیدی
آسمان راز دلش را به کسی باز نگفت
شاید او تاب ندارد به تماشا ماندن
مثل سابق پیشِ چشمانم نداری جایگاه...
اشک‌های من
شفابخش است
شفابخش بود
که آیینه‌ی لال
شروع به حرف زدن نمود
شفابخش بود
که دیوار
اعتیاد به تَرَک‌هایش را
ترک کرد
شفابخش بود
که گلدانِ عقیم
فرزندانِ پژمرده به دنیا آورد
شفابخش بود
که پنجره
که منظره
به جنونِ باران رسید!...
و من چنان به تو گیرَم
که رَدِ چَشمِ سیاهت؛
ذغال کرده خرمنِ جانَم.
به یاد پدرم.