متن باران

دلبرجانم هیچ میدانستی که باران همان اشک شوق ابرهاست که روانه میشود بر سر عشاق تا دوباره حس طروات را به کوچه خیابان های مرده شهر بازگرداند

ماه که باشد
آسمان
بوسه هایش را
در فنجان شب
می ریزد و
باران مستانه می رقصد
می بینی
پای عشق که در میان باشد
ابر هم سر پوش می گذارد
بر معاشقه های بنفش...!

بوی پاییز می آید
و دلم شبیه همان انارهایِ بی قرار
ترک بر می دارد
و پلک هایم بسان ترنم نازِ باران
تو را نمناک می بارد...
کجایِ این فصل ها ایستاده ای
که
تمام سال
بوی تو را دارد
و رنگ تو را یدک میکشد....

خیالاتِ تو،،،
به ارتفاعی قد کشیده اند که،
روزی چند بار به ملاقاتم می آیی.
هر روز صبح
مادر پیرم،
--باد!
کوچه ی خاکی ما را جارو می کند!
باران می گیرد تا،
شب ها،
به من سر بزنی!
شاید این درد کهنه را
از گَودِ چشم هایم بشویی
قلبم،...

بی چتر زیر این باران کنار تو بودن ؛
حظ عمر من است

ارس آرامی

عصر جمعه دختری ست که:

دلتنگ می شود، غروب می گیرد
بغض می کند، شفق می شود

می گرید و گیسو می افشاند
باران بهاری نازل می شود

شب با بستن چشم هایش
خورشید را خاموش
و برای دیدن (صبح وصال) به رویا می رود...

ارس آرامی

در من ببار
تا گُل دهم
حتی در این دلمردگی

من غم انگیزترین حالت این بارانم...،،

ارس آرامی

روزهایم رد پاى باد و باران با من است
شب بجاى خواب اندوه فراوان بامن است

تا تو برگردی و فانوس دلم روشن شود
ظلمت و اندوه و درد و چشم گریان با من است

رفتی و چون رشته ای سردرگمم در کار خویش
پیله های بسته ی پیدا و...

باز به خیابان این شهر نم باران زده است

چتر و باران هست و من همراه را گم کرده ام

ارس ارامی

فکرش را بکن:
من...
تو...
باران...
یک شهرِ غریب...
و جاده ای به درازایِ هرچه عشق و مهربانیست....!
.
فکرش را بکن:
دستانمان، در هم قفل...
چشم هایمان، پُر از ذوقِ وصال...
و قلب هایمان، از هرچه دوست داشتن لبریز...
.
فکرش را بکن:
میان جاده...
هوایِ سرد...
بارانِ تند......

باز باران ، با ترانه ، می خورد بربام خانه ...

خانه ام کو ؟

خانه ات کو ؟

آن دل دیوانه ات کو ؟

روزهای کودکی کو ؟

فصل خوب سادگی کو ؟

یادت آید روز بارن گردش یک روز دیرین ؟

پس چه شد دیگر کجا رفت ؟...

باز به خیابان این شهر نم باران زده است

چتر و باران هست و من همراه را گم کرده ام

ارس آرامی

تو،،،
-- نم نمای بارانی
( ای همیشه زلال!)
و من ،
-- تشنه،
--ملتهب!
...
سرریزِ من باش
با ادامه ای جاودانه
از هبوطی مبارک !



سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

شبِ یلدا نزدیک است
پائیزی که منتظرش بودید
دارد تمام میشود ...
مگر قول نداده بودید در پائیزِ
امسال عاشقانه ای را رقم بزنید؟!
چه شد؟!
باز هم جرأت دوستت دارم گفتن را پیدا نکرده اید؟!
پائیز امسال که با تمامِ بی بارانی اش گذشت
اما بعید میدانم زمستان بی...

‏گاهے برای خوب شدن حالت
نباید سمت آدم ها بروے...💫🍓
گزینہ های امن تر و مطمئن تری، نیز هست:
باران
هوا
موسیقے
قهوه
☕

ببار باران...،

باران هم
با باریدن بر این نیمکت خالی نبودنت را فریاد می زند
و با ضربه به گونه هایم رفتنت را...

من ماندم و یک خیابان خیس
و چتری که دیگر باز نمی شود!


شاعر: ارس آرامی

صبح به خیر های تو،
روزم را زیباتر می کند
و نگاهت عشق را ...
باز هم بگو سلام!
تا بوسه ام،
عطر ناز شب بو بگیرد
در آغوش تو چه محشری ست،
دیدن بارانِ پشتِ پنجره!
آن زمان که در گوشم
از رنگ زندگی سخن می گویی!
خنده می...

وقتی آمده بودم
که تو رفته بودی؛
و کوچه باران خورده
آخرین قدم هایت را
برایم ترجمه میکند
من آمده بودم
وقتی که تو
رفته بودی...


شقایق باباعلی

و کسی در انتظار باران
پژمرد ...

برف
حاصل عشق بازی
ابر هاست
و
باران
اشکِ شوقِ رسیدن
آن ها

این غوره ها
شراب خواهند شد
و انقدر
جای خالیت را پر خواهند کرد
که
حلوایم
نوبرانه ی بهارت باشد
...
تورا جان باران
اینبار صبر نکن ...

باران که بارید فهمیدم,
میتوان چه آسان اشک ریخت,
و کسی را ندید
و تنها مات و مبهوت بی تمرکز از هر قدم زدن
به صدای باران گوش داد
و آهسته دسته ی چتر را ,
از تنهایی بویید.

خیرگی جُرم است بر چشمان تو حتی کمش
می خَرم با جان، گناهِ مُجرمی را با غمش

لذتی که بُرده دل از مستی چشمان تو
شک نکن جمشید هم حتی نبرده از جمَش

در مسیر زندگی هرگز دو راهی خوب نیست
عاشقی را دوست دارم با همه پیچ و خمش...