متن عاشقانه غمگین

سوزش زخم من دردش ب قلبت میرسد
من تو را دوست خطاب کردم
دشمن جانم شدی

دلیل مُردنم تویی
باور نداری
سینه ام را بشکاف
نبش قلب کن.

نمیخواهم سر قبرم بیایی
وقتی در زندگی به خانه ام نیامدی
نمیخواهم در مجلس تعزیه ام لب و لوچه ات آویزان باشد
درزنده بودنم،تورا این چنین زیاد دیده ام.

نیایش

دلداده دیارتوام
پرسه میزنم دمادم در حوالی دهکده عشق
به رویای دیدنت
میدانم سرابیست
اما شهر آرزوهایم قشنگ است
و میدانم این را نیز
که تو خوب بلدی مرا
و چنان ناغافل مرا در آغوش میکشی
که آن لحظه را مدهوش و یاد دنیایم نیست
وچه کنم که چیدمان...

شب های سرد را هیچ ژاکتی نمی فهمد
دستان یخ کرده ام اما چرا.
گونه های خیس را هیچ دستمال کاغذی نمی فهمد
بالش خیسم اما چرا.
گوشی تلفن چه می فهمد برای چه بوسیده میشود
کفش هایم چه می فهمد چرا یک کوچه ی خاص را هر روز قدم...

میدانم که اولین عشقت بود
تا همیشه هم در قلبت میماند
اما ...او حالا رفته
مدتهاست که نیست
مرا ببین
که دوستت دارم
و حتی با نگاه های نافذم نوازشت میکنم
برای تو از جان هم دریغ ندارم
اولین عشقِ من؟؟
دلت می آید من از همان سمِّ تلخی بنوشم...

در دل شب، راز چشمانت به رویا می‌کشد
ماه در آیینهٔ مهتاب، تماشا می‌کشد

چون صبا در باغ، پیچیده ز عطر گلشنش
عشق تو در سینه‌ام، آتش به صحرا می‌کشد

در هوای وصل تو، چون مرغکی در بند غم
آرزویم را به سوی بام فردا می‌کشد

چشم مستت چون شراب...

عشق یعنی
تپش قلبی
که فرسنگ ها دور
برایت بی بهانه آهنگ زندگی را
می نوازد...

آتشى برپاست در جنگل،
درختان سپیدار
به تماشا ایستاده اند.

بعضی آدمها، فقط در گورستان ها گریه میکنند و برخی هم همیشه گوشه ی اتاق تنهاییشون.

گناه از دل نه از دیده،
از آن چشم سیاه توست...
که اینگونه اسیر کوی تو گشتم...

کمی آرامتر نزدیک شوید وابستگی خبر نمیکند :)

ریچل هالیس:

گاهى اوقات تصمیم به تمام کردن یک رابطه، حتى اگر به قیمت شکسته شدن قلبتان تمام شود، بزرگ ترین لطف در حق خودتان است.

گناه من نگاهم بود...


که بیچاره به دام نگهت افتاد...

بگذار
نقش هایمان را
جا به جا کنیم
تو منتظر بمان
من بر نمی گردم...!

میروی ، چون زلزله خانه خرابم  میکنی
مثل  شمع بزم غم هر لحظه آبم میکنی

ای دهانت خمره و لبهای من جام شراب
با خودم گفتم مرا غرق شرابم میکنی

در خیالم بود در مهمانی آغوش خود
روی دستانت شبی آرام خوابم میکنی

مانده ام درحسرت گرمای احساست چرا
باز،هم...

من ریشه دارم در دیار محتشم، سهراب
فیض وکلیم ومقبل و مشفق از،آن ماست

عهد بستم که دگر از،تو نگویم سخنی
بی خیالت شده ام ...شعر تو را می‌خواند

ناظم حکمت:

من هنوز گاهی یواشکی خواب تو را می بینم !
یواشکی نگاهت می کنم ، صدایت می کنم ...
بین خودمان بماند اما من هنوز
تو را یواشکی دوست دارم ...!

دلم برایت تنگ شده
همانقدر که نمی دانی
همانقدر که نمی فهمی...

چراغِ پُر نور ضروری نیست.
برای زندگی در غرابت و شگفتی
شمعی قلمی کافی است،
به شرط آنکه: صادقانه بسوزد.

کاش ما رو درک میکردن، نه تَرک!

فقط مصرف همزمان الکل و مخدر باعث اُوردوز نمیشه گاهی کافیه کسی رو بیشتر از لیاقتش تحویل بگیری :)

من دیر فهمیدم که با اقرار بر عشق
با دست خود از دوست، دشمن می تراشی
بینی و بین الله شب ها خواب داری!
اصلا ولش کن لعنتی، خوشبخت باشی...

علی صفری
از شاعران برجسته کشور که دهه شصتی می باشد و اشعارش بر جان می نشیند