متن قرار

دلتنگم و جز روی توام نیست قراری....


ای وصل به تو صبر و قرارم کجایی...؟

بخواندم از نگاهت آخرم را
به آتش میکشیدی پیکرم را

قرار این بود بدست باد نیفتد
نگه داری خودت خاکسترم را

به قرار نیامدی
بی قرار رفتم
حجت اله حبیبی

ساعت به تراز عاشقی به خط صفر نشست

و باز دل را به شب قرار یادت سپرد...

ارس آرامی

درخیالات خام خود گفتم بعدازاین انتظار می آیی

بعدازاین انتظارطولانی عاقبت بابهار می آیی

گفته بودم که عاشقم اما عاشقی یک گناه سنگین است

حکمش انگار مرگ تدریجیست تودراین گیر و دار می آیی

زل بزن تویِ آیِنه آری چشم هایِ مراتصورکن

اشکهایی که وقت رفتن ریخت باخودت هم کنار...

در کافه ی قرارمان
صندلی خالی
نبودنت را
فریاد می زند

من خسته چون ندارم، نفسی قرار بی تو

به کدام دل صبوری، کنم ای نگار بی تو

تا در دل من قرار کردی

دل را ز تو بی قرار دیدم

پایِ قرارهای
روزِ تعطیلِ مان که درمیان باشد،
"جمعه" برایم
خواستنی ترین روزِ هفته خواهد شد...

به فردا بگویید:
کاش دیشب آمده بودی،
عاشقی به قرار فردایش نرسید...

جلال پراذران

قرار ساعت هفت و هوای بارانی
فضای مرطوب یک آسمان طوفانی

تمام چرخ و فلک بیقرار دیدن تست
بیا به خانه ی یعقوب کور کنعانی

بیا که دل به خیالت به مثل پنکه شده
که با سویچ شدنش می کند خون افشانی

بیا که منتظرم من بیا خزان شدم
کنار...

بگذار آدم ها هر کارى که می خواهند بکنند ،
چشممان بزنند ،
چوب لاى چرخمان بگذارند ،
پشت سرمان حرف در بیاورند ...
این آدمها
کوچک و حقیرند و چشم دیدن ما را ندارند ...
انگشتانت را
در دستانم محکم گره بزن ...
آخرش
من و تو براى هم...

می ترسم
بعد از مرگ
یکدیگر را برای همیشه
گم کنیم
بیایید
زیر اولین درخت گلابی
آن دنیا
باهم قرار بگذاریم ...

بیقرارت شده ام باز قراری بگذار
سبدی بوسه برایم به کناری بگذار
این منم سر به هوا دلشده انگشت نما
روی دوشِ دلم ای یار تو باری بگذار
دمِ آخر تو بیا در سبدِ خاطره هام
با یکی شاخه گلِ سرخ... اناری بگذار
روبرویِ منِ پاییزِ به یغما رفته
از...

آهو ندیده ای که بدانی فرار چیست!
صحرا نبوده ای که بفهمی شکار چیست!
باید سقوط کرد و همین طور ادامه داد
دریا نرفته ای بچشی آبشار چیست!
پیش من از مزاحمت بادها نگو
طوفان نخورده ای که بفهمی قرار چیست!
هی سبز در سفیدی چشمت جوانه زد
یک بار...

آنقدر دوستت داشتم
که وقتِ رفتن ات
باز هم می خواستم بپرسم
قرارِ بعدیِ مان کجا باشد؟

من و پاییز
قراری داشتیم
او برگ هایش را بریزد
و من غم هایم
پاییز به قول خود عمل کرد
برگ های درختان
یکی زرد
یکی قرمز
یکی قهوه ای
یکی نیمه سبز
ریختند
اما دل من غم هایش نریخت
بلکه بیشتر شد
چون تو نیامدی
آی... دل من .

بیا قرار بگذاریم هر چند شنبه
در خوابی
خیالی
جایی...

یک دلِ سیر
هم را ببینیم

بیا قراری بگذاریم
تو همیشه سفر برو
من خانه بمانم
خودت خبر نداری
بوسه و بغلت
وقتِ بدرقه
همیشه چیزِ دیگری ست

آنقدر بزرگ شدیم
که دنیا
به حساب مان نیاورد
همیشه قرارمان در خواب های
پریشان بود
تو چه می دانی طلبکارِ دنیا بودن
یعتی چه؟!
حالا برگشته ای از اتفاق چشمی که
تکان خورد و
شانه هایی که افتاد
باور نکن
خاک هر مرده ای سرد است
هفت قدم که...

قرار صبح هایم
با چشمانت بود
زیر پنجره ی نگاه
آنجا که گلدان لبخندگل می داد
من پر از شبم
دیدگانت
سالهاست سر قرار نمی آیند

مانده ام چرا جمعه ها بوی دلتنگی می دهد؟

شاید قرار تمام عاشقان بهم نرسیده ، در این روز بوده هست.....

امی قرار ایمرو بو
تا اوسره کسوف
توسه کله لا

قرارِ ما امروز بود/تا انتهای کسوف/لای درختانِ توسکا

آسمان وقت قرار من و تو ابری بود
تازه با رفتن تو وضع هوا بدتر شد