متن پنجره

پرده را پس می زنم
از پنجره
تا ببینم باز هم هستی
این نزدیک ها...

پنجره ای رو به ایستگاه قطارم؛
با منظره ای مکرر از وداع...

آدم های زیادی هرروز
مقابل چشم های من خداحافظی می کنند،
چمدان های زیادی هرروز
مقابل چشم های من ایستگاه را ترک می کنند،
و تنها من می دانم که هیچ آدمِ چمدان به دستی را
دوبار در...

هیچ توفیری ندارد
چه رو به آهن و سیمان باز شود
چه رو به درخت و دریا
من از بسته بودن پنجره ها
-بی زارم!.

(رها)

بغض نا گفته ی دردم خبرت نیست مرا
آسمانم شده ابری، هوایی به سرت نیست مرا
پشت یک پنجره تا صبح نوشتم اسمت
شمع چشمم شده خاموش، گذرت نیست مرا
گرچه گفتم وقت رفتن به سلامت اما
قصد برگشت ازین ره سفرت نیست مرا

شک گربه ایست
که از هر دیوار بلندی بالا می رود
اینکه می آیی...
اینکه نمی آیی...
هر لحظه از من بالا می رود

حالا
در انتطار تو
پنجره ی نیمه بازی هستم
که موریانه ها
تا مغز استخوانم را خورده اند

✍خدیجه صفالومنزه ( #عاتکه )

کاش باد
 تنهایی ام را بیاورد بتکاند
پشت پنجره ات
کاش ماه آسمانم شوی
بنشینم لب ایوان به تماشایت

 گیجم

رفتی و حال مرا پنجره می داند و بس
چشم بی حوصله را منظره می داند و بس

سحری کو که دلآشفته یادت نشوم؟
شب دیدار تو را خاطره می داند و بس

بس که نالیدم و گوش تو بدهکار نشد
طعم فریاد مرا حنجره می داند و بس...

زندگی جاریست، برخیز
پنجره را رو به روئیدن احساس
و شکفتن عشق باز کن
فصل تبسم گل، فصل وزیدن نسیم عاشقی نزدیک است
ببین چگونه خاطرت عطر افشانی می کند مشامم را
بیا برایت سیب ممنوعه ی حوا را بچینم
حتی اگر از هر دو جهان رانده شوم
با ترنم...

ﺳﻤﺖ ﭼﺸﻤﺎن ﺗﻮ ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ
ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ آن ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ

ﺗﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﻮی، ﻣﻦ ﺑﻪ تبسم ﻫﺎﯾﺖ
ﺧﻨﺪﻩ ﺑﺮ روی ﻟﺒﺖ ﯾﮑﺴﺮﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ

ﻓﺎﺻﻠﻪ دﻓﺘﺮ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﻣﺮا ﭘُﺮ ﮐﺮده ﺳﺖ
ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﭼﻨﺪ ورق ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ

ﮔﺮﯾﻪ ﺧﻮب ست وﻟﯽ ﻓﮑﺮ...

نمی دانم
منظره پشت پنجره
به انتظار چه نشسته؟!
چه می فهمد که انتظار
ارواح خانه را پریشان می کند.
کاش می دانست
کاش می رفت
کاش...

(آرمان پرناک)

شنیده ام ز پنجره سراغ من گرفته ای؟

هنوز مثل قاصدک میانِ کوچه پرپرم

ارس آرامی

دیواری را
که بالای سرمان گذاشته اند
سقف نامیدند
تا هوای پنجره به سرمان نزند،
پرواز
اولین آرزوی فراموش شده ی ما بود.

پنجره ام،،،
بُغض کرده ست!
گمانم؛
آسمان هم
هوس باریدن دارد!




لیلا طیبی (رها)

و نگاهی

پنجره باران

شد ...!


آریا ابراهیمی

یک جفت پرنده ی عاشق
کنار پنجره ای در خیابان
کز کرده اند در سکوت رنگارنگ پائیز
خنک هوایی ست که می وزد
و خیابانی که انتظار تو را می کشد

رعنا ابراهیمی فرد

افسردگی ی مزمن گرفته اند
پنجره های اتاقکم...
آه!
سال هاست، تنها دلخوشی شان
--طلوع آفتاب است.


لیلا طیبی (رها)

توجه کرده ای وقتی که
میگویی خداحافظ
دلم اندازه شبهای
بی مهتاب می گیرد
همین که پشت قاب پنجره
می ایستی با من
جهان زیباترین تصویر
خود را قاب می گیرد

نیستی! آغوش من احساس سرما می کند
پنجره سگ لرزه هایم را تماشا می کند

عاشقم اهل همین کوچه بن بست کناری،

که تو از پنجره اش پای به قلب منِ دیوانه نهادی...

پنجره هم به باد وفا نکرد
آن هنگام که
اشتیاق اورا
پشت قفلهای بسته ی دلش حبس می کرد...

آینه خیالت را
گیسو می بافد
انتظار پنجره
کی می آیی

چشم هایم،،،
از این \روزنه\
به راه آمدنت دوخته ست...
♥
مگر خیاط ست پنجره!؟


سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

وای باران
باران
شیشه پنجره را باران شست
از دل من اما
چه
کسی نقش تو را خواهد شست؟

شنیده ام ز پنجره سراغ من گرفته ای
هنوز مثل قاصدک...میان کوچه پرپرم