متن وفاداری

در مسیر عشق ورزی گر نابلد هستم بسی
صادق و بی ادعا جان پای چشمت می‌دهم

✍ مهرانه
@bzahakimi
هماره، بر وجودِ مهر، حسّاسم

نگاهت می‌کنم، با چشمِ احساسم

که تا مهرانه‌ی نابِ وفایت را

ببخشی بر دلم؛ ای نوگلِ یاسم

از هـــمه عـــالم بُریدم پای تو ماندم فقط

پس تو هم با من بمان و دل بِبُر از عالمی

نمی دانم چه کردی با دلِ دیوانه ام ای دوست


که بی تاب تو ام هر چند با من بی وفا هستی

به دل جـفا تو نمـودی و من وفا کردم
درون جـان و دلم عشــــق تو بنا کردم

بیا بیا که جهانم ،جهان شیدایی است
از آن زمان که به غیراز تو را رها کردم

«دوستی» یعنی اینکه من بی هیچ تردیدی
تو را شایسته ی آن می دانم،
که امانت دارِ بخشی از آبرویِ من باشی.

خورشید را در آغوش کشیده، سر به سوی نور دارد؛
گل آفتابگردان، نماد امید و وفاداری، حتی در روزهای ابری هم نور را می‌جوید.
تو هم مثل او باش؛ رو به روشنایی بایست.

من، با شعورِ عاشقی، هر روز، عادت کرده‌ام
برپا کنم بزمِ صفا، در پیشگاهِ دلبرم

او پادشاهِ دل شود؛ من چون ندیمی باوفا
پروانه‌وار و، پُرتپش، گردِ حریمِ سرورم

صد جام گیرم، از لبش؛ با بوسه‌های عاطفه
بهکام و رویایی شود، احساسِ پُرشور و، شرم

ای تو آرامش جونم
برای غربتِ این دل، چاره بودی
همه رفتن تو موندی
عشق دیروز و هنوزم...

🥀🐝

@bzahakimi

گلم! جز «تو»، نمی‌خواهم سری را؛

نمی‌خواهم، به جز «تو»، دلبری را؛

نباشد، حسّ من، مانندِ زنبور؛

که بعد از «تو»، بجوید، دیگری را...

پیمانِ دلم؛
تنها،
با عشقِ تو شد محکم؛
هان!
ریزشِ احساست،
بر جان برسان؛
هر شب!

مدامت دست میشویم تورا شادت بگردانم
به خود ازار میدارم که ازادت بگردانم
مدامم مست میداری نسیم از تاب مژگانت
من ان مخمور دیروزی خمارانت بگردانم
دریغا که نشانت نیست حتی رحم بر،مارا
تو کافردل، یقینم شد،ز ایمانت بگردانم
شبی میرفت شمیم ات تا ثریای وفاداری
کنون باید که بهرام...

عهد بستم که غیر از تو،
ز هر عالم و ادم بکنم دل.

رویایی درسردارم
لباسش را باید خیاطی بدوزد
که عاشقی بلد باشد
میخواهم درشهرعاشقی به تن کنم
شهری خیلی دورتر از اینجا
دیوارهایش پرازنقاشیهای وفا،صداقت، مهربانی، انسانیت و ..
شاید نیمه گم شده ام را پیدا کنم
عجب حکایتی دارد دل من
با تافته های جدا بافته اش

༺ منم آט سایـہ کـہ בر هر قـבم با توست..

من از اون آدمام که
اگه کسیو بخوام
تهش همونو می‌خوام
نه حوصله‌ی بازی دارم
نه توان شروع دوباره
من یا می‌مونم
یا برای همیشه می‌رم

دیگر برایت نمی‌نویسم،
نمی‌گویم دلتنگم،
نمی‌پرسم چرا نماندی…
فقط گاهی
می‌نشینم روبه‌روی دیوار،
و فکر می‌کنم
شاید اگر دیوار بودی
مهربان‌تر بودی.
من را دوست نداشتی،
و من،
با همان دوست نداشتنت
سال‌ها زندگی ساختم.
خانه‌ای از خیال،
که تو حتی سایه‌ات را هم
به آن قرض ندادی.
من آن...

نه!
قول شرف می‌دهم
دستِ ابرِ اندوه
به چشمانت نمی‌رسد
در قلبم پناه بگیر!
حتی یک تپش
عقب‌نشینی نخواهم کرد...

من
روزهاى سختم رو
فراموش می کنم
ولى تویى که
اون روزها
کنارم بودى رو
هرگز..!

به خود، ای دل، بنا کن زندگانی را
رها کن بیهده سود و زیانی را
به پای خویش، ره پیمای این دنیا
که کس نارد وفا، جز همزبانی را
چه نزدیک‌اند این یارانِ بی‌پایان
ولی آخر دهندت بی‌نشانی را
مشو غرق امید مهر بی‌پایان
که آخر بشکفد راز نهانی را...

اگر בر عشق (اבب و احترام )و (توجه و راست گویی )متقابل نباشـב سرانجامے نـבارב..
همانا کـہ اבب عطر آבمیست..

واسه کسی خاک گلدون باش که اگه به آسمون رسید، بدونه ریشه اش کجاست :)

دیالوگ :

فلیسیتی : ممنونم که همیشه کنارم هستی
الیور : اصلا دلم نمیخواد جای دیگه ای باشم

همسر یعنی رفیق